1934 resultaten.
Tussen twee seizoenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 268 De natuur weet het niet zeker
Blaadjes verkleuren wat
Het is nog steeds zomer
Maar het weer verkleurt het blad
Een fris windje waait er
Het regent lekker nat
De zon breekt door de wolken
Een regenboog wijst het pad
Het wonder aan de horizon
Wijst een weg vol kleur en pracht
Een paddestoel schiet uit de grond
De struiken wiegen zacht…
Huwelijk 1
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.821 Tentakels van slijm,
van nat, gepland gerief,
de druk van schaar,
het schokkend soppen.
Je geur.
Verlept,
maar trok eens aan in oude dagen.
Was ik elders binnen gegaan,
lag andere baard aan mij te knagen.
Ik snap niets van dit,
van jou.
Van onze dwang, plicht, plicht,drang.…
Wolkenmantel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 170 mijn denken vliet
met versnelde stap op natte straten
het water draagt schijn
zwijgt waar de boog hangt
in late lenteschemer
strak gebogen
mijn woord is moe naar het woord
poëzie verblauwd
(en al wat daar nog tussen ligt)
schijngolven vervloeien
spatten uiteen
tot op mijn mond in de straten
voor mijn oog
een wolkenmantel dekt warm…
Aan wie ik liefheb...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 De zee
ik heb 'r lief
het ebben en de vloed
nat zand onder m'n voeten
Er is geen
enkel moeten
alleen de branding
en de koele stroom
En uit de zee
verrijst m'n droom:
een vrouw,meermin
half vis
Ik word
verliefd
word smoor
hals-over-kop
Ik weet sinds kort
wat het is:
geen enkel aquarium
van groot formaat voor handen
Is m'n…
Grijs
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 ik loop de ondergaande zon tegemoet
de mist plakt aan mij als natte lucht
mijn haren hangen als slierten zeewier
langs mijn vermoeide gezicht
mijn kleren wapperen als zeilen in de wind
wolken hangen uitgerafeld
in een stille schemering
de lucht een baldakijn van grijs
in 't westen een smalle strook oranjerood
met een vage streep blauw…
Na deze woeste vlagen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 heb donkere wolken gepakt
maak de wereld kil en nat
met tal van sombere buien
nog kaatsen flinters licht
in zwarte plassen waar ik
spetterend doorheen wil raggen
om met nietsontziende golven
het pad te schonen van
eeuwig moe en altijd ongemak
opgelucht vlucht ik
na deze woeste vlagen met
sprankjes hoop de perspectieven in
voel…
Prachtig onweer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 134 Terwijl ik door een golf van hitte fiets
verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets,
komen wolken die donker samentrekken
en zwaar regenwater beginnen te lekken
Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren,
dat ik druipend nat word kan me niet deren,
luister naar 't zware rollen der donder,
aanschouw de flitsen die ik zo bewonder,
slaak van een…
Vallende duisternis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 192 Hoog op de top van het duin
ontwaart men een prachtige
zonsondergang
een vuurbal weerkaatst
boven het golvende water
de schemering valt
en de maan werpt zijn lange stralen
over de zee
die zich koestert in de vallende duisternis
lijkt het bij vloed of het een meer is
de zee kabbelt voortdurend
op het roze met zilveren zand
het zilte nat…
drie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.505 spè
zijn mijn kleinzoons
daar heb ik wat mee
niet te verwoorden
het is er gewoon
ieder zo uniek
het is wonderschoon
geven mij kracht
putten mij uit
zijn stuk voor stuk
een lieve schavuit
halen heerlijk kattekwaad uit
zo eerlijk en stout
met een hartje van goud
wil ik dit nooit missen
niet voor een miljoen
ze kussen het af
met een natte…
