Netgedichten

netgedicht (nr. 81.983):

Mijn muze

weet je
mijn muze
liefde overbrugt
alle afstand
in een zucht en
liefhebbende ogen

waarvan het licht
alle zicht op geluk
laat zien als de
spanning groter
wordt luiken ze
even zilte tranen

om daarna weer
te glimmen in een
nieuw beginnen
geschoond door
plotselinge vloed
als enige remedie

tegen te warm
geworden bloed
want afstand nemen
doet goed om het
perspectief aaibaar
spannend te houden