Alle inzendingen over verkeer

De Rijdende Afzetting Rijdende Afzettingen zijn er voor de veiligheid, vandaar dat ik dit gedicht wil opdragen aan 3VO (voorheen VVN). Om dit gedicht te kunnen maken heb ik 2 week meegereden op een Rijdende Afzettingswagen. Rijdende afzettingen zie ik vaak Dat is, omdat ik zelf de straten maak. soms zijn het collega's…

In de vroege ochtend als 2 lieve kinderen staan te voetballen op de straattegels gebeurt het ongeluk wat geen ouder kan verdragen, want het is een nachtmerrie. piepende banden gaan de straat in met een snelheid van wel 70 kilometers en de 2 jongens worden geschept door de snel rijdende auto, maar wonder boven wonder overleven ze deze waanzin…

soms weet ik niet waarom ik doe wat ik doe boodschappen, werk, wandelen in het park verwondering is mijn deel dan sta ik voor dat verkeerslicht, het is immers rood en de rest raast door, met een doel dat ik niet heb, het maakt mij jaloers ik wacht hier, op mijn fiets op bevrijdend groen en rijd vervolgens naar niets ik steek nog wel…

De auto ontdekt, in een korte boog de brug op. Beneden op het dek wuift de vrouw mij naar het midden waar een stoet van schepen onderlangs mij gaat. Open de ramen! Boordje los! (close-up van rechtervoet en -pols) ‘All I hear is your gear’ Later kom ik bij mijzelf tot stand aan een bosrand: ‘Zon, mist en stilte’, was toch mijn bestemming…

Klakken van hakken Duizend gezichten nee meer dansen langs je heen Duizend bestemmingen Ieder een ander thuis Hier kruisen onze wegen Duizend mensen nee veel meer Als we nou mailen dan hoeft het niet meer…

Onze minister van verkeer is niet seniel geen uitglijder, maar een doordachte stap iedereen bij de les in één rake klap precies de bedoeling van Camiel Zo kon hij Nederland pardoes mobiliseren ben benieuwd hoe hij de files gaat bezweren ik gok op een nieuw kabinet die alle plannen weer in de ijskast zet. Den Haag- 25 januari De…

Elke maandag denk ik aan jou,... ja, elke dag Elke dinsdag zag ik je glimlach,... ja, een van de zovele Elke woensdag hoorde ik je spelen,... ja, met al je vriendjes Elke donderdag,... nee, toen keerde je niet meer terug Je boekentas staat hier nog en alles zit er nog in. Waar zijn die andere dagen gebleven?…

Wachten, op de treinbus De trein, een technicus Kiosk koeken, lauwe koffie, dure prijzen, euro's lichter Zonder te reizen Twintig kilometer per trein, iedere dag weer Een kilometervreter de trein, vertraging Vijf, per maand ongeveer `t is weer zover; gestrand, tot dusver, niet ver Lichte treinen, zware lasten…

Het licht, het sprong van rood naar groen, voor mij zat iemand van ‘t uitzicht te genieten, en ik was wortel aan het schieten, ‘k dacht nog, geef gas… oen. Toen sprong het licht op oranje, dat was toch niet geheel onverwacht, maar hij had daar blijkbaar op gewacht, want hij trok op, langzaam … die kanjer. Mij stond het rode licht weer toe…

Ik sta er niet meer van versteld, dit moest natuurlijk mij weer overkomen. Omdat ik geen parkeerticket heb genomen kost die boete mij weer geld! Ik ben helemaal opgehitst. 'k Heb heel zeker niet te snel gereden. 'k Heb zelfs de controles nog vermeden, en toch ben ik weer geflitst! Omdat ik die voetganger niet zag heb ik een maand rijverbod…

sneller dan het geluid, want de wand langs de rijksweg kaatst naar achteren automatisch stemt een navigator blindelings rukt een stuur naar links of rechts heen en weer rijdt een kakafonie over 4-baans wegen, handsfree, dat wel maar, waar kom je de stilte nog tegen ?…

Bij een trainingsopleidingscentrum Brachten nieuwe agenten een bezoek De meesten stonden fout geparkeerd Dat wordt tijd voor een intern onderzoek Volgens de politie Amsterdam Hoort de berm bij de weg, dus lariekoek! Dus dit advies voor de rekruten “Geef ze geen bonnen- maar een smoezenboek!” ------------------------------------------------…

van bumper naar bumper haastig voort op weg aan de kant, stumper doe wat ik je zeg laat me er door stelletje secreten ik ga altijd voor dat moet je weten ik ben het signaal lees; het teken des tijds ik geloof niet in het verhaal over de jaren des onderscheids raak of kijk me niet aan mijn lont is o zo kort…

