Netgedichten

netgedicht (nr. 81.875):

Echt winters

ik heb ze
weer gezien
de spaans
sprekende duiven
hun ruiven vol middagzon
in verlaten siësta tijd

een balkonnetje
op het zuiden en
het voorzichtig
luiden van de
klokjes in de
ijle morgenstond

waar landarbeiders
al uren bezig zijn
met de aardbeioogst
waarvan smaak en geur
het knapperig stokbrood
feestelijk rood kleurt

hier schraalt nog steeds
de gure noordooster
met zijn sneeuwvlokjes
en regen geweven
koude gordijn echt winters
mag het hier niet zijn