Alle inzendingen over humeur;tuinman

Vannacht kon ik de slaap weer eens niet vatten, Er klopten steeds twee meisjes aan de deur, Ik raakte toen enorm uit mijn humeur, En sprong uit bed, van plan om flink te matten. Bijtijds, met in gedachten Van der Poel, Vroeg ik m’n vrouw: ‘Sla jíj ze op hun smoel?’…

jouw handen mijn beschutting als het regent mijn vuist in de buurt van kwajongens mijn paardenmiddel bij een slecht humeur mijn houvast als ik wankel mijn warme thuis jouw handen koud en gevoelloos liggend onbereikbaar ver onder de grond waar ga je heen als je dakloos bent?…

De geestigste chagrijn van Nederland gaat opgewekt de lijst van Samsom duwen Van ‘Gekke Geert’ en voetbal moet hij gruwen Datzelfde geldt voor zek’re ochtendkrant De blik, de trui, ’t humeur zijn zwart van kleur Zo speelt Van Rossem gnuivend ouwe zeur…

Toch laat ik mijn humeur niet graag bederven, Ik denk ook nooit voortdurend aan de dood. Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even: Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…

's Morgens vroeg staan ze daar in de miezerige regen op de rand van de stoep twee grijze jassen tegen elkaar aangeleund stijf van de kou vol afgedankt leven maar ook zo breekbaar zo weerloos als twee bloemen die zonder verwijt de tuinman aanzien die ze plukt.…

Vandaag ben je uit je humeur want het leven stelt je even een beetje teleur. Maar de dag van morgen kan misschien ècht verdriet bezorgen. Geniet, leef bewust, elke dag omdat je niet weet wat de dag van morgen brengen mag.…

schizofreen als geen één schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht en dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

de bomen slanken af dezer dagen (wat je van mij niet kunt zeggen) in het zeewater liggen schaduwen verborgen of zijn het zandbanken het licht is anders nu de lucht zo fris als de herfstappels in mijn tuin maar de zon schijnt nog in mijn humeur de woorden dwarrelen op dit blad papier dat zo zijn maagdelijkheid verliest maar wel…

. ------------------------------------------- Ach, was een voetbalveld maar van papier, Dan liet ik mijn humeur niet zo verpesten, Want op papier zijn wij gewoon de besten, Wij zijn de kampioenen op A4. Vaak reken ik mij van tevoren rijk, Helaas is een A4 niet de praktijk.…

elke man die niet op mijn tenen staat, zal ik vast en zeker durven vragen dan wil ik wel een tango dansen zomaar, met iemand die mij kent onstuimig, want ik ben niet veel gewend en gretig grijp ik dan mijn kansen de tuinman en de krantenman, en ook de melkman kan mij behagen, zelfs met de buurman dans ik dan de dokter vraag ik alle…

Maar m'n wonderlijke brein wel muziek verandert je humeur snel Ik werd warm en koud van het Baltische goud Waar 20 koorleden garant staan heeft me meer dan 'goud' gedaan…

Ook ben ik wel eens stil en af en toe wat humeurig dan voel ik me wat naar of geef een grote mond. Ook ik slaak wel eens een vloek als iets me weer niet aanstond maar ja ik ben een mens met nukken en ook grillen en al zou ik heel veel willen ik zou niet anders willen zijn.…

mijn schrift was ineens zijn krullen volkomen kwijt ik schrok want wat bleef was een hakig en hoekig geheel kaal zonder versiersel als boogjes en andere tierelantijntjes schreeuwen woorden hun armoe in emoties en andere affecties hakken humeuren de kleine muziek van mooi lopende zinnen tot wegwerpmelodie nog heb ik…

Lieverd, hier een licht dat duister verplicht om warmte uit te stralen En mij na vele uren het humeur doet herbepalen Het kaarsje doet mij enkel denken aan een beeldschoon iemand en het zachte wijsje op de achtergrond zal mij nooit vervelen. Wit rode kaarsjes op kaarsenblad branden en ik vergeet even mijn verdriet draag het op handen.…

Heb mijn humeur een korte broek aangetrokken en hem een vrolijke zonnehoed opgezet maar het was geen gezicht Heb mijn ego opgesloten in een kluis in Addis Abbeba, maar het decimeerde Houdine Heb mijn verdriet begraven maar het schoot wortel en woekert nu onsnoeibaar in mijn hoofd Heb mijn hoop laten varen op de Titanic en mijn geluk…

Aan normen en waarden Huizen en haarden Koninkrijken moeten komen, hier Deuren dicht, zelfs niet op een kier Ik kwam dus achterom Tuindeur wagenwijd open, wat stom De tuinman was aardig Zelfs ietwat eigenaardig Liet mij zijn kwekelingen zien Was hij plantengek, misschien ?…