Ergens ben ik afgeslagen, En daarna omgekeerd. Heb toen een bocht genomen, En nu de weg verleerd. Ergens ben ik afgeslagen, Weet nu niet precies meer waar. Zou het herkennen als ik het zien zou, Maar hoe kom ik daar? Ergens ben ik afgeslagen, Wist toen wel waar ik zat. Ergens, niet ver van hier, Ligt mijn oorspronkelijke pad.…

fietsen over het schapendijkje links en rechts de geur van jong de o van de hoge brug geeft grazige fleur in het doorkijkje in een onbewaakt ogenblik huppelen twee veldhazen richting het spoor ik trek aan de noodrem de trein raast door…

even wat vergeten snel dus naar de super zij kocht een pond gehakt ik een pakje kerrysaus zij kijkt achterom ik kijk achterom eerste versnelling, gas twee meter, boem, een deuk…

Zittend in je tuin grenzend aan rotonde, luisterend naar merelzang vermengd met dreunende bassen uit open autoramen razend achter groene grens Dan denk je: wie is beschaafder - Merel of Mens?…

De inkijk op Centrum Amsterdam verdween met de noorderzon bij Cuyper’s Centraal Station lange tijd ging het heel alleen bij alle gezindten voor uitspanning door met een fraaie tuin er omheen aan het water een koepeltje ervoor binnen thee en uitzicht bij elk getij op dat landtongetje in het brede IJ Er moet voor worden overgestoken sinds…

Op een late avond fiets ik door de regen Van lamp naar lamp langs een verlaten pad – watersluiers in het lantaarnlicht bolle druppels lenzen op m’n brillenglazen het asfalt glimmend zwart en glad – Gestaag op weg. De dynamo snort zacht, Spint z’n kop behaaglijk tegen ‘t wiel. Fietsen, drie kwartier, Door wind, soms door regen. Afzien,…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Ik dacht 1 Lijn te trekken De constante, immer aanwezig Ik ben er 8ter Gekomen Taal leeft, verandert Steeds weer Bushokje, ook wel Abri genoemd Lijn 25 rijdt/leidt Mij direct naar huis Lijn 6 volgt Een omweg Over rails die Er toch al lagen Morgen pak ik Toch maar de fiets…

vooruitkijken nogal logisch kwestie van taal achteruitkijken door de achterruit spiegelen…

Vanaf Kattenburg over het plein recht door het rode licht naar het Scheepvaartmuseum gefietst Dat nog jaren dicht bleek te zijn met voor de deur twee oudere heren die naar dat licht zaten te staren Op hun knie ieder een briefje met kader voor een turfrubriekje Ik vroeg of ze auto's noteerden Ze hadden er allebei één staan Nee zei de…

De weg rijgt de dorpen als op een spies bijeen deelt stedelijk in twee het kalme dorpsleven. Ooit werd hier voor een stille reis tol geheven; kom daar als dorp vandaag de dag maar eens mee! De houten koetsen werden dozen van metaal - de zanderige weg weldra geasfalteerd – Een alternatieve weg, provinciaal, wordt nu hevig bediscussieerd.…

alles stroomt asfalt lucht en blik auto’s rijden in een kooi van felwit licht achter een beperkte wereld ze hebben ook rode lampen en knipperen seinen groeten zonder inhoud lezen blauwe borden stoppen bij gele praatpalen bij mechanisch ongemak dan zie je opeens mensen die daar toch niet horen maar luisteren naar een verre stem…

kinderkopjes lagen er in die jaren en het verkeer deed nog zoveel kalmer aan rustieke stenen zijn vervangen door een snelle asfaltbaan en je ziet er minder bomen op rijstroken verdampten ook de zachte dromen van weleer waarin op zondag samenkomen alle weken door zou gaan de hompelstraat is weggebroken jachtig snellen wij steeds meer…

Langs een lange bomenlaan Een bomenlaan vol bomen Statig naast elkaar geplant Om wind wat in te tomen Rij ik vol gedachten Boom voor boom voorbij Rustig zonder jachten Alsof ik langzaam glij Ik denk aan hoe het vroeger was En hoe ik hier kon komen Vandaag op deze zomerdag Rijdend op een bomenlaan Een bomenlaan vol bomen…

Dood is maar dertig centimeter weg Nat asfalt glinstert in de zon Daar is de bocht - Trommelvliesscheurend motorgeschreeuw Flits van tandengrijns en stekelhaar Dood is maar dertig millimeter weg O, God! Een bocht....…

Een dier zonder huis had nog kat kunnen zijn vleugels neergehaald in hun laatste vlucht matjes met wat stekels een bloederig donsje geraakt in de sprong Platgereden restanten tot voor kort nog levend kleven verwijtend aan de weg hun levenstempo niet aangepast aan onze fatale snelheid Kraaien en kauwtjes genietend van hun delicate wegrestaurant…

conducteurs van ons trotse nederland u heeft genoeg tussen de wielen geleden onthand van cadzand tot uithuizermeeden waar bleef toch de gewapende bijstand de ns wil ze nu zelf gaan oppakken boeven die zwart reizen in de treinen met geweld intimideren op risikolijnen motto gelijke monniken gelijke kappen een elitecorps bevoegd tot fouilleren…