Alle inzendingen over dieren

Een regenworm uit Lutjebroek ging naar een metgezel op zoek. Zo dwalend door de composthopen, kwam voor hem iemand aangekropen. Hoewel hij zich geen tijd kon gunnen, was deze van de and`re kunne. Dat bracht hem op and`re gedachten en hij kon geen ogenblik meer wachten. Hij vroeg haar daad`lijk voor een date, al in de tuingereedschapkeet. Trakteerde…

'k zag een konijntje lopen pas uit zijn hol gekropen 't liep naar mijnen hof en maakte het daar grof geen bloempje liet het staan elk plantje moest er aan toen greep ik mijn geweer en schoot 't konijntje neer 'k zag eenden in de lucht die merkten in hun vlucht dat ik een zwembad had ze doken in het bad ze maakten het zo smerig daarvan…

Schoonheid als nooit Te voren - vandaag Op een dood en zo Goed als vergaan Restje van wat Ooit een tak moet Zijn geweest - zit Jij koninklijk tronend Vorstelijk om je heen Te kijken, neus in de Lucht alsof je speurt Naar een niet echt nodige Uitbreiding van je konkinkrijk Inspiratie: roodborst op een vergane…

groot zijn de leden stappen voeten in de maat uit dikker hout gesneden daar 't om lolifanten gaat slurf aan staart aan slurf stappen ze in formatie voorbij imposante gedaanten vertederd deze aanblik mij…

Lichtbruine ogen, hondenkoppie scheef Kijkt mij ondeugend aan... Zullen we naar buiten gaan? Gewoon een blokje om Naar het bos of strand en zee Lekker wandelen met z'n twee! Genieten van de zon en wind Rennen door de modderplas Regendruppels op mijn jas Altijd een goed humeur Rustig lopend aan mijn zij Lieve trouwe vriend ben jij!…

dagpauwoog moerbei vliegende ogen met verende vleugels lichten geworpen op een landkaart getekend in handen vlammend klaarwakker dat zei ik toch niet een ademloos lichtgewicht honingmerk en stuifmeel van levende klaprozen blauwe velden korenbloemen als ontpopte hoofden eenogige wolkenloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn komen als zijderupsjes…

Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Stilstaan. Lopen naar de mand. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Zitten. Blaffen Hijgen. Liggen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

De bultrug kan niet terug wat de hulpverleners ook doen hun methoden zijn te stug en een mega-reddingsboei kost teveel poen Het is allemaal nutteloos geknoei terwijl het arme dier tranend zijn ogen sluit en nog wat krachtig met zijn staart slaat of nog wat water omhoog spuit en zijn noodlot haat Misschien dat het tij nog gaat keren roepen…

In vrouwen zijn kleineren vrouwen, soms grotere vrouwen en nog grotere vrouwen in die vrouwen. De mannen laten zien aan wie niet kan door te doen alsof zij bijna niet kunnen tussen schaduwen stil zitten. Zij laten zien aan wie kan vliegen, niet als een vogel maar als een vogel die uit een vogel gehaald wordt en weer teruggezet. -----…

Poes ligt op de chauffage, verwacht al dagen vries en kou, wil alleen nog aan je voeten, als achter oren gekrabbeld wordt. Ondanks dikke, lange, zachte vacht geen zin om buiten te komen, poes voorspelt een koude winter, maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren. Sint en kerstman, vindt ze enge mannen, ze houdt de wacht en jaagt ze weg, bromt…

Vele jaren mocht ik met je delen het maakte me zo gelukkig dat jij er elke dag voor me was Zoveel verdriet..., mijn hart doet pijn nooit zal alles meer hetzelfde zijn dat lieve koppie zo vrolijk en blij jij hoorde echt bij mij Mijn lieve kleine rakker nooit meer word jij wakker ik zal je erg missen uit mijn geheugen niet te wissen voor…

In heiige ruigten, de heuvel af, Staat trouw bij zijn schapen, Die dromerig slapen, Wat verder, Een herder En leunt op zijn staf. De zon doorvonkt het bruin wollig haar, Verzilvert de randen Met blinkende banden — De vachten, Ze wachten De knippende schaar.…

Zilv'ren engelen Als duif of zilvermeeuw Verkleed Die het luchtruim bezingen In een eeuwig durend Levensfeest…

Wat een snoesje, Zo’n langharig poesje. Wat fijn Genetisch manipuleerbaar te zijn, Al is het maar voor gein. In zekere zin Krijgt Darwin toch zijn zin.…

Een slak, die niet de vlugste was, die moest de trein nog halen, geraakte van het rechte pad, begon wat rond te dwalen. Ze kroop gestaag van kroeg naar kroeg, dat duurde toch wel even, en is daar door na sluitingstijd al in de kroeg gebleven. `s Morgens was zij de eerste daar, ze voelde zich ook vrijer, was `s nachts over de schreef gegaan…