Chagrijnig, uit m'n humeur omdat er op het internet een kink in de kabel zat, die me haalde, ongewild uit mijn dagelijkse sleur. Kon dágen niet op het net miste site en mail-vrienden heb uit verveling maar eens de bloemetjes buiten gezet.…

De rijke Vrouwen, Sterren, Zangeressen, Beroemheden schromen niet om hun humeur op bizarre wijze te tonen aan het publiek. Middelvingers en schuttingtaal voeren de boventoon.…

Wie op deze speciale dag naar geluk wordt geleid zo verbonden af wil wijken van traditionele paden zijn " haar " met liefdesgedichten wil overladen wordt tuinman , juist nu en voor altijd zonder spijt . Sinds deze dag voel jij je dan nooit meer berooid heb jij later al vaker dan eens 't roer omgegooid.…

de gouvernante is ontslagen de werkster al vijf jaar ziek de kok is van de kook geraakt de tuinman gevallen over zijn riek de chauffeur een blokje om gereden de secretaresse verliefd op een blind typje de accountants onzichtbare inkt omstreden de klusjesman lijdt aan een roestig piepje het huis heeft gelukkig stand gehouden de witte tornado…

eindelijk heb jij in alle rust de lentebloemen geplukt van jouw kleinste puk armen vol lachjes twinkelende ogen in stralende kleur als een wolkje goed humeur kleine handjes vragen om meer naar tedere knuffels en later zijn beer als hij verzadigd langzaam de oogjes sluit droomt hij zijn lach met een nog smakkend geluid…

het water stroomt naar waar de wind en de maan het wil verzet zich niet al was het maar een keer uit balorigheid zoals ik soms een bal wegtrap net voor de voet van wie ook trappen wil de wolken jagen voorbij ontdoen zich van hun grauwe last maken deuken in mijn humeur nee soms is alles het net niet en probeer ik maar een gat te dichten…

Leid me maar rond in je salon Laat me je boezem zien, maal me maar rond Desnoods zestig, zeventig maal per minuut, of meer Een valse onverschilligheid zoals ik die nooit gekend heb maakt zich nu meester van mijn ziel, mijn hele hebben en houwen Je moet mij maar een beetje laten doen, dat weet je Dan is mijn humeur opperbest…

Als je bang bent Wees dan bang Alsjeblieft en Vrees het heus Sta ook weer op Met heel je hart En leef de dagen Als geen ander Zwart en wit, Kleurig of humeurig Broos of hard Zonnig en nat Alsjeblieft, wees bang vrees goed voel hoe het hart klopt De eerste stap in nieuwe kracht…

Ik mis jou en mij met blozende wangen het voorjaar verkennen en de lente ontvangen Ik mis jou en mij met honingzoete dromen de zomer in zweven en van nectar bekomen Ik mis jou en mij met zonnige humeuren de vruchten zien rijpen en de herfst smaakvol kleuren Ik mis jou en mij met verstrengelde armen de winter trotseren en elkander…

het stond niet in de krant de met kijken thuis wel opgevoede waarnemer heeft het waargenomen op de kijkersbuis door het hele land hebben ze gereisd weer niet gevonden de ellenlange lijst met immense potentie van vermoeid toch slapeloos verward en depri droef en redeloos wissel in de humeuren al die opvliegertjes alles in één moeite…

Het einde van 2010 is in zicht allen zijn we op 2011 gericht en nu maar voor velen hopen dat dit jaar beter zal verlopen vergeet niet iedere dag is er één als hij goed is, denk dan niet meteen dat elke dag zo verloopt waar je misschien wel stilletjes op hoopt soms kan een dag erg tegenvallen laat hierdoor niet je humeur vergallen.…

Kind Het was saai gelukkig vrije tijd computer en nintendo bliep bliep bliep chips met verse melk Forenzen File informatie toch vertraging berusting, niemand komt te laat de klok is niet de baas Aandelen De koers gaat op en neer het humeur is in mineur winst is niet genoeg bedrijven aan de ketting de stemming is de baas…

Genieten van de zon en wind Rennen door de modderplas Regendruppels op mijn jas Altijd een goed humeur Rustig lopend aan mijn zij Lieve trouwe vriend ben jij!…

heb de treden gezien de voetstappen uit het verleden weer geteld het bonken en humeurig naar beneden klossen maar ook het stille sluipen als de uren korter bleken en het buiten ongehoord gezellig was het zachte hijgen in de trap bestijgen nacht verschralend in de mond het drama van ontwaken als je geest nog lag te slapen en jij…