inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.360):

Voila, ik ben wakker

De morgenstond stond koud en blond
Bij mij op het venster te kloppen
Bomen en vogels besproken haar naam
Als hielp ze beholpen de rozen uit knoppen

De wind preste haar boezem ineen op het glas
Nieuw besef kwam als zuurstof mijn lijf in gegleden
Dat onder de dekens, gekruld als een vrucht
Naar het diepere land van de droom was gevlucht

Ik draaide mij om, om haar te ontmoeten
Maar ze was al verdwenen
De dag brak uit als een ei

Schrijver: Peccator publicus
22 juni 2022


Geplaatst in de categorie: overig

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 65

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
22 juni 2022
...hopelijk ben je nu wakker genoeg Peccator, om nog even met een kritisch oog je strofen na te lopen (besproken, beholpen...)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)