Alle inzendingen over actualiteit

Mijn kamer is wit De ruiten zijn beslagen. Daar wordt op de deur geklopt Glimlachend treedt ze binnen Ik vergeet voor even te denken aan het naderende einde van de wereld Ze gaat zitten De oprukkende kou is niet meer buiten te houden…

de lichte bijna schrikachtige oogopslag gaf haar iets breekbaars mee in een subtiel direct reageren zonder afwendend in reflectie op de stilte van lichaamstaal die van een andere orde uit lang voorbije tijden was toen oogcontact veelzeggend was in verstandhouden nu is er al een verkennen van belangrijke gebaren die generaties…

Zo teder en zo puur Puurheid in het verdriet In verdriet zo alleen Alleenstaande moederziel Moeder zijn is voor altijd En altijd blijft dit gat leeg Leeg is het hart van ons voortaan Vanaf nu is het hart verloren Verloren in verbijstering Verbijstering voor iedere ziel Allen rouwen voor het kindbestaan Door het leven van ons gestolen…

buiten steelt koude wind de warmte uit kleine zomerse minnekoosluwten waar ook op de winterdag stilte groeit van enkele verdwaald ingepakte passanten die hun weidse blik beschaafd afwenden van bezigheden door gewone mensen onkruid heeft er altijd welig getierd oorzaak bemesting door wind is het zwerfvuil verwaaid…

ik hoorde levende muziek in je ademhalen zag de huid rond je mond in een kleine lach lief bewegen en genoot je melodie een octaafje hoger de rust voelde sacraal aan in de lage middagzon waar stofjes woonden in levendig bewegen dat gevoed werd door warmte die zichtbaar in weerkaatsing steeg…

onbestendige tinten grijsden met angst ons bestaan er waren geen rustpunten in de hectiek van vluchten met vrees en schrik in weten wat ons en ik gaat overkomen in het slechtste samenraapsel van onze dromen die we ooit beleefden het waren de hoge uithalers in de muziek die opborrelden uit aarde waar modder drab en verrotting…

Daar is de Sint weer met zijn pakjesboot Oh...een torpedo...t schip vliegt in de hens Nou kinderen dat overleeft geen mens De Sint en alle Pieten zijn morsdood Ja schatteboutjes ´t leven is soms hard Maar één geluk...de Pieten zijn weer zwart…

Een deken van kou, weg is de zon, hij zakt langzaam achter de horizon. Terwijl bladeren dansen, één voor één, de winter gaat zijn intrede doen zo meteen. IJsbloemen bloeien voor het venster, zo fijn, terwijl de wereld zich hult in kristalhelder schijn. De douw knispert onder elke voetstap, in dit betoverende winterse landschap. De nacht…

jij hebt mij stuurloos gemaakt in de vaart van het leven jij en ik naast elkaar die samen zoveel liefde kunnen geven een wereld tegen en toch hebben we gas gegeven blind zijn we gegaan in het ondergaan van zon kruisten we land en baan maar draaiden nooit mijn handen heb ik gebonden aan het stuur waar jij als co piloot mij de weg…

Het is vandaag een mer à boire je ne sais pas, je ne sais quoi wat ik vanmorgen kiezen moet dat weet ik nou nog niet Toujours la même, la même histoire 't Is weer hetzelfde lied, ik weet dat ik wel stemmen moet maar wilders wordt het niet! ................................................................ Het was een vrouw die mij daar…

Landinwaarts vriest het op veel plaatsen licht op uitgebreide schaal bij weinig wind vormt nevel zich, laaghangende bewolking het duurt een tijd voordat het ochtendgrijs van kruitdamp na het vuurwerk van de flanken in roodgroenlinkse tint is opgelost Daarna vooral in 't westen volop zon den haag en de boerburger bollenstreek…

het verwaait als schuw licht dat de waarheid nooit zal openbaren stille woorden schreeuwen leugens van de daken worden niet gehoord toch gaat ieder gebukt onder de terreur van angst als bange wezels het de ander achterna is kringetje lopen zonder eind zonder horizon in toekomst bewegen zonder enige vaart voordat wij de…

Over de politiek We worden nu overvoerd door vele debatten Over links of over rechts staat nu centraal Maar wat we goed moeten bevatten Is dat het primair gaat om de toekomst van onze (klein)kinderen Alles moet je afmeten aan deze schaal. En daarvoor de rol van de overheid vergroten of juist verminderen?? Links heeft met Klimaat, Volkshuisvesting…

en toen ging het licht uit sprong ik vooruit zonder dubbele bodem wel met wanden dichtbij voor de illusie dat ik gleed de vaart was voor mij die afgelegde massa registreerde maar het eind kwam niet nabij bodemloos snakte ik naar info zonder enig houvast ik wachtte op confrontatie om te bevestigen dat ik ergens was…

