Alle inzendingen over appel

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

Het democratisch appel heeft haar C verloren de kiezers treuren en voelen de pijn want juist die C is het offer dat je brengt als je wil gedogen en regeren met partijen waar religie geen religie meer mag zijn…

In de verte achter een horizon van traag licht Ruist het lachen van een kind langs rijpend fruit In de boomgaard waar de rups de appel mijdt En sterft om een vlinder te mogen zijn…

het wilde groeien van de meimaand heeft alles groen getooid fruitbloembloesem is bevrucht door gonzend bijenvolk appels en peren komen later weelde is zichtbaar overvloed van kleur de zomerzwaluw vliegt…

Dat bleek wel toen zij op die julidag Die appel toonde, met een schalkse lach.…

Toch kroop je Samsoms rotte appel in.…

Ik kocht laatst bij de supermarkt m’n eten, En deed er kaas en wat te drinken bij, Ik pakte nog een appel en een ei, Maar bij de kassa heb ik dat geweten. Ik zag de bon en informeerde toen, Of ik die in termijnen mocht voldoen.…

Hes Uitg. 1988 blz. 728(ovengerecht: kan met alle appels)…

Ik ben gevonden in een schaal, is het niet schandalig? In plaats van mij als fruit te zien, maakt hij alleen een foto. Veel plus en kleur en histogram, verzadiging en crop. Dat levert dan uiteindelijk, toch nog, een schilderijtje op.…

Amerikanen zijn ronduit verrukt Dat verse friet tot groente is benoemd De quote van de minister wordt geroemd Want is het dan geen aard-appel-product? De critici bezien het als iets dols En spreken eerder van 'fresh vetgetables'…

Dit aanbod mag u absoluut niet missen, Ons land is ditmaal voordeelkruidenier: Koop zes Antillen voor de prijs van vier En als u deze week nog kunt beslissen Dan krijgt u voor een appel en een ei Er ook nog de provincie Friesland bij.…

Een klein hartje, jong, een pit groeide sterren hoog, vol kracht in schoonheid, moed, verzet bergen, sterk, ik zag appel tanden wit zo mooi, je lach…

ruikt de vuurrode appel die vanaf de fruitschaal naar mij lonkt kleurt de liefde die in dit jaargetij spontaan ontluikt siert de sering die welig geurt menigeen verleidt geniet ik paradijselijk van deze schoonheid…

Grieks eilandje te koop, belastingvrij Rustiek en pittoresk en zeer bevallig Het onderhoud is ietwat achterstallig Een habbekrats, een prikkie, appel/ei! Onlangs is er, waarschijnlijk onbedoeld Ook nog een keizerspinguïn aangespoeld!…

Ik had een mega-appel voor de dorst en ik verveelde me, wat moest ik doen? Iets nuttigs kopen voor mijn lieve poen Geen saaie, monotone eenheidsworst Ik kocht een kleurig prentje tegen ’t geeuwen Dan hoef ik niet meer op de Dam te Schreeuwen…

In de boomgaard van het oeverland waar de rivier stroomt naar de zee bij nacht als dromen zijn verdwenen pluk ik een appel voor de dorst en niemand onder het magere maanlicht kan mij iets vertellen over de dood van mijn moeder, mijn vader, mijn zoon.…

de bomen eten wij appels uit de hand de takken raken leeggeplukt ik overdenk het kort geluk tussen bloesem en appelmoes de appelboom is een parabel die vrucht afwerpt in menig fabel en aan mijn houten keukentafel ---------------------------------- uit: 'Gezicht op Sloten', 1985.…

Op deze globe, heel lang gelee waren adam en eva slechts met twee ze hadden niemand behalve elkaar en opeens was die enge slang daar Hij bewaakte een appel, met zijn lijf ze konden ‘t niet laten buiten kijf namen een hap, gedaan was de rust nog voor ze elkander hadden gekust.…

laatste bloemen huiveren bibberen in hun potten verwijtend roepen ze naar mij "wij willen naar binnen" in de borders is nog kleur van lage en hoge asters de laatste appels zijn geraapt noten drogen in kistjes…

Afgunst is des dichters lot De appel kwam te dicht bij de stam Hoon is des dichters loon Hij bracht hem gewoon aan de man Spot is des dichters lof Ze hapten er helemaal niets van…

vergeet mij niet ik moet mijn appels nog terugplukken mijn geest nog in de fles praten er zijn al zoveel seizoenen voorbijgegaan in nachten, uren, wachten, eten, drinken vergeet mij niet er komen herinneringen als echo's er liggen dagen in het verschiet…

De galerie is vol met kunst van dure namen Appels en Corneilles staan te kleuren achter ramen Onbetaalbaar voor de kleine man aan de straatkant van de ruit Die ook nog schrikt van ’t spiegelbeeld En denkt: ‘Wat zie ik er kleurloos uit!’…

Helemaal alleen hang ik hier in het bos Ik weet wat er gaat gebeuren, morgen ben ik de klos Gisteren zijn al mijn vriendjes gehaald En nu waarschijnlijk al tot moes gemaald De verhalen die ik hoor zijn heel erg Ze gaan tot in mijn botten en mijn merg Al die gillende stemmen zitten in mijn hoofd Hoe kom ik hier weg, jij had het beloofd…

en als ik geen kennis had van het veschil tussen goed en kwaad hoe kon ik dan Nee zeggen tegen de appel die mij aangeboden werd?…

De olijfboom gespleten door ervaringen zware stormen en meedogenloze zon en kinderachtig zou je denken daar kan ik voor het onweer schuilen maar in die ene wonde niet zichzelf voor zichzelf verstoppen, mijn vader. De vroege appelboom met meer gewicht dan fruit een kroon die naar de hemel reikt even diep als zijn wortels de gronden doorgronden…

EVA: ‘k Geloof een engel schudde een appel van dees telgen. Ik ving dit boombanket in ’t vallen met mijn hand, Niet als een gruwel maar als een heilgenadepand. Wat laat ge tranen langs uw kaken nedervloeien? Wilt gij de lust van uw beluste bruid besnoeien, Haar nors bejegenen met ene wederzin?…

Dat kan je kleine zussie niet! Als zij groot is, tekent ze stijve puberpoppen met trutjurken Niet als deze jongen, die verf kapt, zwart uit rood haalt tubes opensnijdt om de inhoud te bekijken en tegen het doek te kwakken, krult, kamt en weer door de war gooit Die jongen die een bloem zag en zei: Af! Daar blijf ik met mijn poten van…

die grote appel daar aan ’t eind van de tak daar moet hij heen, dat is zijn doel eventjes rusten nu… even op het gemak ademrust, hartkloppend benauwd gevoel… snel weer verder, het angstige duister komt voor ’t donker binnenzijn.. een veilige schuil maar wat is dat …daar om de tak gekromd?…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

Hij vleit zich met de erinn'ring zijner vreugd, Maar durft geen appel proeven zonder schroom. --------------------------------------------- Mephistopheles Epicureus - symbool voor de mens met twee contrasterende gevoelswerelden appel - symbool van kwaad en goed…