Alle inzendingen over overig

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

Hier is de hotspot: een lange slinger mensen -- die een prik willen. ------------------------------- De bordjes Welkom leiden me de doolhof in -- Bij Prik ben ik uit.…

het poreuze laveert tussen leven en brisante stilte lawaai en papier tussen broze woorden en een zwevend teken op vleugels van het licht het poreuze rust op breekbare takken tussen leven en dood laveert als een danser tussen woord en beweging het poreuze vaart doorzichtig door een smalle zee heen en weer tussen leven…

Waarheen de wind ook waait daar raken de mensen verliefd tot het gif is uitgewerkt je liefste de pijl uitrukt en jou aan het huilen maakt Geen lieve woorden meer alleen de populaire liedjes over je eigen zieligheid het wijdverbreide ongeloof in echte echte liefde en de algemene jaloersheid op goedkope sensaties, alsof mensen niets anders…

.....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Onderweg naar huis wee van verlangen naar hele dagen met ons gezin .....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Wilde, wilde paarden kunnen ons niet scheiden Wilde, wilde paarden zullen we berijden .....Ik…

in de zee van mogelijkheden dobbert een verlaten boot veilige aankomst vervlogen in oceanen van overvloed varen cruiseschepen verveelde dromen na op het eiland van verlatenen waait een kille tegenwind dwars door zielen en dekens heen in havens van hebzucht meren superjachten voor gouden kansen aan in baaien van bezinning stromen…

Iedereen kent het gevoel: er niet bijhoren -- anders zijn, een gast.…

in de sobere kamer kwam uit een laatje een papieren testament opgesteld in vier talen de vragen leken gedestilleerd uit een test over wie ik was of zou kunnen zijn was ik gelukkig of treurende zachtmoedig misschien had ik honger was ik dorstig barmhartig bovendien? oh my god is mijn hart zuiver of stichtte ik vrede word ik vervolgd…

Weerloos zak ik weg in de zoete gevoelens -- van mijn wensdromen.…

Te klein voor nieuws uit heel de wereld, zucht ik, het spookt in mij en ik twijfel aan de toekomst, aan de mens en aan al de wonderen die liefde zou moeten en ik zou willen verrichten Er spookt gekte rond in de massasteden, de straten vol winkels, vol problemen die de omzet bedreigen De doden liggen er slordig bij Ik droom van een…

Ik loop door het dorp De zon schijnt, de wind waait een beetje door mijn haren De luiken zijn gesloten met kieren dun als naalden met lange smalle ogen Mijn schaduw valt nergens binnen, er zijn er geen in de schemerige kamers waar het licht grauw verdoezelt wat er gaande is en wat de consequenties zijn van ieders doen en laten De…

De palm van een hand is het teken van goede bedoelingen .....ik ben niet gewapend .....dat is mijn geschenk zo ligt alles in ieders handen .....leef met mij .....ik zal je helpen Mijn handpalm zegt wie ik ben, vraagt jou .....wie jij wil zijn .....voor jezelf en mij voor de vergetelheid uitwist wie ik niet hielp .....om te groeien…

Een reconstructie: van dichtbij zie je niets meer -- dan vage vlekken.…

Dit spiegelpaleis lijkt heel gewoon omdat het alles breekt in googol wezens en objecten en nog meer weefsels enzovoorts enzovoorts Ondoenlijk het geheel te zien Alleen met gesloten ogen kan het, een geheel denken van losse mensen en zien dat ze niet los bestaan maar in alle spiegelstukjes leven en bewegen, ook wij - alleen blindelings…

Amsterdam! Vrij man van de wereld wil jij zijn Jouw wilde ogen dreigen mijn vaderhand, ach, stuur een engel, licht, een vrouw een gunstige wind, zoete dromen iemand, iets dat jou helpt desnoods onbreekbare spiegels Vader, moeder, aarde, heelal laat iets gebeuren, natuurlijk wie alles ziet, weet niet waarom in te grijpen vrijheid zou…

Mijn wereld hoeft niet groter dan tot waar mijn ogen reiken maar ze zien een nieuwe horizon wanneer ik daar om mij heen kijk .....Geef me je hand, wacht nog .....even met gaan en kom .....bij mij, samen .....kunnen we thuis zijn Op straathoeken zal ik altijd stilstaan zoeken waar de zon staat waarheen de wolken gaan .....Doe je jas…