Laten wij, ridders en jonkvrouwen van het bezonken woord in deze barre verwarrende tamelijk vreugdeloze turbulente tijden waar egoverliefde narrowminded narcisten, extreemrechtse verknipte doofblinde sadisten hedens laten opgaan in verschieten van smeulende puinhopen van paars... Laten wij hopen zonder vrezen, dat op verkiezingsavond…

ik zag oplossende wolken in verdwijngebied waar droogte en helder heersten precies zo oogt jouw blik mijn lief als jij mij even niet goed kan gedogen we lossen niets op maar geven elkaar wat meer ruimte om het licht beschadigde ego weer heel voorzichtig te kunnen pruimen in een door liefde gesynchroniseerd samen bewegen…

Die mevrouw die de hele dag roeptoetert dat ze aan mijn kant staat Die staat helemaal niet aan mijn kant Die meneer die schreeuwt dat ik op de eerste plaats moet komen Die zet mij en mijn idealen helemaal niet op de eerste plaats Die man die beloofde alles anders te zullen doen Die blijkt nu nog vager en onduidelijker…

Een willekeurige greep uit de kandidatenlijsten van kieskring 8 (Utrecht) voor de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal op woensdag 22 november 2023... __________________________________ AFSPIEGELING Onder den haegen van de rozenbaum zie ik abidi dong cai fan en lee en geef een rondje aan de kandidaten die…

Kijk jij ook niet meer zo graag naar het journaal? Want elke dag opnieuw zien we weer vreselijke beelden Horen we een triest verhaal Over oorlog en onmenselijk leed Bevindt er zich überhaupt nog ergens een vredige planeet? Al die ellende maakt ons zeer triest en machteloos. En ook ontzettend boos!…

Het stemmen wordt eenvoudiger voor blinden, Een mal met gaatjes is er uitgebracht: Jouw man zit onder gaatje zes (of acht) Zodat die met wat tellen is te vinden. Altijd al moest je, vóór en ná het krassen Bij politiek goed op je tellen passen.…

Hoog op het hoofd van het monument overziet de meeuw de stad Nevel ligt op de plassen In de trein kijk ik naar schermpje van iemand die op fb naar iemand kijkt die een hond aanhaalt Iemand schrijft haar schoolwerk, geholpen met mobiel Een gezagvoerder met veel streep bekijkt mobiel Ik overdenk hoe hij straks 400 man over zal vliegen ook…

de fracties mindering doen ongestoord hun ding over de hele lijn waar reserve en conditie borg stonden voor adequaat functioneren daar is het nu jezelf stoten en het opnieuw proberen tot ook dat proces weer geëigend is en het wachten wordt op een nieuwe gebeurtenis ouder worden in gelijkmatigheid is algehele renovatie in voortdurende…

De dood slaat toe geheel onverwacht Gegijzeld en overvallen honderdtallen Verschrikkelijk om te horen mij ontbreken de woorden…

De mensen schreeuwen— de rode regen tegen de deuren, waarom schreeuwen ze? "Niet kijken" zegt mama, "doe je ogen maar dicht" ze houdt je hand vast, tot ze geen kracht heeft.…

de stilte vlakbij de dood bekende geen kleur meer in bewegingloze melodie ondefinieerbaar beklemmend grijs sloeg vaag neer in vertragend afdekkende tijd de condoleancerij schuifelde op geluidwerend tapijt waarboven muziek met donkere tonen het verdriet van de afgelopen tijd heel lichtjes in tranen deed weg stromen…

toekomst klinkt vreemd bekend een toneelstuk dat na jaren opnieuw op de planken komt soms voelt hij zich oud in zijn vertrouwde vel, ’s anderendaags is hij herboren als nooit tevoren hoe meer er rondom verdwijnt hoe minder hij in de spiegel herkent hoe meer van hemzelf pijnlijk wat rest is rimpeling van vel en ongetelde jaren een…

er gonsden wat tonen in harmonie met de gekleurde wanden van een aangenaam beklede ruimte geen weerspiegeling in het glas wel wisselende stukjes natuur uit een ver tropisch land omringd met woeste zeegezichten wij wisten dat we van de wereld waren afgestapt een innerlijke drempel markeerde de geestelijke ruimte emoties delen…

ik schoof het vroege ochtendlicht van heel ver nog even dicht kneep ogen samen maar voelde hoe de zorgen naast mijn bed ook weer zoals dagelijks hun plaats innamen ben opgestaan heb de gordijnen opengedaan in een vriendelijk welkom voor deze vreemde dag zal ik alles op een rij zetten of de ellende van alledag als handbagage…

Waar eens een huis stond schreeuwt de onmacht om vergiffenis Kraters gevuld met bloed van … Wegwuiven met een witte vlag uit het riool opgedoken Waar eens een huis stond zwijgen ze in dezelfde taal verboden Zonder wapens de ander aanvaarden Schoppen, schieten we vol Vanuit ons comfort Een thuis, heel Waar nachtlampjes doven…

De winsten van de banken zijn gestegen Niet dat ze daar nou veel voor hebben gedaan Nee, de rentes zijn een eind omhoog gegaan Terwijl wij voor ons geld veel minder kregen Net als bij de supermarkten en bij Shell Betaald de klant de absurde winsten wel!…