Alle inzendingen over welzijn

'Mijn ideaal van zaligheid en deugd, 't Volmaakte, waar ik immer naar zal streven,' - Zo spreekt de roos - 'is een kortstondig leven, Vol kleur en geur en tederheid en jeugd.' 'Is dàt me een ideaal!' - spreekt de eik - 'Geneucht, Te zien geslachten na geslachten sneven, En eenzaam, boven lot en dood verheven, Te staan in statige,…

't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt, Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen, Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen, Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt. Oranje wortels, druiven als violen Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt, Roodwangige appels, welig opgehoopt En bronzen peren heeft hij aanbevolen…

Vrijdagmorgen half zeven 'k lig nog lekker in mijn bed wat zal deze dag mij geven niemand die mij iets belet! Leef gewoon mijn eigen leven Naast mij ligt mijn "snuitefruit" 't lijkt misschien wat overdreven 'k vreet je op met haar en huid! Draai me om nog een kwartiertje Mopsenmeisje lekker warm Wat een heerlijk troeteldiertje Dan gaat…

Ik zit op mijn bank Het zonnetje schijnt Door het raam Naar binnen Mijn ogen doen raar Ik zie alles dubbel Geeft me een wankel gevoel Ik voel een raar Sidderend gevoel In mijn lijf Alsof er iets gaat gebeuren En toch De zon die schijnt En mijn gevoel zegt Alles komt weer goed…

je kunt je tanden poetsen tot bloedens toe toch borstel je het verval niet zomaar even weg…

Soms heb je dromen van een betere wereld zonder angst of pijn Soms wil je leven even geen ziekte of dood alleen maar schoonheid Soms wil je vliegen tussen trekkende vogels naar een paradijs Je kunt slechts vluchten in fraaie wolkenluchten voor enige tijd…

Wij dachten nieuwe bruggen te slaan de alle oevers van de wereld met elkaar verbonden, soms opgehaald waar alleen de liefde kon overschrijden een krakkende huifkar met herinneringen die de toekomst heeft geplaveid, de tijd heeft ons ingepakt, verslonden in magere tinten, als de wind door de haren strijkt met littekens geschonden waarin…

Ik dans met mijn gedachten en ze dansen ook met mij We dansen in een wereld, in die wereld zijn we vrij Tot gedachten trachten te rennen en ze rennen, rennen hard Harder, harder tot ik bijna doodvermoeid raak in mijn hart En het rennen gaat naar zweven en na zweven vliegen komt en nu kan ik niet meer stoppen want mijn dansen is verstomd…

Dagelijks drijf ik in het water. Dan verander ik in een vis, die zwemmen moet. Dagelijks word ik een ander mens, die geleidelijk lichter wordt. Totdat ik weer grond voel, waarop ik wankel loop. Gelukkig verandert deze dag in morgen. Dan draai ik de kraan weer open. Dan zie ik het leven stromen. Dan voel ik me als een vis. Weer schrijf…

Je probeert de bezinning te begrijpen nu het vallen van de herfst op zich laat wachten de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet en je wandelt in het park met die gedachten op een bankje sluit je de mijmeringen af met een groet aan de werkelijke dingen van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken in het dagboek van de zomer…

Elke dag opnieuw te mogen zien hoe licht door duister schijnt als afscheid van de nacht. Zien hoe lichte gedachten, zwarte spinnen verjagen uit spinsels in ons brein. Geluk te mogen ontdekken in wonderlijke contrasten. In stralend hemels licht. In het zwartste duister. In het lief en in leed. De hoge prijs te willen betalen van ongevraagd…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

Na maanden begint het te dagen, de verzorgster bleven er om vragen, maar de minister vond het niet nodig, mondkapjes waren overbodig. Ja, was je een verzorgingshuis toegewezen, dan mocht je voor je leven vrezen, het virus was ook daar neergestreken, en menige bejaarde is bezweken. Nu komen de langzaamaan de vragen, waarom werden er geen…

