Alle inzendingen over Vier

ik tel, een, twee, drie, stoeptegels hallo buuf ja, ook goeiemiddag opnieuw ik tel, een, twee drie tot de brug een vliegje in mijn oog ik moet terug ik tel, een, twee, drie stoeptegel ligt dwars ik struikel over vier vijf hechtingen in mijn knie ik tel, een, twee, drie pillen heel secuur het moet zegt mijn natuur…

ik schrijf met bloed nog krullen letters mijn laatste levensmoed niet op geschept papier maar een simpele a vier de verhalen uit mijn leven op de lijn bibbert de pijn eist in felle uitschieters steeds alert te zijn nog is het te lezen al vlekt het rood op de plaats waar ik voor even ben gebleven zal de ondertekening niet halen…

wanneer komt het verlossende woord als balsem voor de ziel verdrongen en opgesloten evenals zijn armen opgekruld zichzelf wiegend op donkere tonen die stemmen sussen en troosten in 't hoofd waar zo even nog oorlog heerste ingesloten door vier muren ondoordringbaar voor buitenlicht streelt de ochtend je teder daar de nacht onvriendelijk…

Het was laat in het jaar ach eigenlijk bedoel ik eind november de negenentwintigste als ik het wel heb zo om een uur of vier in de middag (op de minuut af weten is moeilijk zowel van tevoren als achteraf slechts tijdens had het gekund maar ik lette niet op de tijd) toen van de witte roos het laatste blaadje losliet en neerwaarts warrelde…

. ---- Nadat Balkenende vier keer aan mocht schuiven, is Nederland niet uitgenodigd voor de komende bijeenkomst van de 20 belangrijkste industrielanden.…

Met tranen in mijn ogen lees ik de zinnen, bijna vier jaar na zijn dood. Het rollen van mijn tranen zal zo beginnen, al ben ik nu groot.…

behoedzaam trekt ze strepen door ons ochtendblauw alsof wolken kunnen schrijven kust ze de wereld met haar dauw versiert de zon zonder blikken of blozen het pas ontwaakte land vieren gevederde vrienden boven schuimkoppen op het strand danst het helmgras heuvel op lacht weidsheid haar tegemoet ontwaakt ze haar stad met een schitterende…

schaarste kleurt de leegte dromen hangen in de wind nu de teugels vieren verliest je geleidelijk alle grip nodeloos happend naar ontnomen lucht verbreken ogen een pijnlijke stilte smaakt de regen bitter lang zijn de gangen waarin gedachtes dwalen steken verdichte beelden zichtbaar af bij de schijnwerkelijkheid…

nu donker al voor vieren binnensluipt het licht tot inkeer brengt en ruiten spiegelt naar mijn beeld kijkt eindelijk de laatste dag slechts onverdeeld naar nu het residu van afgelopen maanden moegespeeld door lief en leed zacht ingekleed door sfeer, wanneer ik zweer dat Kerstmis veel meer dagen telt dan twee Prettige…

de octopus tentakelt jou en zuigt zijn noppen vast spuit inkt op maagdelijk papier vlekkend op a-vier je zinkt in troebel water waar stilte schreeuwt om later het zicht is woorden kwijt als angst met morgen strijdt kom zwem met mij de warme golfstroom de octopus is slechts een tijdelijke droom…

Mijn kleindichtertje van vier zeker niet! Spontaan liet zij een pareltje uit haar mond vallen. Zomaar, ongevraagd sprak zij: 'Als je dood bent, ben je weer in je geboorte terug'. Worden mensen dood geboren? Sterven we levend?…

Regel drie maakt er een gordijn van zodat regel vier het dicht kan doen. Maar regel vijf wil nog naar buiten kijken. Hij zal regel zes licht over haar haren strijken: sextetteke! knettert het dan. Iets dat we nooit met een snel gebed bij een haastklus van een klusjesman voor elkaar krijgen.…

Iedereen is moedig, echt waar want alle mensen hebben een hart waarin vrienden en wensen wonen en geheimen, en hartstochten misschien niet alle vier, maar nooit staan de kamers leeg Harten kloppen voor hun gasten en heel het lichaam bestaat om hen te beschermen met moed die moet Dit is een onbekend geheim dat slechts weinigen begrijpen…

vier vetgedrukte regels in het ochtendblad kruipen gelijk onder de huid ‘Drama in de Vogezen’ vijf jarige levenloos aangetroffen de aangeboden kat, die hij meisjes uit de buurt beloofde, een list deed het verhaal de ronde in het dorp fietsend op zoek, naar goed gelovigen een gemakkelijke prooi het kleine meisje honderd meter van huis…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