Wassenaarse Slag
gedicht
2.0 met 35 stemmen 12.342 Als de stalling dicht, de Zeester weg en
het strand weer is van wie het is, van
de kwallen, compact en groenblauw
van de kou, van meeuwen, van jou - prijs,
total loss, op natte gympen, dan
die wolken, lucht en winden wijst hun baan.…
Pa
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 412 sterven
was voor jou geen pretje
geen sniper joeg jou juichend
een kogel door het hoofd
je ging niet in een laatste natte droom
leven
was voor jou het einde
je vingers had men één voor één eraf gezaagd
in ruil werd jou de eeuwigheid beloofd
je knielde nog toen ook je geest in waanzin werd gesmoord
dood zijn
behoeft ook geen betoog
dat…
De ware toedracht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 699 waar mijn bloed tot uiting kwam
in een liefdevol verpozen, is heel mijn
hart gedompeld in jouw zoete nat
afkomstig uit de bron waar jouw dijen
zich ontvouwen
maar wat zich spreekt is de eenvoud
van het verleden, de ware toedracht
herkent het verbond van kracht en waanzin
doch jouw schouders vleugelen mij
langs diepten zonder stem, zelfs…
Zij regent weer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 gevoel vertolken
Tijd glijdt voorbij zonneschijn
Waarbij het huidige verbrandt
De frisse douche van haar natuur
Voorkomt het trammelant
Blust hier en daar de verhitte kop
Hij komt volledig bij zinnen
Zijn geest neemt alles in zich op
Slurpt het vocht naar binnen
Zo werkt zij druppelsgewijs
Zuivert in haar vloeiend bewegen
Hij gaat nat…
Bloemrijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 uitzondering
in alle maten en soorten
ook zaadlobbig
en tweehuizig
hoewel ongedeeld in cellen
en van wanten weetbaar
maar onverwittigd aanwezig
vaak poedelprijzig doch podiumverlangend
stel schobbejakken – ergo:
Om zonder bidden en smeken
bloeiend stamhouder te zijn
om te blijven bij eigen keuze;
zo blij als een hondsbloem
met zeven natte…
Een uiterwaard van kwel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Mijn longen vullen zich met natte lucht,
tot waar de weemoed in mij gekt.
Nu is ieders eigenheid nog onbeducht,
weldra met dampige teelaarde bedekt.
Onbeholpen tast ik naast de weg voorbij
alwaar mijn nieuwsgierigheid is gewekt.
Met mijn zielement tot in dronken barbarij,
het vruchtvlees met denkvaten doorspekt.…
Bevriende idioot
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 565 Ooit vloog jij zo hoog
bezag jij werelden en wonderen
bomen groeiend tot de hemel
en je viel niet, je viel nooit
over mijn woorden moest je denken
de vraag was als een ontwerp
voor de droomtuin van de toekomst
en je at niets, je had niets gegeten
op de bodem was de grond te nat
er groeide geen wildernis
op het beton van de stad…
Dreigende wolken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 gevraagd golven
zo hoog op te stuwen
dat de zee tot de duinen staat
een front van
dreigende wolken
in buienlijn langs te sturen
dat zich met onweer ontlaadt
vroeg zomerse dwarrels
vol stuifmeel en licht
geuren van bloemen
zon op mijn gezicht
dansende vlagen
van warmte en lucht
trillende einders met
vogels loom op hun vlucht
nat…
Zij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 levensenergie verwrongen
tot uitgemergelde slingers slijm
’s Morgens riep zij naar de vogels
dat zij zachtjes en voldaan
zich achterlings opzij moesten werpen
haar lach deed menig falen
’s Middags liep zij door het park
en had geen oor voor de verhalen
die de kikker deed ontwaken
tot een prins
En de honden liet zij zachtjes braken
in het natte…
"Burnout"
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.000 Kijk je door een
natte waas heen,
is er geen reden
tot vreugdedans.
