Alle inzendingen over slachtoffers

Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

Een museum is een gebouw met een inrichting als herinnering aan wat ooit was en nooit meer mag een museum zou zo de herhaling van die grote fout moeten voorkomen nu gebeurt het toch wie weet ze nog de namen van de slachtoffers en van de daders van beiden zijn de namen anders hoeveel musea zijn nog nodig wereldwijd…

als dit een speelfilm was zou het bloed nep zijn en zou er niemand dood gaan deze jongens zouden acteurs zijn bommen zouden gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht en stund mannen zouden al het gevaarlijke werk opknappen maar dit is echt hier vallen echte slachtoffers dit is Afganistan en dit zijn echte soldaten…

ondoordachte woorden uitgevloekt op een onvoorzien moment blijven altijd verder kankeren heel diep in je milt en lever totdat jouw toen gemaakte slachtoffer je daarvoor met zijn grote, warme liefde jouw kille bitsheid van harte vergiffenis weer schenkt.…

Wie slachtoffers worden. Wie daders zijn. Schending van privacy is nieuws, dat nieuwsmakers zelf schrijven, maar als lezers zelf niet lezen. Of verstaan.…

Laatst lag een zilvermeeuw in het zand Niet eens aangespoeld, maar toch dood Strijd verloren tegen een soortgenoot Misschien slachtoffer van een hond Niet aangelijnd, dus zonder band Of het kwam hier vredig rusten Eén enkele vleugel stijf omhoog Weggespoeld, straks, na de vloed En dan: vergeten, voorgoed.…

Een nieuwe lente komt er aan, maar het virus heerst nog steeds. Komt ons duur te staan.…

Het verlengen van de vraag Het verlangen wil zo graag De mens in ongeduld Wijst een vinger naar schuld Een antwoord ligt voor de hand Ik heb het gedaan Ik heb mij laten gaan Ik lig rottend neder in dit land Gemak dient de mens In alle onschuld voldoe ik aan de wens Vier uzelve op mij tot op het bot Ik was toch al helemaal verrot…

Donkere nevel geeft beklemd gevoel van onzeker geprevel in ongekend doel energie gekregen vloeit weg als zandkorrels in de hand gelegen zee van zoute borrels het woord gesmoord in stille noodkreet die geest verwoordt in angstig verborgen leed hoe, waarom en schuld het noodlot dat jullie verguldt in eigen complot denk dan maar…

gesmeed door ogen gerond door lippen wind je mij om je vinger gelijk een ring zit ik als gegoten oneindig…

ik worstel en geraak in een beenklem heerlijk jouw houdgreep tik nog even niet af…

De vlegel van het dorp was op pad met een dodelijk rietje in zijn hand Op zoek naar een kikker of een pad tussen het hoge riet aan de waterkant Het slachtoffer zette het op een gillen, de dader vulde zijn longen met lucht. En met een rietje tussen de kikkerbillen slaakte de kikker z’n laatste zucht.…

De slachtoffers lijden gebrek aan lichaam'lijk genot! - Immers bij de gemeenschap is 't klaar, dat er één slechts geniet van het paar. De frustratie is groot, daar de lust is gedood van de vrouw - door een lustmoordenaar.…

Het was een wees haar naam ……… wat kan het schelen de stem van een dode wordt toch niet meer gehoord Een kind nog maar onbedoeld slachtoffer op de verkeerde tijd niet op de goede plek geweld is tijdloos kent geen grenzen Men gaat snel over tot de orde van de dag het geweten bodemloos morgen komt de zon op voor weer iemand minder…

Kippen in dichte schuren worden tot de dood gekweld door gehersenspoelde wroeters die oprecht menen aan hun slachtoffers te zijn gehecht Al is het maar voor een week of zes, langer dan kost geld Bedrogen beulen zet uw kap af, wendt het roer gooi uw deuren open, wordt weer boer…

straks aan vuurwerk zijn opgegaan hoeveel mensen had je daarmee kunnen helpen als iedereen eens dit jaar niet had meegedaan Ik zeg niet dat het geen mooi gezicht is al die mooie kleuren hoog in de lucht het plezier dat op die gezichten staat maar 'k zie ook een bang hondje op de vlucht met angst kijk ik 's morgens in de krant hoeveel slachtoffers…

