Alle inzendingen over algemeen

fraai van kleur fabelachtig het dessin de das is schitterend de strop zoals vernoemd de das daarentegen verschrikkelijk jus uit mondhoek gedropen net als - van vele scheerbeurten de after shave of balm vermengd met zweet van angst of warmte alle kinnesap van maanden lijkt wel daar verknoopt mij – liefhebben van de das doet…

Zwijg , zei ik terwijl ik driftig op zoek was naar zijn gelaten woorden ik had ze ergens op stapel gezet om niet te vergeten geloof maar dat ik het ze naar mijn zin zal maken maar nu, nu lig ik overhoop hij schopt de herrie in mijn hoofd treffend hoe de stilte valt schrik niet, roept hij mij nog na ik vang en bewaar zijn kalmte…

In het vroege morgenuur als alles nog sereen is en puur zweven wolken als witte watten spelend met de zon in het hemelse blauw het gras nog nat van de morgendauw nog geen geluid de stilte verstoort maar wel het zingen van de vogels dat bekoort ontwaakt langzaam de dag uit de nacht en de aarde zich laat strelen door het prille ochtendlicht…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Er ligt iets op het strand Het is dood zeggen ze Dat is niet waar Het leeft Het beweegt van links naar rechts Men pakt een hand Er wordt om gevochten Er wordt aan getrokken Het wordt in schoenen geschoven Tot het versleten is En wegspoelt in de branding…

luchten zijn geklaard alle lijnen getrokken ieders schuld verhaald nu waarde is gewogen en de schemer naar waarheid ingevuld kan het helderwit nog breken het gras zijn duinen nog waaien zijn wildgroei beteugelen graniet tot gruis verweren mocht het volmaakte zijn treden nog struikelen op schreden nog keren…

in alle rust slaat hij de deuren open, laat het weer zachtjes binnenkomen zit verstild aan het erfgoed van de dichter van beeld en kleur om alledaagse zaken te verwerken een luchtige plaats te geven…

De libel draait cirkels boven het moeras hoogteverschil valt weg een waterval dieren zien sterven ik kan het niet aanzien mijn adem stokt er zoeft iets weg een kring te water gelaten…

Rozenkrans Tederheid Gevallen ziel Ontmoetingen Wachten Langs de straat Mensen die spreken in de bus Wees paraat Bliksem Tussen mensen Regen die stroomt Even de stilte Dan gedroomd Dat alles goed is Dat het leven een reis is Met de bestemming ongewis…

je kunt slapende waken je vervelen en bier drinken een vogel leren vliegen een orkaan temmen en insnoeren in je week geworden ziel, je mag gerust liefhebben en op je bek gaan, vergeet niet te reizen naar de uithoeken waar niemand komt, de kroegen en kale vlaktes, de weelderige tuinen met vijvers, de plekken die je dacht ergens van te herkennen…

zeer laat op mijn levensavond ben ik mij vaag ervan bewust dat er misschien een dichter in mij woont toch volhard ik in een bepaalde toestand van bescheidenheid en rust de vormen van mijn grenzen zijn nog vaag help mij Erato bij mijn wankele schreden en stimuleer mijn fantasie behoed mijn karakter voor arrogantie…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

zonder over de verklaring uit te weiden lijken in het bos alle wegen op elkaar toch wijkt hier de tekst af met versregels die geen blad vullen blijf bij de les, hou het kort. Gewoon vertrek, ga, volg op de voet besta niet langer, volg de lijnen spiegel het blad, zo staat het geschreven daarom verdwalen we ook nooit met waarschijnlijk…

Elke minuut dat je je druk maakt om je verleden, gaat van je toekomst af Elke dag dat je je druk maakt over je problemen is een dag die je verknalt Elk moment dat je depressief bent is een verspilling van je tijd Elke dag die we niet lachen is een dag dat we niet optimaal leven Het verleden is verleden tijd, het is voorbij, het is geweest Laat…

wanneer is het mooi geweest is de bomenrij volgroeid het landschap doorsneden met witregels als groeven in aarde zonder voetnoot tot punt achter de einder is dit een droom, een weg evenwijdig aan de grens van levensvatbaar, laten we vuur achter, verwaait de rook in een speldenknop zoals het altijd was geweest…

Soms zie je door de bomen het bos niet meer Je heb zo veel problemen dat je geen uitweg meer ziet Je armen en benen zijn vast geketend je wilt vooruit maar het lukt je niet Je ziet geen hand meer voor ogen... je bent omringd door duisternis Je voert een zoektocht naar het licht... Hoe donker het ook is kijk maar het lichtpuntje in de verte Voor…

