Alle inzendingen over liefde

Wil ik dat hij soms wel, soms niet als een engel mijn bed in duikt -- zijn vleugels klaar voor vertrek? precies naar mijn wensen precies als een man een ervaren minnaar die niet hoeft te ademen want hij is een engel -- hij ruikt geen geurtjes Misschien lukt het met mijn nieuwe toverstok om een luik of klapdeurtjes te maken in de…

Ik zag haar rose gewaad om kwart voor acht Haar haar was licht, haar huid zo hemels zacht Ze kwam nog dichter bij dan dat ik dacht En zong een lied van liefde, niet van macht Of pijn, ik wist voor jou houdt zij de wacht…

Liefde kun je met elkaar delen, wanneer je vertrouwen voelt. Wanneer onze ogen spreken. Voel je welkom thuis bij mij. Ik voel me thuis bij jou. Laten we naar wolken kijken. Laat ons staren naar de hemel. Laat ons turen in het donker. Laat ons samen sterren zien. Laten we samen voelen gaan, zodat onze gevoelens weten, dat we leven, zoals…

Ik vloek de dag dat mij voor ’t eerst verblijd het licht heeft dier verraderlijke ogen; en ’t uur dat ge in mijn hart gekomen zijt en hebt er mijn ziel ganslijk aan onttogen! Ik vloek de vijl van mijn kunstvaardigheid, die blank sleep al dier schone woorden logen, die ’k voor u vond en heb in rijm gerijd, opdat men eeuwig u zoude eren mogen…

Ik denk veel aan je Niet weinig Ik streel je teder Niet gedachteloos Ik twijfel Niet zo'n beetje ook Maar niet aan jou En niet aan mij ------------------------------- uit: 'Gek van liefde', 2008.…

Mensen lijden ongezonde honger. Lichaam en ziel leven gescheiden. Van ons ingeboren zelf. Van onze natuur. Van elkaar. Lichamen hebben we vetgemest, met pasta, pizza en patat. Mèt! Met aardappelen en met brood. Met snoep, sappen en met bier. Verslaafd aan zieke welvaart, hebben we onszelf gemaakt. Onze geesten prikkelen we, met veel,…

In liefdeskunsten, leeft samenleven, in verbonden zijn. In gegrepen worden door liefde, die niet begrepen worden kan. In met zelfbewuste ogen, naar het brandpunt kijken. Naar waar lijnen kruisen, en we samen vrede zien. In hemeldragende muziek, naar liefde luisteren. In strofen van gedichten, gevoelens lezen. In beweging van vlammen…

Waar ben ik dacht ze terwijl ze naast hem lag in bed en hij haar diende met zijn liefde bij mij antwoordde hij alsof dat niet vanzelfsprekend was in bed, voegde hij er aan toe omdat ze naast hem lag in haar onbewolkte schoonheid vragend lachend en verbazend als een jonglerende lentebloem blij over de honing in de wereld het vaarwater…

Warmte die een lucifer verlaat, is licht dat uit sterren straalt. Water in druppels regenwater, is onmetelijk als een oceaan. Stoom uit stromende lava, uit een brullende vulkaan, die land wordt in de zee. Liefdesenergie die mensen delen, is het wonderbaarlijke leven, dat moeders altijd baren. Is liefde die ons, iedere dag, weer geboren…

Lucifers zijn wij. Brengers van geluk. Lichterlaaiende mensen. Scheppers van levenskunst. Liefdedragers van vredeslicht. Dragers van vuur en vlammen.…

De dood heeft onze liefde onafscheidelijk gemaakt omdat je in mijn hart woont is er geen afscheid of vaarwel het blijft in de herkenning je leeft gewoon in mijn herinnering jouw andere stem tekent mijn rivieren blijft bestaan in mijn levensmaanden verwelkomt mijn nachten ademt in serene sfeer en laat jouw doodse zwijgen niet ongehoord…

tussen de wimpers van mijn ogen schemeren onaffe stamelende woorden het sussen tussendoor ik hoor je neuriën graag de wervelingen van de wind een weefsel van geluk ik weet: nooit zal het volmaakter zijn dan nu…

Ze knipt mijn haren voor de spiegel en weet nog van barmhartigheid haar handen werkzaam en lieflijk zoals zij was in die vroege tijd, toen wij als jonge wilde honden elkaar besmuikt verkenden. Wat waren wij toen ongeschonden. Haar ogen bleven weergaloos sprekend en zelfs beloken van het helderste groen. Wat heeft de tijd onze liefde vertekend…

Achter gekoesterde dromen, wacht altijd, onverwacht, liefde. Achter een onbereikbare horizon, wachten stormen op koude wind. Altaarkaarsen op liefdesvuren. Op slapende vulkanen. Op Noorderlicht. In mensen. Pijn wakkert vuur nooit uit. Liefde blijft in verwachting. Altijd! Zie! Voel! Luister stil, wanneer de waakvlam laait. Zie! Wat…