Een oud paard trekt geduldig de ploeg voort streelt met ademwolken de geurige kluiten die dan scheurend zijwaarts zweven luistert gemoedelijk zonder eigen wil naar korte tonen uit de boerenmond voldaan sjokt hij naar de stal plots doet zijn verleden zich gelden driest rende het jonge srijdros op alles af geheugen overmeestert het dier!…

Een kerkrat, die ontkomen was aan Hamelens rattenvanger, bezocht de doopsgezinde kerk, in Noorwegens Stavanger. Daar het daar in Stavanger zo akelig koud kan wezen, ging hij al na de ochtenddienst thuis bij afhaal-Chinezen. Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken…

De duizendpoot, hij slaagde steeds zijn status te bewaken, want het is uiterst moeilijk om hem te pootje haken. Zich voortbewegende door onze maatschappij zet hij, wanneer het nodig is, altijd een pootje bij. Ook leeft de goede vriend niet op te grote voet en zet zijn beste beentje voor, wanneer het werkelijk moet. Hij laat zich elke…

Voor olifanten is me niets teveel Zij lokken me steeds weer naar de zoo ‘k Geniet van hun dagelijks ritueel De jungle krijg je hier cadeau Zij lokken me steeds weer naar de zoo Hier voel ik me onwezenlijk klein De jungle krijg je hier cadeau Al vind jij Artis geen festijn Hier voel ik me onwezenlijk klein ‘k Kan aan hun aandacht niet ontkomen…

Om van een mug een olifant te maken, is zo voor elkaar, echter omgedraaid zie ik nog niet zo snel, die logge vriend een steekje geven.…

De jonge grijze muis, een spring in ’t veld zich van gevaren niet bewust, ging spelen in ’t hoog gewas, vergat wat was verteld van 't kwaad der stille jacht of pikhouwelen ze dolde, woelde, wilde alles delen met vriendjes even grijs en piep als zij maar ’t zoet van muisjes ging al snel voorbij omdat gewiekste rovers 't leven stalen en groter…

Er was er eens een wrattenzwijn, dat wilde niet meer wrattig zijn. Het roeide zijne wrattensnuit door wrijven langs de bomen uit. Spoedig zal van dit wrattenzwijn, zonder een wrat, zwijn over zijn. Voortaan was het nu niet meer wrattig, maar werd instede vreeslijk kattig. `t Verdween uit lexicon en taal, want zwijn alleen dat stond er al.…

Een warme herfstmiddag in de dierentuin het is er beestachtig druk een kleine Europese uil leert kinderen schreeuwen een kameel drinkt water uit een Amsterdamse sloot Tropische vissen zwemmen in kleine onderwater schilderijen insecten krioelen rond de rode dood de wolven slepen met gevleesde botten een pinguïn bedelt om een stuk nat…

Een zondagochtend sluipt de kater van mijn buurvrouw moordstil 't lijkt me beter dan doodstil…

Ze wilde hoe dan ook mee Terwijl ik voor 2 anderen Haar zussen had gekozen Stoer kroop ze uit haar nest Een rood proppie tussen dozen Ze was klein, heel klein Hooguit een centimeter of zes Doch heel energiek Bijzonder stoer Ondanks haar prille leeftijd Zeker bij de les Ik nam haar in mijn handpalm stopte haar in de borstzak Van mij trui…

Hij zit zo rustig in het koffiehuis Op 't smalle bankje lusteloos te geeuwen, Als een die, overal en nergens thuis, Tevreden is, tot aan het eind der eeuwen, Met 't leven dat hem nimmer heeft bedrogen. Zijn blijdschap spreekt uit 't kwisplen van zijn staart En gans de vriendschap van zijn listige ogen Groeit tot een glimlach in zijn ruige…

Mijn hondje, mijn hondje,mijn allerliefste kleine hondje. Ik schenk je mijn botje uit mijn ribbenkast. Mijn hondje,mijn hondje, mijn allerliefste kleine hondje Ik kus je op je natte schoenenhakneus. Mijn hondje, mijn hondje, mijn allerliefste kleine hondje. Je ademhaling is dezelfde als de mijne. We zijn op elkaar ingesteld. Ik ben met…

Als het stil wordt licht het kind de fuik. Enkel de wind speelt nog door het net dat op het veld bij de haven droogt. Zon valt door de wolken, slaat een ogenblik door de mazen, het water spiegelt je wijsheid voor. En van achter de rietkraag zet je met iets van verbazing de brasem terug in de vaart. De vis slaat met zijn staart. Het zilveren…

Ik zal dit lichaam, deze geest en deze ziel mijn gehele leven blijven dragen moeten verdragen ook al zijn er nog zoveel problemen en zorgen waarbij ik me zal afvragen of het goed of kwaad is wat ik doe of laat zal ik vechtend als een leeuw mijn liefde als gegeven blijven doordragen.…