Hoe ik roer in koud zweet en weet dat ik geen druppels weg veeg als mijn hoofd hangt ik buig beschrijf het witte vel dat dagen wacht op onvoltooide woorden buitenzinnen lees ik wat er staat ...…

Sommige mensen in het leven hebben een goed hart Het probleem van een goed hart er wordt vaak op getrapt... Sommige mensen staan altijd voor je klaar als er wat is dan bel je maar aan Maar dat is zeldzaam... Sommige mensen zullen je steunen in moeilijke tijden Terwijl een ander niet weet hoe snel ze moet verdwijnen Dit soort mensen daar heb…

het heeft niet zo mogen zijn kostbare tijd verstreek, gestaag voor een appel en een ei het mocht gewoon niet zo zijn mijn dromen dreven af, traag steeds verder weg van mij hier en nu werd daar en toen ik weet niet eens meer wat ik wilde doen…

De wereld kleurt donker onder een gebroken wolkendek mijn hemel, blauw druipt uit mijn pen van mijn stuk gebracht beschrijf ik het licht heeft mij te pakken gehaast vullen woorden het papier zal ik dan toch maar een luchtje scheppen…

De zee gaat soms te keer en gooit haar metershoge golven met witte koppen op de vloedlijn neer daar komt haar onstuimigheid vanzelf weer tot rust en rollen haar golven zacht in een altijd durend ritme terug op de kust...…

waren we hier al geweest waren we eerder onszelf in afstand, nabijheid in gezamenlijk verliezen hebben we nooit bestaan na afscheid, herinnering vergeeld vervagen, vergeten in dozen op verlaten zolders in avondlicht langs kale muren als huisraad zonder handen zullen we elkaar ooit weerzien ergens aan zwaarte voorbij zomaar,…

Gaan we nu krijgen, wie wat punten krijgt ik wist het, ik dacht even ik ben bij de jumbo Maakt niet uit ik ben uitgeslapen Maak je gedicht waar je hier voor bent en laat andere zijn gezicht plaatsen Dat zie je ook Perfect…

Ik zou graag willen zweven langs de flanken van jouw ziel en ons ademhalen delen zodat mijn woord dezelfde toon van liefde krijgt als die van jou nooit eerder kwam ik iemand tegen die zo puur zijn ziel op handen draagt om er anderen ongevraagd een deel van mee te geven het maakt me nederig te weten dat ik nog zo veel leren kan over…

De tijd Tijdens een diner werd me de tijd voorgeschoteld. De wijzers ontbraken, en van evolutie was er geen sprake, als nagerecht een glazen bol, met mijn leven in de hoofdrol, even koude rillingen, transparant en genuanceerd, ontwaakte ik bij het dessert beleerd. verleden en heden werden samen gesmeden. Wat is geweest wordt opgeslagen als snipperdagen…

Kermis Gratis ritten gewonnen leuk toch mijn eerste je weet wel de ouderwetse rups het gaat op gang en dan gaat het doek erover Waar ken ik dat van Als ik uitstap krijg ik een muntje voor de botsauto, ik stap in en meteen botsingen gehavend stap ik uit en krijg mijn muntje Nu de hoogvaart ik kijk omhoog met schrik stap ik in blijft hij boven…

het lijden aan het lijden riep Leiden in last en liep ik langs de lange Levendaal stoned maar stug door de nacht in cirkels naar mijn kamer terug met het licht werd alles zo armzalig dat ik zo kon inslapen en als een roosje rustte voor wel zeven etmalen - zo flex was een student in hippiehoogtijdagen…

De grote haven. Daar waar al eeuwen alles af en aan wordt gevoerd. Daar vliegen geen zwarte raven, maar wel witte meeuwen die schreeuwen en zweven boven wat er zo even vast is gesnoerd. Maar vooral naar wat er naast valt, wordt haarscherp geloerd. Op de brede kade van basalt, waarvan de zijde door het water al sinds tijden wordt beroerd…

zomers klokt de taille van haar rok op lome tast golft de omslag zonnige taf de rechte rug is rustplaats voor het lange haar ze voert een hondje aan de lijn als nietig tegenwicht van wat deze zomer is ze gaat door naar de zon de enkels vlechten op het keerpunt van de rok een tip wit secuur ze loopt zeker licht alsof ze beschikt…

Een omnivoor Gaat er altijd voor. Groenten, vlees of vis, Als het maar te eten is, Is hij een en al oor. Ik zou wel eens willen weten Wat voor toetjes die zoal eten.…