Netgedichten

netgedicht (nr. 81.650):

Schuw licht

het verwaait
als schuw licht
dat de waarheid
nooit zal openbaren

stille woorden
schreeuwen leugens
van de daken
worden niet gehoord

toch gaat ieder
gebukt onder de
terreur van angst
als bange wezels

het de ander
achterna is
kringetje lopen
zonder eind

zonder horizon
in toekomst
bewegen zonder
enige vaart

voordat wij de
ogen sluiten is
er de lach van onbenul
vooruitgang flauwekul