Alle inzendingen over vriendschap

Haar haar als zeil bollend in de wind in bruisend sop en schuim gewassen, de blouse fris getint stuwt haar scheepje van het rankste soort in schuimend kielzog van een tocht die maalt langs sterren, ongetemd als hinden blind voor hun bestaan, ongeremd tussen kop en staart bereiken we de schaduwkant van ons en een bekende maan. Uit…

Een onvergetelijk moment dat jij er was je zei huil maar schat wat ik nooit vergat je woorden dwalen in mijn dromen je blik zweeft in mijn ogen huil maar schat zwijg maar schat die twee zinnen maakte ons vriendschap.....schat!…

Het vonkt en beeft alwaar de harten leven; Egidius, waer bestu bleven? Hoe droevig dit bestaan zo zonder vrienden, ik kan er geen ten diepste vinden, want altijd wil ik méér en verder reiken nooit is er iets dat blijvend kan bekoren. Is dan ons hart vergeefs geboren?…

Ik ga op mezelf ik ga los van ieder ande en het moment komt er aan. Ik leun niet meer op andere schouders ik leid straks gewoon mijn eigen bestaan. Het geeft mij, maar ook jou, de ruimte om alles beter te overzien. Wie is mijn Vriend, en wie is mijn lover, wie is eerlijk, wie liep en loopt er straks nog met me mee, als een…

Soms zijn er dingen die je beter niet had kunnen doen. Waarvan je wist dat je fout zat, zoals bij die ene zoen. Soms zijn er keuzes zo moeilijk om te maken. Want de gekozen keuze kan iemand zo hard raken. Soms zijn er woorden die je meende toen je ze zei. Maar een paar uur later waren ze niet meer van mij. Soms zijn er mensen die…

Echte vriendschap is een wonder, kunnen delen geeft een band, hartverwarmend en bijzonder, nog meer verbonden dan verwant. Als een storm dan op mocht steken, of het gaat soms even mis, door ons menszijn met gebreken, zorgt de liefde voor vergiffenis. Ontdekt men dit alleen in boeken? Genegenheid, warmte, liefde en trouw. Hiernaar hoef…

hij heeft een dikke witte buik een grijns op zijn ronde gezicht koolzwarte ogen daarboven waarvan er hier nog eentje ligt hij droeg een malle hoed en hield een bezem in zijn hand zijn neus oranje als een peen een kiezelsteen als tand ik begrijp het niet hij had geen benen maar de zon ging schijnen en plots is hij verdwenen heeft…

Sommige mensen zijn voor even Sommige mensen je hele leven Mensen zullen je kwetsen En laten lachen Elkaar helpen in moeilijke tijden Zodat snel weer betere tijden zullen aanbreken Samen lachen En samen huilen Je steunen in moeilijke tijden Sommige mensen snappen dit niet En zijn je vriendschap niet waard Die kun je beter negeren En…

Papavers kleuren weer de bermen en mijn dromen, vertellen mij dat nu voorgoed de zomer is gekomen, dat blauwe lucht en stil verlangen een zomer lang kan blijven hangen maar dat de zaden zijn geborgen en verder reiken dan de morgen die als een droom verschijnen kan; laat de papavers rood ons groeten wanneer wij weer elkaar ontmoeten.…

Tegen vriendinnen hoor je te kunnen zeggen op wie je verliefd bent Daar hoor je geen ruzie om te krijgen Tegen vriendinnen hoor je alles te kunnen vertellen Zonder dat ze het door vertellen Zonder dat ze je voor paal zetten of tegen je gaan schelden Ze horen je niet met een vreemde blik aan te kijken, nee Ze moeten je lief hebben en met een…

Deze nacht lijkt zolang te duren Met haar met dood en leed gevulde uren Een afscheidsbrief vol lege woorden Als bewijs te hebben bestaan Ik laat een stille traan Hij valt met een onhoorbare plons tussen de dauwdruppels in het gras Anoniem.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…

Ik was bij je vandaag, kwam met de boot, én op de fiets. en weet je? Nu ik jou heb ontmoet voel ik me beter, stukken beter wel Ja, hoe zeg je zoiets ik voel ik me gewoon goed én ik zit beter in mijn vel.…

Een groet, zomaar een groet. Een klein gebaar, een zwaai, een opgestoken hand. Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

Ze zijn zalig, jouw woorden, die zachte akkoorden. Was alles in de wereld maar zo mooi zoals jij het benoemd. Jij brengt me troost, hoop, lust en inspiratie. Kom in mijn armen, ik maak je beroemd! Ik dank je, voor die mooie woorden, die zachte akkoorden. Maar één vraag die rest me: Wil je me alsjeblieft niet vermoorden?…

