Netgedichten

netgedicht (nr. 53.477):

denkdag

wanneer ik nood en verlangen schreeuw
mijn vingers woel, ik rulle aarde
licht het wit van bloemen op

ik vraag niet meer, ik eis
dat ik dezelfde reis maak, met
dezelfde waarde vol herkenbaarheid
maar juist daar, in ijle akkers
sta ik, want

ik ben je kwijt

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=denkdag

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 6 november 2014

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

aarde

4.0 met 6 stemmen

155

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: hans_
Datum:: 10 november 2014
Email:: hrauchsimpc.nl; Roerloos sta je daar, het afscheid voorbij.
Er zijn, altijd zul je er zijn, als een berg.
Huiveringwekkend mooi Switi.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 november 2014; Een dag van denken aan, verlangen. Een sprekend gedicht.

Naam:: Pama
Datum:: 6 november 2014; Wat je van jezelf verwacht, mag je van een ander ook verlangen. Mooi gedicht Anja.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 6 november 2014; Zij vindt jou weer Anja :)

Naam:: geeraardt
Datum:: 6 november 2014; mooie nadenker

Geef je reactie op deze inzending: