Alle inzendingen over van dezelfde soort

Wie denkt dat Kunst kijken Makkelijk is Kon zich wel Eens deerlijk Vergissen - Eerder is het Een soort gymnastiek, Want je kijkt Niet alleen met Je hoofd, Maar evengoed Met je spieren, Goede kunst levert Een soort kippenvel op, Het is een fysieke Gewaarwording, die Zich vergelijken Laat met Zwaartekracht…

dezelfde glimlach de stad in of uitrijdend het reclamebord…

Ben in de wolken dezelfde doorluchtige als weer op aarde.…

Er zijn  vele soorten verdriet en vele soorten  pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal  blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat  en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

Er zijn vele soorten verdriet en vele soorten pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

In dit soort tijden kom je er langzaam achter wat belangrijk is…

wanneer ik nood en verlangen schreeuw mijn vingers woel, ik rulle aarde licht het wit van bloemen op ik vraag niet meer, ik eis dat ik dezelfde reis maak, met dezelfde waarde vol herkenbaarheid maar juist daar, in ijle akkers sta ik, want ik ben je kwijt…

Als je naar me lacht, Gaat m’n hart open Als een soort klokje dat slaat, Maar dan beetje harder Als je naar me kijkt, Voel ik je warme blik Als een soort vlinder die landt, Vlak op m’n schouder En terwijl je lacht en kijkt Hoop ik dat je in me ogen leest Wat ik denk..…

Laten hun afgekloven Botten, de aangevreten Pizza's in opengeklapte Dozen achter op De royale ruimte Waar zij gratis Konden parkeren - Waar deze niet Mogen zijn, maar Waar zij wel zijn - Ondersoort die Gelijkertijd ongedierte Aantrekt, immers soort Zoekt soort, want zo is het, En zal het altijd zijn…

ik wacht op de eerste sneeuw herinner me de vlokken die langzaam vielen in een soort stilte terwijl je de auto's hoorde herinner me vroeger dat we sneeuwpoppen maakten en de liedjes en de overkomende vliegtuigen verlang ik naar de stilte en de sneeuw die valt en valt een soort omhelzing…

Vandaag las ik iets over Kant alweer een tijdje geleden dat ik iets over hem las vraag mij echter wat hij dacht zal ik zeggen dat hij elke dag dezelfde wandeling maakte maar wat dat heeft dat dan met zijn denken te maken ? Waarschijnlijk alles Maak dus elke dag dezelfde wandeling en je begrijpt Kant…

Een hangend klooster hier dichter bij de hemel dezelfde graven…

Als bakker staat-ie bol van baktalenten Voor ieder baksel heeft-ie zijn speciaal soort bloem; hij heeft van elke soort een baal. De vakman kiest met zorg z'n ingrediënten. Hij heeft zelfs dier- en voicemeel in de zakken om tijgerbrood en kletskoek mee te bakken.…

mijn deur staat nu ook altijd voor jou open ga tot het einde van de donkere gang zonder angst kun je verder lopen dan kom je waar je nooit eerder bent geweest ik ken jou jij bent niet bang voor het zich daar afspelend onovertroffen te vieren feest je zult zien iedereen die je kent is er allang jij miste hen en zij misschien jou nog…

hij zit gevangen in een vlies van verwachting ademt vlokjes van wensen wie ben jij wat ben jij waarom kruis jij dit pad en waarom nu precies hij is verzadigd, wil zich overgeven aan stromend amnium is dit een andere baan omheen dezelfde ster is het dezelfde baan omheen een andere ster…

Je kijkt naar dezelfde donkere hemel. En sterren. Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

Ze zit altijd alleen maar weet wat ze wil kijkt nooit om zich heen is altijd stil ze lijkt op jou heeft dezelfde lach dezelfde stralende ogen maar weet je wat ik vandaag zag mensen oordelen zonder te weten wie ze echt voor zich zien ze lijken anders, maar zijn gelijk ze zien het alleen zelf niet.…

de vijfde golf, die wordt het echte werk geloof me maar, ga sparen voor een zerk hoewel, laat die maar lekker waaien ook verbrand maar liever en ga op in rook geen mens kan straks nog bloemen voor je leggen of bij je steen een droevig woordje zeggen…

wanneer poëzie zo mooi als liefde was zou ik gedichten om je borsten hangen je met zinnen dezelfde betasten dezelfde die schoonheid vinden wanneer poëzie zo mooi als liefde was dan zou het gewennen tastbaar zijn een metamorfose in mijn gedicht jouw lichaam zachter dan anders op zoek naar de grens van het toelaatbare…

Mijn leven is gespeend van ieder avontuur en niet zo interessant Al jarenlang dezelfde man van 8 tot 5 dezelfde gang en nauwelijks vrienden Een doorsnee flat in nieuwbouwwijk Het dagelijks voeren van de poezen de was, de strijk En als ik wil heb jij nu juist geen zin of tijd Hoe kan een mens met zoveel niets gelukkig zijn…

hij is zijn broeders hoeder beiden hebben dezelfde moeder, weggemoffeld in wazig kleed door de vensters van haar ogen beziet ze waanzin vanuit haar raam haar ene zoon roept Allah is groot en uit dezelfde naam schiet haar andere zoon hem dood en dat allemaal voor de profeet die alles uit zijn duim heeft gezogen…

De bloedsomloop heb je niet Met haar gedeeld, niet dezelfde Vochthuishouding, niet dezelfde Temperatuurschommelingen met Haar meegevoeld - Na de daad van liefde die Tot haar ontstaan heeft geleid Is er een achterstand opgetreden In de relatie die je tot je dochter Hebben zal - zij maakt pas na haar Komst op deze wereld kennis met…

we weten niets meer zeker; of een komeet in een kooi past het portret nog onder de wolken hangt ik ken hen ergens van ook zonder dna toen waren er dezelfde kleuren was water net zo vloeibaar schoof dezelfde wind voorbij zou Adam Eva nog herkennen en dat na al die jaren ook toen niemand foto’s had…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

Steeds dezelfde zon Over nieuwe puinhopen Oeroude waarden…

We schoppen tegen de wereld, en toch blijft zij dezelfde ronding maken.…

Nooit dezelfde plaat en toch voortdurend die song malend in mijn hoofd…

Alweer herinneringen niet meer dezelfde maar anders door tijd verzacht voor jou niets ik niets meer…

In oma haar kast reizen tijd en bestek in dezelfde wagon!…

veelvoud mijn gezicht dezelfde uitdrukking in andere proporties -de spiegel stuk-…