Om omarmd te worden gezuiverd te worden weer heel te zijn vervuld te zijn los van de tijd verlost van de spijt de liefde te geven in wijsheid te leven het is niet gewoon het lijkt soms een droom dat zij er toch zijn en altijd dichtbij zijn dan bekruipt me de gedachte starend door een traan ik moet in een vorig leven iets bijzonder…

Wil je alsjeblieft mijn hand pakken En me zeggen dat het goed komen zal Want ik voel mezelf wegzakken Precies tussen schip en wal. Wil je me alsjeblieft vasthouden En mijn tranen voor me drogen Want ik kan niet bevatten Dat er zoveel is gelogen. Wil je me alsjeblieft opvangen En mijn angsten verdrijven Want hoe ik me nu voel Is met geen…

Héél stiekem durf ik weer te fantaseren. Kruip ik een stukje uit mijn schulp. Genieten ben ik weer aan 't leren. Ik kom er langzaam met jouw hulp. Géén idee wat je veroorzaakt. Wat jouw schouder mij waard is. En hoe diep jouw warmte mij raakt. Na teveel jaren van gemis. Tranen vloeien in gesprekken, gevolgd door weer een kleine lach…

Pak hem aan. Voor mij maar vooral voor jou. Laat me gaan. Voel je vrij. Help je staan voor even. Tot je op eigen benen de wereld kan beleven. Leef niet in gister, dat is geweest. En wees vooral niet bevreesd voor morgen.…

Jij lachte om de regen die niet kwam en ook al draaide het wiel om onze as, was het toch de herfst die viel en wij als brekebenen droogden de vaat met de honingdraden, die wij eens hadden gevlochten in een paringsdans waarbij schroom slechts onze kleding was…

Wat zich in geest uit, aan genegenheid wint dié vriendschap is mij lief en wordt door zuiverheid getint. Het leven als mysterie, met haar kan bespreken kent in diepste zin, geen aanwijsbare gebreken. Haar begrijpen steeds weer de moeite loont om schrijdend evenwicht te laten rijpen beloond en steunt op de pilaren van een inzichtelijk…

Ik heb een Vriend verloren ik ben hem zomaar kwijt Gisteren zat ie er nog, in zijn door mij gecreëerde ivoren toren. Weet je, ik zag tegen hem op, aanbad hem, geloofde alles wat hij zei En nu, nu heb ik hem verloren, en vanaf nu ben ik nooit, nee, nooit meer blij Hij zei: vertrouw me, pak mijn hand en volg me. En ik deed alles, geloofde…

Vriendschap, een breed begrip Van een knuffel tot de juiste tip Vriendschap, de band tussen jou en mij Hetgeen wat de wereld doet binden, Dat speciale, dat hebben wij Al huil, al lach ik..net als mijn spiegelbeeld doe je mee Zonder twijfel, jij raakt nooit passé…

Als je het even niet meer ziet zitten, denk dan maar aan morgen. Morgen zal het beter gaan, Weg van je problemen. Het is dan verleden tijd, Na nacht komt dag, Na regen komt zonneschijn Met alle problemen die je hebt, Je komt de vreugde tegen.…

mijn hart is leeg als een verlaten steegje de weg ernaar is niet te vinden niemand kan het vullen alleen jou liefde jou vriendschap... maar je kent me niet langer ik word een vreemde voor jou en jij voor mij...…

Ik trof je daar bij een groene hazelaar en een paarse lepelaar of haal ik nu, met m’n stomme kop alles door elkaar? Het zal vast wel. Waar het om gaat, het is er prachtig, godallemachtig wat een paradijs! Hier hoef je niet vér voor hier is het dus altoos genieten. En dat is wat ik deed, bij jou.…

Je bent m'n beste vriendin. Wáárom? Daarom: Je bent er namelijk altijd voor me, Ik zie je 5 dagen per week. Ik ben meer van je gaan houden dan iedereen in zo'n korte tijd. Misschien wil je het niet, omdat we elkaar amper een jaar kennen, maar toch, ik geef om je. Heel veel. De laatste tijd ben ik gaan beseffen dat ik niet meer zonder…

Ik schrijf dit voor jou, omdat het mij zeer doet hoe jij over jezelf denkt. Ik wil je alleen maar vertellen dat je een geweldige man bent, op de manier zoals ik je ken. Je mag niet vergeten dat wij allemaal fouten maken om te leren in ons leven. En ik weet uit het verdriet van mijn eigen leed, dat je jezelf het moeilijkst vergeeft…

Denk dat ik je maar dierbaar bijzet in de doos van onvervulde dromen één van die punten, die ik niet heb bereikt Bij nacht op zoek naar jouw aanwezigheid je opnieuw van dwaallichtjes maak en meng met witte wieven voor damp en luchtigheid 's Morgens de lakens terugslaan, uitrekken je bent geweest en hebt dingen verplaatst automatisch het…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…