Mijn honger is gestild en ik fladder verder op zoek naar een volgend slachtoffer...…

Zwitserse maskerades molewieken naast de gemsen de fleurige flora door De speelsheid 'n bloem ontsproten op bergen van onbrekende wijsheid dartelt in het oogverblindende panorama O bejubelde edelweiss voor eeuwig slechts symbool je gewend succes is maar als 'n resistente bacterie zonder slachtoffer…

Maar één ding is zeker, ’t slachtoffer, een váder gaat naar het kerkhof en niet de dáder! ( Bron metro 22-8)…

Waar vreugde alom heerst Wreekt de dood zijn grieven Om dan uit het niets toe te slaan Meedogenloos ongeremd vals En wee hen die geliefd zijn Daar richt zijn venijn zich op Mokkend telt hij de slachtoffers En bereidt zich voor op het volgende Droefheid gehuld in grauwsluier Verslagen buigen wij het hoofd…

het gevoel alleen van haar een weg er in vinden zonder te verliezen wist ze maar hoe dilemma met schaduw diepgravend schuldig of slachtoffer niet zichzelf maken tot ongeschreide tranen een kolkende vulkaan van binnen toch maar weer zwijgen verwachtingen ach beter laten gaan stil verlangen moed verloren…

Al lag er geveld een slachtoffer op het grasveld, zij wensten niet te worden gestoord, wie oh wie heeft ooit iets absurder gehoord, dan dit van de KNVB die zaten er op zondag mee, dat een man, werd afgerost.…

eenling Die zich kansloos waant In deze godvergeten amorfe, Anonieme, maatschappelijke Constellatie heeft een Nieuwe toekomst gekregen Door de macht van wat Sociale media wordt genoemd - Gebundeld tot een vuurpeloton, Vooruitgeschoven post van de Pas opgerichte wereldwoedebank Waarvan voorlopig Sjoerd van Keulen Het eerste slachtoffer…

Wanorde, zo noemt Borgdorff mijn poëzie, Maar dan wel gedeeld Door twee, regels die Willens en wetens Door midden zijn gehakt Door de mens die Ik genoemd wordt, Oogluikend toegestaan door Hen die ook in mij wonen - Gebroken regels getuigen Van een gebroken ziel, Brokstukken poëzie Van hem die aan zijn eigen Ik ten slachtoffer…

Aan het front of in de flank Zwoegen en zweten Schieten en bloeden Soldaten tegen wil en dank Slachtoffers zonder schuld In lompen gehuld Met miljoenen op de vlucht Hun adem één lange, vloekende zucht…

Zoals de kat met haar slachtoffer speelt, Zoals haaien doldraaien bij de geur van bloed, Zo vindt ook de grote vleesetende aap, De kroon van de schepping, Genoegen in sadisme en vernedering, Gevoed door haat of verbittering. De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid, Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…

Terwijl zij behendig mijn bruin bedrade lijf in door haar gewenste vorm heeft gekneed, laat zij haar roze tong strelend langs mijn wit gesausde mantel glijden, en word ik het slachtoffer van haar pyromane lust hangend aan haar lippen tot ik totaal ben opgebrand en zij kordaat het laatste restje leven uit mij perst…

(DEN HAAG - Defensiepersoneel dat het slachtoffer wordt van de ontslagronde bij de krijgsmacht, kan in het onderwijs aan de slag.)…

Wanneer het volkslied klinkt En de vlag weer halfstok hangt, Verzamelt zich de massa in medeleven Om het monument op de Dam in respect te beleven En worden de slachtoffers in stilte bedankt.…

De straten angstig stil muren doorboord met kogelgaten Lichamen liggen langs de weg overal tanks en soldaten De stad totaal verwoest door bommen en granaten Loopt daar het oorlogskind bang en verlaten Pijn en verdriet in zijn ogen zijn ouders zijn hem ontnomen Hij, het grootste slachtoffer zal hij dit ooit te boven komen?…