Rottende stukjes jeugd, verlangen en trauma: mijn eigen mestvaalt.…

Uit de composthoop van talen en gedachten -- groeien gedichten.…

Ik zwaaide terug naar de fladderende groet -- Een mouw zonder arm.…

Slaperdijk, schapendijk aan het wad, er gebeurt niet veel Grijs op grijs de trage adem van dag en nacht, flarden hartslagloos geruis en golven krijsende meeuwen, zilver- schittering over de zee het slijmspoor van een slak Nergens bloed, alleen wat veren schelpen van vroeger leven en stille zuchten uit het heelal Zonder dijk zou…

Het rappend dichtersvolkje heeft gesproken Het volkje raffelt maar wat af en aan Ziet korte kolder voor een dichtwerk aan Ik ben uit voorzorg vast ondergedoken En neem een dwarsdoorsnede uit mijn volk De vrienden die mij dagelijks omringen, Mijn geest verruimen en altoos doen zingen Al dragen sommigen een mes of dolk Heeft het nog zin…

Reinheid en regelmaat een weldaad van rust die me energie geeft waar ik van ga springen "in spin, de bocht gaat in uit spuit, de bocht gaat uit" Ik spring uit de band in het tuinfeest der lusten naar het fruit, rijp en groen elke dag opnieuw, het kan niet op, zolang het duurt - tot ik onder de capriolen steeds kleinere cirkels schrijf…

Nog sluimerend laat ik me de dag in trekken Buitenwereld is er nog niet veel, hoor ik Geen kwetterende vogels geen achtergrondruis alleen het lichter worden van het vierkant van het raam op het gordijn, het schijnt door mijn oogleden heen Ik voel mijn voeten Ze zijn wakker, ik draai me om, mijn benen willen nog niet het bed uit…

De grote zee schuimt onstuimig De schepen worstelen zich er doorheen, duiken steeds weer op uit de golven op weg naar de haven die het wilde water temt De vissen vliegen uit de handen van de schippers snel aan wal, tot hoge stapels onder de bruinrode hemel van de ondergaande zon en de schepen veren op Aan de donkere horizon droomt…

Dreigend dreunden donker de djembé's Evennachtslijn evennaderend Corrumpeerde Coen de Compagnie, Eerloos ergerlijke eigenrechter, Maluku tot muskaatnooteilanden Bracht barbaars beschaving, bovenbaas Eilandvolken, etnisch en endemisch Rechter roverhoofdman... christenhond…

Ik zag een lichtcirkel geluidloos een muur doorboren Een gat om in te verdwalen Alles verandert daar De aarde staat niet stil en de hemel jaagt voort, vlucht van mij vandaan, ik begin een volgend notitieboek, vlug vlug, voor de dingen verdwijnen en ik niet meer weet of ze er wel geweest zijn en dan ga dwalen in mijn herinneringen…

Daar achter de bergen moeten mensen wonen in fantastische steden Opgestapelde huizen torens in zevenvoud in de rivier, onwerelds rijk van het goud dat zelfs stroomopwaarts aanslibt op de stenen waar vlinders blok na blok bloempotten vinden, en blad voor de rupsen, hun kleuren een schitterend patroon een vertrouwd geheim dat het…

Zijn we er? .....Ja, we zijn er. Luister! Ken ik dat? .....Ja, hier is het Hoe weet je dat? .....Luister! Dan weet je het Wat hoor jij dan? .....Het orgel van de stad .....Kijk naar die man! .....Zijn bewegingen .....De gymnastiek .....De rode kleren .....Het is duidelijk .....Merk je het? Waarom . . . ? .....De wonderen! Ik zie…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

je schildert je ziel in as- en aardetinten een donker palet bestrijdt de leegte de grauwe werkelijkheid de grijze tonen je verdedigt je tegen molens en reuzen te vuur en te zwaard bezielt de stenen zandkorrels en de bomen steekt de vuren aan je veegt geesten weg rijgt de witte kralen aan zingt een liefdeslied schopt de tijd…