Het geluk dat we kunnen delen, is onze scherven samenvoegen, tot een veel groter verband, dan we ongebroken waren. Is ontdekken dat we meer delen, dan dat we verbroken liefde zijn. Is uitzoeken of het muziek is, dat we in verdriet herkennen. Of het hetzelfde verlangen is, dat mensen eeuwig samenbindt. Hetzelfde stromende water. Dezelfde…

Behalve de seizoenen die wij kennen Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid Het was voor de bevolking even wennen De indertijd inheemse Indianen Waren met het verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het…

En weer word ik wakker gemaakt, door stemmen die verstaan willen. Opnieuw voel ik diepe vrede. Een lichaam praat rustig, met een geest. Ik luister stil. Het leest. Ons lichaam heeft aandacht, geen zoet voedsel nodig. Mijn geest vrij baan. Mijn ikje zwijgt. Rust nog wat. Schrijft. Het is holst van de nacht nu. De liefde kent eigen wegen…

Kom laten we van liefde genieten in de schuilhut van de tempelzee waar kabouters het gereedschap dragen de duinen gevoelig voor zoveel zand ver weg van alle vaccinaties enge ziekten en menselijk leed om ons te louteren in naaktheid wulps en welig als de liefde dat wilt we hebben er niet voor gekozen ons als wollige schapen te gedragen…

Voor E. Als Principessa zingt zij mij haar lied In een Mathildekrans vocabulaire Autodidactische My Lady Fair Is mijn mysterieuze belle de nuit Ik ben haar medeklinker, consonant Zij mijn vocaal, als diepe zielsverwant…

Steeds dichter komen ze nader. Een jonge moeder en een vader. De vrouw, die me bij haar droeg. Bij wie ik melk uit liefde dronk. Een man, die me niet kende. Ik luisterde verlangend naar haar, wanneer ze mooi piano speelde. Zonder te weten toen, maar nu. Ik hoorde toen ik in haar was, het lieve wijsje van haar stem. Ze was een gevoelige pianiste…

Ooit sprong de vonk Al werd het niet geloofd Het vonkje doofde niet Maar was, en bleef We zijn het niet kwijt Nóóit verloren geraakt Toen was daar de tijd De woorden geschreven gewaagd Uitgesteld verlangen Wegen te ver gegaan Zielsgebondenheid Eindeloos verbonden Waar het altijd was Kwam het samen En de reis gaat…

Het worden dagen vol van verdriet, wanneer kisten gesloten worden. Wanneer we los moeten laten, hetgeen verankerd leek. Wanneer tranen vloeien, Lijden overlijdt. Er volgen dagen vol van vreugde, wanneer er hemels open breken. Ons vertrouwen groeit. Tranen vloeien weer. Van liefde en geluk. Het worden levens vol van liefde, wanneer we…

Een heel ontnuchterende Goede morgen middag avond Mijn woordenwijze Sara Thustra Liaison très dangereuse Mijn lief, dierbare Sheherezade Van duizend sproken min een nacht Op wie de dichter op jouw portrait Langer niet dan nodig wacht Ons wachten is geen smachten Maar respectvol mededogen Als ik u zie, mijn poetessa Principessa…

In het oog van de liefde, klopt levenslang ons hart. Kunnen we wat werkelijk is, aandachtig zien en voelen. Met de liefde in onze ogen, kunnen we elkaar begrijpen. Kunnen we stil laten voelen, wie we ten diepste zijn. Met tranen in onze open ogen, kunnen we woordeloos zeggen. Ik hou van ons leven liefde. Aan de liefde zijn we trouw.…

Liefde danst om ons heen, wanneer we ons hart openen. Wanneer je je kooi verlaat. Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

Zijn het zaadcellen, die eicellen zoeken? Is het een ronde cel, die vraagt om zaad? Of zijn het hemels, in een hels heelal? Is het een vrouw? Een Godin? Is het man? Een God? Een kind? Zijn het hemeldragende mannen, die lieve vrouwen nodig hebben? Is het een ster, die onze zon is, en om schone aarde vraagt? Bodem, die voeding wil?…

Geliefden van de eeuwigheid, ontmoeten in de vrije ruimte, waar ze elkaar herkennen. Ze zwerven door vrije tijden, waarin ze vol van liefde, samen worden opgelicht. Vrijgevochten beminnen ze, lief en in gebondenheid, zoals ontwaakte mensen, het liefste samen doen.…

Etiketten laten weer los gelukkig maar het leven trekt en duwt zich uiteindelijk vrij, wil zien en laten zien: het lichaam slechts gekleed in zijn ziel de mens die we zijn het leven dat we leiden in het echt niet te onderscheiden van elkaar, verbonden met het Allergrootste dat te groot voor ons is te…

Vaders, die moederlijk worden, ontdekken liefdeswonderen. Begrijpen dat macht niet telt, voor wie Moederlevens eren. Ervaren, met kloppende harten, dat wie Onze Vaders bidden, voor Madonna's knielen. Voelen, dat hun eigen Moeders, nooit meer sterven kunnen. Dat Moeders kinderen dragen, voorbij levenslange reizen. Wanneer Moeder haar…