Hoe droevig is dit stil verdriet want hier op aarde ben je niet in de hemel geniet jij zoete spijzen tussen armoedzaaiers en dode wijzen wat fijn dat je toch nog aan me denkt en mij deze mooie kerstkaart schenkt ik zal in vrede deze dagen vieren met dank aan mensen en aan dieren hoe blij ben ik dat ik dit lees te lang was ik een eenzame…

‘Alles wat die vrouw beweert ontken ik!’ Ron zit nogal met zoonlief in z’n maag Want die is dol op spellen en de vraag Die hij het meeste stelt is toch ‘Wie ben ik?’ De DNA-finale komt straks binnen En Ron maakt kans om dan een ton te winnen!…

De kinderbijslag is hier ingeslepen En die wordt maandelijks in dank aanvaard. Vandaar dat hier succesvol wordt gepaard, Chinezen hebben daar niks van begrepen. Wordt met succes het ouderschap herhaald, Dan moet er bijslag aan de staat betaald.…

Op een medaille werd er al gerekend, Een gouden plak, het liefst achttienkaraats. Zij liep al heel lang op de eerste plaats, Zoals gewoonlijk liep zij weer uitstekend. Zij denkt -want zij wil winnen, zij is sporter- : “Ach, was die race maar honderd meter korter.”…

maal vier maal vier is acht Totdat de tijd dat sterren sterven in de nacht Totdat de aarde niet meer om de zon heen draait Totdat de maan de zon voorgoed ter afscheid zwaait Totdat Moeder Natuur haar werk niet meer doet Totdat de zon de aarde 's morgens niet begroet) (x3)…

een taart met kaarsjes cadeautjes ook natuurlijk met kleurrijke strikken slingers en een dikke zoen met dat alles vieren wij jou op deze veertiende jaardag het meisje dat jij ooit was wordt prachtig om te zien een heuse jonge dame nu met je vriendje aan je zijde je oefent ijverig de lessen die jij op school nu leert door ook thuis zo…

was onze enige feester Maar het terugverlangend vuur is geblust Vieren triomferend het sein brandmeester Wij staan daar nu zegevierend boven…..…

De wijn staat te chambreren de stoepjes geschrobt te vieren dat hij is geboren terwijl hij niet eens om deze tijd geboren schijnt te zijn Nee, vieren dat het lichter wordt- de dagen weer gaan lengen- wie denkt dat wreedheid met oorlog begint heeft het mis het zaad der wreedheid ontluikt wanneer een mens een ander mens met opzet niet geeft…

Een engte die zich dan kan verwarmen aan een grote lobbeskop op vier poten die met niemand anders op de wereld kan bestaan…

Laat ons de laatste dagen van de vuile handen vieren de laatste dagen van het bloed der kleine korte kale man de laatste nachten van repressie door tienduizend oligarchen De laatsten die de 'grote broer' die korzelige kremlinman, bij leven zonder welzijn in zijn koepelvormig ondergronds raket- en bomvrij ijspaleis voorlopig en zolang…

Zon, zee, zand Jij en ik hand in hand Verliefd zo naast elkaar Voeten raken elkaar Je hand streelt zacht mijn borst De mijne gaat door je haar Vergeten alles om ons heen Er is alleen maar ons alleen Vier ogen vreten elkaar op Zon, zee, strand Jij en ik hand in hand Verliefd zo naast elkaar…

Op deze voetbalavond met de Ieren Waarbij opnieuw "de ruit" is uitgetest Is wederom een oefenpot verpest Zo valt er op 't EK straks niks te vieren Na deze afgang speelt men voor mijn part Nog liever met een klaver, schop of hart ...Na het dramatische optreden van het Nederlandse elftal tegen de Ieren heeft Advocaat eindelijk laten weten…

Oh Broertje van mij Ook al ben je de oudste van ons vier Je bent een gevaar Voor jezelf en voor mij Je ontneemt mij mijn plezier Wees toch eens klaar Wordt toch eens vrij In plaats van schoppen naar iedereen Kijk toch je been Vol blauwe plekken Je vloer vol vlekken Je kranen die lekken Je naasten die verrekken Jouw kar nog te trekken…

Staan er vier wijzers op de klok? ------------------------------------- uit: 'LaDiDa', 2000.…

hoe jij en ik vier uren van elkaar gescheiden hetzelfde doen jij wast af en ik droog de vaat, even later wisselen wij elkaar af het gebeurt onafhankelijk van elkaar: wij niezen op hetzelfde ogenblik komt van het afwaswater en nog eens en nog eens morgen wordt het mooi weer hoewel de verwachtingen regen en harde wind voorspellen…