Netgedichten

netgedicht (nr. 46.491):

Simba

Terwijl iedereen ligt te
slapen doen wij onze
dagelijkse ronde strompelend
beweeg jij je voort pijn staat
in je ogen geschreven

ik wil niet voor god
spelen maar wil ook
niet dat je lijdt

de regen spoelt mijn tranen
weg nog een klein eindje
dan mag je weer gaan
slapen op je vertrouwde plek

Laat mij nog even genieten
van je trouwheid en liefde
ik wil nog geen afscheid nemen

ik troost mij met de gedachte
dat ik je een goed leven
heb gegeven