Alle inzendingen over natuur

Zacht daalde een zondagsrust, ik lei mij dromend In ’t geurig bloemgoud, dat de wei bemint, En voor mij rees, het groene veld omzomend, Een berg van beuken, wuivend op de wind. Ik zag hun toppen, beurtlings licht en donker, In vlammend opgaand en weer uitgeblust, Zich tot dit spel van schaduw en geflonker Alle gewillig lenen, onbewust. Doch…

Hier staat de rode beuk met het eindeloos grote geduld van een boom. Hier staat de rode beuk hij ziet en hij hoort ons en is ons vergeten. Hier staat de rode beuk voor hem is het altijd altijd en hier is het nergens…

kleine droefheid roept en raast als regen in de duinen kleine droefheid kijkt verdwaasd naar de bramen neder. zwarte vrucht van droefheid in de regen, zoet en koud roept en raast, verdwaasd en teder. koude duinen, wolkenblauw bewaasd, omringen de verdwaalde droefheid, stervend haast, die in al haar kleinheid roept en raast. -------…

Geel danst de bliksem op de richels, eindelijk -- gebeurt er eens iets.…

wij gaan lichtvoetig door het wervelend stof rondom ons het zomerend lover van struiken en bomen de heldere zang van vogels verdoken in het geurend groen de tijd l........k oo....n....e pt...i.........n ....h ........d achter ons aan…

Toen ik het luik van de achterdeur optrok om nog rap het vuilnis buiten te zetten Zag ik, ondanks de donkterte van de avond, nog een late vlinder fladderen. Ik werd ingenomen door dit tafereeltje van geluk Omdat ik er eerder van uitging dat het beste van de dag Op dit ontiegelijk uur al achter mij lag. Ze zal het wel niet beseffen wat ze…

Met flauwe glans, Schijnt aan de trans De zon door nevelen heen; Het kwijnend bos, Beroofd van dos, Begroet haar glans alleen; Want gaarde en tuin, En veld en duin, bezitten loof noch bloem, Wier frisse kleur En zoete geur Voortaan haar schoonheid roem. Geen nachtegaal Stemt, in haar taal, Een zang, haar licht ten lof; Haar adem…

Voor Marius & Lucas We fietsten door een donker bos met open plekken. En plots stond daar een breekbaar jong met lichte vlekken. We hielden stil. Het keek ons aan. Het leek een korte eeuwigheid te duren. Totdat een tak brak of een blad viel. En even plots was het verdwenen – op vlugge, tere benen. Alsof je uit een droom ontwaakt…

ik siepel ik siepel ik holderdebol verlegen vergetend de oude knol ik rol over m'n kop in het groene gras 'k hoor het weer zingen het lage gewas het vredige groeisel dat een deken was: een wolletje wei vol zachtheid vol geur groener dan groen in een ruimte die blauw wordt van kleur. ik rolper ik stolper ga kop over kol ik boor…

De aarde ligt in de armen van de zon in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur, waarin twee minnenden zich aan het duur werk der liefde herinn'ren en de bron van 't leven. Elk of hij niet anders kon, staart naar de ander met een zacht getuur. Zo ligt de aarde stil in het azuur, en 't gouden bed waarin de zon haar won. Zacht speelt de…

verluchtigend vlocht wind met warme en koude vlagen zijn verhalen aan bladeren die opgewonden hun draai nog niet echt konden vinden omdat ze een heel seizoen deel hadden uitgemaakt van de boomkroon onder het stof van verloren dagen blonken glinsterend vragen die niet aan de orde waren geweest jij wist sneller dan een ander…

Onderwerp: FW: FW: geschreven op 3 januari 2021 verwerking volle maan Wanneer de troubadour zijn minnelied speelt De afgelopen week de maan als zonlicht scheen Heel de week Dan zing ik als Verminnen Volle maan Spreek het zonlicht aan. 't Is goed in 't eigen hert te kijken (A.N) nog even voor het slapen gaan (A.N) of ik van…

Een verrassend bos omgeven door groen en rust verloren in moment Hoe heerlijk het is om te struinen in het bos waar ik verscheidenheid aan flora en fauna waarneem op hetzelfde moment beleven van vrije klanken van een zacht kabbelend water of van prettig aanvoelend gras dat een stukje bodem bedekt. Elegante bomen met rijke vormentaal verfraaien…

herfstklanken dansen met de regen als zilveren klokjes klinkt het adagio meeslepend en ontroerend de natuur houdt haar adem in tot het crescendo klinkt van een symfonie die met fijne penseelstreken een overweldigende kleurenpracht schildert de geboorte van de herfst…

een stiltewandeling doorheen het groene bos maakt een stroom van gedachten in mij los er is ‘n hogere stem die mijn ziel aanspreekt Hij die hierboven over hemel en aarde heerst Hij neemt me mee op Zijn wonderlijke wegen ‘k zie overal van Zijn werk ‘n overvloed en zegen maar vaak blijf ik toch ook vol ongeloof staan heeft Hij dat werk toch…

