ZOMERNACHT
Zag ik ooit een zomernacht, zo helder
met talloze sterren, die bloeien
aan een diepblauwe hemel?
Zilveren maanlichtt schijnt
over de witte rozenperken
en zet de tuin in een magisch licht
en van ver hoor ik muziek van gitaren
ergens wordt gefeest tot laat in de nacht…
en eindelijk valt dan een stilte
alsof de aarde alleen nog hemel is
alsof Iemand boven mij over dit alles waakt.
De tuinkaarsen in de pergola
zijn opgebrand, de laatste restjes wijn
verschaald.
Een zoele wind waait
de hitte weg van ’n lome zomerdag.
Het wordt koud en warm in mijn hart
er rest alleen een vurig dankgebed
voor hem die de sterren liet stralen,
de maan liet lichten en morgen weer
de zon stralend aan de hemel zet.
Dan neem ik afscheid van die zomernacht,
die nog lang zal heugen in mijn ziel
omdat ik mij één voel met de schepping
als een miniem deeltje van een oneindig geheel
alsof ik een beetje doorkijk kreeg
naar die grote zomer die ooit zal komen…
Geplaatst in de categorie: natuur