Vandaag gaat
ook weer -gisteren- heten
dagen komen,
dagen gaan...
en lieverd
je moet ècht weten:
"wij gaan dit monster
zij aan zij verslaan"!…
Nachtvlucht naar jouw woord
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 Ooit vloog jij zo hoog
bezag jij werelden en wonderen
bomen groeiend tot de hemel
en je viel niet, je viel nooit
over mijn woorden moest je denken
de vraag was als een ontwerp
voor de droomtuin van de toekomst
en je at niets, je had niets gegeten
op de bodem was de grond te nat
er groeide geen wildernis
op het beton van de stad
je pakte…
grijs-rode nacht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 661 De avond is grauw, grijs en nat
de wegen lopen leeg
voortschokkend als met een paardenkar
rijd ik zuidwaarts
Toch blijft een hitte hangen in mij
een warmte die me verschroeit
die zo afsteekt tegen die kille nacht
dat ik de slaap moeilijk vat
licht priemt door mijn gordijn..…
Victoria Martin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 toen ik een jongen was
waarom flirt je met mij
lieve punkmadam uit Parijs
terwijl je weet dat ik onschuldig ben
nauwelijks droog achter de oren
een enthousiaste scholier
mag ik het schip op jouw oceaan zijn
je schilderen, omdat het leven eindig is
met de twinkeling van jouw ogen
nu je weet waar ik te vinden ben
zal ik waden in jouw natte…
ANDERS DROMEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 262 's-Nachts kom ik
Nog wel op plaatsen
Waar ik vroeger
Vaker was
Wat daar gebeurde
Kleurde mijn leven
Dat besef
Kwam later pas
Hoe een barst
Een breuk kan maken
Een afwijzing
Je door laat gaan
Als minder mens
Een nat pak
Je voor veel moois
Laat waken
Een teleurstelling
Werkt
Als nieuwe grens
's-Nachts kom ik
Op oude plaatsen
Een buurt…
Onbevlekte muze
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 41 van jouw hart
speelt het kind met een groot eenvoudig verlangen
het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag
er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag
je kijkt naar de datum, staart naar de klok
de kippen mogen eindelijk uit het hok
je stuurt een vraag naar de wolken
die de dagdromen speels vertolken
het antwoord komt in natte…
Het was al laat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 565 Oh, mijn naam is natte Nel.
het was al laat, toch ruim na middernacht
dat Nellie bijkwam in een koude cel.…
Avond
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 161 Ik staar voor me uit
Donker waar ik naar tuur
Nevel op het veld
Het nachtelijk uur
In het zwerk zowaar
Een uil stil in zijn vlucht
Zwevend boven de nevel
Voor de vijand beducht
In het water voor me geruis
Rimpels gaan over het nat
Niet door de wind
Maar door eenden gespat
Scherend boven het water
Door de einder verlicht
Ontwaar ik…
In parelmoers mirakel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 552 zag in het gras
een parel glinsteren
nog nat van vroege dauw
wachtend op meer zon
wist dat oprapen niet kon
zij schitterde
haar glans en licht gaf
haar de kans om zo te stralen
behoedzaam trachtte ik iets
van het groene weg te halen
het snoer bleek in
de schaduw opgeborgen
ik viste vond de anderen
op een rij en wist
het slot was…
Huid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Je huid is als blozend kaftpapier
Gekleurd met motieven
Beschreven zonder rimpels
Kaal gevouwen, strak en fier
Je huid is als fluweel onbehaard
Verhult kostbaar goud van binnen
Een hart dat nimmer bedaart
Je huid is als het warme strand
Ik raak je aan met vloedgolven
Mijn tranen drogen traag
Ebben weg in je natte zand
Je huid is als…
Nevelige waas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 Nevelige waas
bedekt de ochtend met natte dauw
reeën lijken te zweven, vogels
fluiten met ontzag
bederf
geeft mulle aarde in het bladrijke pad
en tussen de bomen
hangend op het vochtig gras, zo zacht
legt de stilte een laagje
rond de tederheid van de dag
april toont haar laatste stuipen
met reeds bekoorlijke lentekleuren
en tussen…
De kikker en de prins
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Een kikker in een bloempot
verscholen in donkere aard
waar rotte wortels wachten
op koude winternachten
De wereld ging staan op zijn kop
en het natte groene beestje
viel erg hard maar niet gezond
koelbloedig op de grond
Net als de benauwde prinsen
die crashten in Jemen’s buurt
door de recente schone wind
van een Arabisch koningskind…