De wind omsingelt ons, laat ons gierend horen -- dat wij binnen zijn.…

Een grote wijze boom En heel heel erg oud Staat al jarenlang Te dromen in het woud Een heel jong boompje Wordt in zijn buurt geplant Niet te dicht bij hem Een beetje aan de rand Zo, zegt de oude boom Hebben ze jou hier neergezet Ja, piept het boompje Ze hadden even niet opgelet Ik hoor verderop te staan Maar ik vind het heel erg…

voor Jocha De mist pakt de polder in, hult elk gehucht in een gewaad en ook de slee- en meidoornhaag, sloten, kreken, bruggen, putten, hutten, een school, de danszaal en een kerk, de mist is als een verlegen regen, ze leekt weemoedig op je neer tot traag de voorhang opengaat en de zon doorbreekt.…

Uit mistig grijze morgenstrepen, Een onbewogen meer gelijk, Verschijnen vormeloze repen: 't Zijn bomen op een hoge dijk. Nu 't lichter wordt, zie ik iets blinken Als sikkels, opgaande uit de mist; En klokjes hoor ik droomrig klinken: De herder met zijn koeien is 't. En meer en meer komt 't groen der weiden Te voorschijn uit de morgendamp…

regen klettert op straat speelt met de stoepranden en glijdt op het glimmende asfalt vormt plezierige plassen waar kindjes met gekleurde laarsjes vrolijk in stampen auto’s laten het water opspringen tot fonteinen vol glinsterende druppels regendruppels zoeken hun kille weg naar paraplu’s regenjassen schuilende mensen volle portieken…

aan de fazant die ons maandenlang betoveren kwam ik mis je mijn fazantenman veel meer dan men een fazant missen kan…

de kleuren staan klaar nog even, dan is het herfst lievelingsseizoen…

Wat een fijn geluid Het regent pijpestelen De hitte voorbij…

ik hoorde in zacht geritsel wind en losse bladeren in een onooglijk bergje bosafval dat mij nooit opgevallen zou zijn als haar kleurig mozaïek niet omringd was met een kring paddenstoelen die alles terugbracht tot de elven en kaboutertijd met meerdere plekken die iets van bewoning hadden duidend op leven zou de aarde leven toch…

Ik hecht aan: de kleuren van 't hout en van het strand en van de zee en van de hemel, de ribbels op het zand, de lijnen aan het strand en in de zee en in het hout. Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

Ik kreeg van mijn ouders, Van ieder mijn part Van vader mijn schouders Van moeder mijn hart Ik vocht om mijn stuiten Met zuster en broer. Ik ben van de buiten Ik ben van de boer! Bij d'eigenste pachter, Eerst koeier, dan knecht Mijn klakke van achter, Mijn hoofd immer recht Zo dien 'k om duiten, En teer op mijn toer; Ik ben van de…

Een bos bevangt mij zijn rust neemt mijn adem in mysterie nabij Hoe heerlijk het is om te struinen in het bos waar ik verscheidenheid aan flora en fauna waarneem op hetzelfde moment genieten van vrije klanken van een helder kabbelend beekje of van zacht aanvoelend mos dat een stukje bodem bedekt. Elegante bomen met rijke vormentaal verfraaien…

Zag ik ooit een zomernacht, zo helder met talloze sterren, die bloeien aan een diepblauwe hemel? Zilveren maanlichtt schijnt over de witte rozenperken en zet de tuin in een magisch licht en van ver hoor ik muziek van gitaren ergens wordt gefeest tot laat in de nacht… en eindelijk valt dan een stilte alsof de aarde alleen nog hemel is…

Laagje voor laagje een mist bedekt stad en land gehuld in stilte Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare verdrinkt in een mist van dichtheid en uitgestrektheid waar haar silhouet wordt gemetamorfoseerd in vage contouren en on- duidelijke vormen terwijl toppen lijken te zweven boven deze ongeziene luchtlaag. Dwalend en verdwalend tussen hoop…

Zwerf met mij mee langs glooiende heuvels en door lieflijke dalen, geniet van prachtige vergezichten. Zie kronkelende beekjes sloom het landschap aaien, laat jouw hart door dit schouwspel verlichten. Proef met volle teugen, van de zachte G en vriendelijkheid. Een stukje vlaai is zonder leugen, ’n echte niet te missen heerlijkheid. Wandel…