Ik gaf hem appels en keiharde peren mee in een zak drukte hem vast tegen me aan de losheid, gemak hoe hij naar buiten en weg weer Wat rest is herinnering van een ontspannen, rust als voor een baby, muziekje aan box en mamma Zo ben ik moeder vrouw vriendin van man en vrouw die jou als een baby rust mag geven je er mee laven, overgeven aan klank…

Verwacht geen winkelstraten, drukte blijft daar in het midden, tevreden zijn de mensen.. gebleven ja zij begroeten elkaar, vertellen hun belevingen met Brabantse tongval en vernipsen zo hun tijd bij de Gouden Leeuw met haar vertrouwde klanten zo streekgebonden, zo grenzeloos wijd deelt men een gemeenschappelijk gebruik van kostbare eenvoud…

De hitte is geweken langzaam schud ik me uit zowaar er is nog leven om weer aan te pakken wat te lang is blijven liggen in plaats van moeizaam in standby voelt het weer 10 jaar jonger…

Ook dit jaar weer, het is twintigtwintig, heeft het ongeluk bij ons aangeklopt. Gelukkig waren we niet thuis. Ontelbare mensen zijn gespaard gebleven. Hun huizen hebben geen vlammen gevat. Op een haar na heeft corona hen gemist. Veel is niet gebeurd wat mis kon lopen. We zijn nog steeds niet doodgegaan. Geluk wordt ook vandaag geboren.…

De hitte verlamt genadeloos letters worden geen woorden woorden vormen geen zinnen wat overblijft is niet meer dan wat gesmolten inspiratie wachtend op creatieve stolling als de golf eindelijk bedaart…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

Ik schrijf niet echt voor oudjes, maar vooral voor zij die met wat geluk in liefde en het leven nog ouder mogen worden!…

Het leven dat mensen leiden wordt spontaan gevoed door ware werkelijkheid. Bemin dus al uw zinnen. Hoor, zie, ruik, proef en voel. Heb lief. Het leven dat we lijden voeden we hoogstpersoonlijk met angsten en verwachtingen. Uw zinnen verwachten niets.…

Zon in het gezicht Vlinders vliegend in het felle licht Bloemen verspreiden geuren Een natuurtuin vol kleuren Bloemen spreken het innerlijk aan Als de kelken open gaan Genietend in de tuin rondwaren De neus zal geuren vergaren Kleuren spelen met het gemoed De roos is als een warm hart in vurige overvloed De orchidee, daar speelt liefde…

Alle dagen dronken zijn is ook een manier om uw saai leven even te vergeten al komt het steevast terug en zomaar blijven drinken om dat saai leven te vergeten dat steevast terugkomt -is zelfmoord- op een vloeibare en zachte manier geen mens die daaraan twijfelt en toch...…

Lopend door het park vol uitgelaten honden wordt de bloemengeur doordringend overweldigd door de lucht van poep en pies…

Met alle wind mee is het goed lopen op de top van een golf zolang je maar naar voren kijkt…

vroeg in de morgen... is de kachel aan 't geven warm en knus in huis de kat ronkt... en ik met de voetjes op de stoofbuis!…

Toen ik nog mijn vader diende zoals je ook God de Vader dient diende ik ook graag de samenleving door mijn bloed te gaan geven (1974) mijn vader Gerrit Jan gaf meer dan 25 jaar en kreeg een plaquette ik kreeg een reversespeldkruisje na 5 jaar bloed geven (1979) maar toen kwam aids, hiv (1984) werd ik primair als homo uitgesloten om…

Zaliger kan ons leven niet worden, dan zitten op een bankje, in de zon. Spontane gedachten zien komen, en als wolken voorbij zien drijven langs een wolkenloze hemelweg. Zaliger kan ons leven niet worden, dan mijmeren en weer vergeten. Dan ophouden met weten zonder vergeetachtig te zijn. Zitten op een bankje in de zon. Eenvoudigweg aanwezig…

In Utrecht de eerste geplaatst Geïsoleerde zorg- instelling voor een face-to- face contact Tussen patiënt en familie Naar een echt weergaloos idee van kankerpatiënt Paco V. €28.000,00 gecrowdfund voor QUARANTAINERS twee compartimenten door glazen wand gescheiden Eigen entree Intercomsysteem Een modulai- re inrichting waarbij…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…