Alle inzendingen over kinderen

voeten op andermans land krijtwitte hinkelbaan steentje in de hand zwiepend touw draaien, spinnen, springen barsten van de kou glijden, vallen, sneeuwbal handen blauw stalen buizen sprietlopen passen, meten, evenwicht zondag zoethout kopen appels jatten, belletje trekken schuilen, lachen, gezien de weg was onze straat Oh, was ik nog…

Kinderen ons grootste goed kinderen die door overmoed denken dat de meeste lol zit in de verboden alcohol zich ziek drinken richting een coma. kinderen ons grootste goed kleuterleeftijd is al zo verknald dat het de jeugd van anderen mee vergald door seksuele spelletjes, kinderen ons grootste goed en ik weet, dit ligt niet aan mij evenmin…

Badend in louter licht en water speelt een kind aan de rand van het strand met 'n zuchtje wind en nooit wordt het later...…

in de verte gloort het water witte schuimkoppen - ‘wie het eerst bij de zee is’- schop, zeef, emmer en gerief om een kasteel mee te versieren en pistolekes, cécémel in de frigobox, een pintje en veel heel veel verborgen pijn en tranen maar we bouwen, steeds hoger een brug en een delta, torens waarmee ge de zee kunt zien, zijn handjes…

koperen piekjes zeeën van honing en gesmolten chocola een toet vol koek en een beetje zand en in je oor dat ene woord waarin zijn hele wereld besloten ligt…

mam ik ben verliefd op Laura en we gaan trouwen er spreekt oprechte liefde uit zijn grote gouden ogen gepaste ernst ook en mag ze morgen komen spelen ? zo simpel ligt het nu eenmaal als je net vijf geworden bent…

Ik keek in twee onschuldige kinderoogjes en zag twee bruin besmeurde handjes hij had stiekem van de chocola gesnoept ik zag het aan zijn niet meer witte tandjes toen ik vroeg of hij stiekem had gesnoept zei hij : ikke ????? nee hoor, echt niet verborg zijn handjes gauw op zijn rug maar vergat dat zijn mondje hem verried je weet toch zei…

Kleine hand gebald tot grote vuist verdeeld kind kwetsbaar speels als mens te klein als kind te groot overdeeld dit kind, die mens lijkt uitgespeeld. Mens en kind bleef kind en mens bleef achter verscholen in dat kind. Kind onverhuld wenst niet te huilen door de ogen van een mens. Mens bleef achter zonder kind, kind bleef achter…

Alweer een jaar Ben jij in mijn leven Terugspoelen, opnieuw afspelen Daarvoor zou ik alles willen geven Jou opnieuw Het leven mogen schenken Iets mooiers Kan ik gewoon niet bedenken De eerste keer dat we elkaar aankeken Ik jou eindelijk kon aanraken Waarom mag ik dat moment Niet nog 1 keertje meemaken Het zijn herinneringen geworden…

er bloeien kinderen in mijn tuin tussen rozen en margrieten ogen stralen als duizendschoon blond wiegt mee met groene sprieten langs zonnebloem en hazelaar drijven ijle stemmen op de wind en mijn geluk groeit in klein genieten van een zomer bloeiend kind…

Mijn handen gevouwen Rond mijn gezwollen buik Je antwoordt met Een zacht bewegen Als bloesem in Een lentestruik…

Enkel een persoon vermorzelt en kwelt schrikbarend vertoon. Haar dochter fluistert plakkerig rode jam rond haar roze mond: Mam enkel aan jou blijf ik voor altijd trouw Tot in de ijzige dood. Zoals een groen blad trouw aan de dorre plant eenzaam stil verdroogt.…

ik zie de livestream een kamer, plenair zit men daar vliegen af te vangen ik verbijt Verbeet, wat een tang van een wijf is dat, laat toch eens uitspreken jong geleerd zou oud gedaan moeten zijn maar daarbij verloor men het kind uit het oog…

ze zijn geel, bruin, blank en zwart een moment om elkaar te leren kennen al die culturen, het is wel even wennen onze kindjes zijn uniek met een groot hart…

Ik heb je gevoeld En ik voel je nog Hoe kan zo'n klein En nietig lijfje Zo'n diepe indruk maken…

voor linde meisje met je blonde krullen dansend aan mijn hand op de maat van verre klokken twaalf uren in de middag bim bam bim bam een glimlach in de regen zon in mijn hart…

Ja en daar ben je dan, zo mooi en perfect, zodat ik het bijna niet geloven kan. Lang zwart haar, alles erop en aan, 52 cm en 3600 gram zwaar. Het laatste meesterstuk, weer een meisje, allemaal blij met dat stukje geluk!…

Ach wat was het meisje treurig nog niet eens thuis daar lieten haar bloemen al hun kopje hangen zij kon haar oogjes niet geloven een traantje kwam naar boven en wat was dat plukken toch een feest geweest…

Maar ik ben toch geen tafeltje riep ze met een verbaasd stemmetje Toen ik haar zei dat ik ooit nog eens een versje zou schrijven op haar…

De ochtenden lichten al Dit is het verwachtingsvolle jaargetijde Waarin ik haar de eerste lentedag begroette Ook toen scheen de zon, een zoele wind Over een moeder en haar kind En het ruiste van een zacht verlangen Alleen was het toen vroeger voorjaar En blijer (Tegengedicht op 'Herfst' van H. Marsman)…

Zie je niet dat ik verlang naar leven zonder pijn? Zie je niet dat ik verlang naar emoties, diep van binnen? Wie zal me vertellen dat ik leef, zo leeg, zo dor. Wie zal me vertellen dat ik leef, in schijn. Laat los, ga door, het leven is te mooi. Laat los, ga door, het leven wacht niet lang. Te lang heb ik gehoopt op tranen die niet kwamen…

Zaterdagochtend zakt dochterlief met goed gevulde buik op de bank. Pff ´k ben verkouden en dan die kleine...snot snot en nog eens snot, kan de hele dag achter haar aan vangen. Verlangt naar haar kraambed, nog een kleine 3 weken, dan is het zover! Zondagavond ´n familietelefoontje, m´n schoonzus, krijgt in oktober haar 3e zoon, ´n tikkie terleurstelling…

Ik heb zojuist, zoëven een stukje van mezelf blootgegeven…

Wij stonden aan het aanrecht, zij en ik Ik dacht al dagenlang: zeg het vandaag Maar omdat ik bang was voor haar vraag Wachtte ik het allerlaatste ogenblik. Maar toen ik in haar ogen las: is het te laat? Zocht ik naar woorden die ik tijdig vinden wou Voordat ze plotseling het antwoord weten zou Vroeg ik: waarover wil je dat ik praat? Luid…

Mijn dochter gaat voor 't eerst vanavond stappen. Ik weet het wel, het is te dwaas gedacht. Maar hoeveel bange uurtjes heeft zo'n nacht? En zou ze in gevaar kunnen ontsnappen? Onrustig loop ik recht en dwars door 't huis. En zou ze in paniek kunnen ontwijken? En zou ze mij op tijd kunnen bereiken? Zodat ik haar kan redden van 't gespuis.…

Klein wichtje met je ogen dicht je zou er bij willen zijn maar je bent er nog niet Nu je zo slaapt kan ik nog dromen van wat je morgen worden moet..... Nog maar even niet Later maar mooi meisje dat zoveel wezen moet…

Hij is volkomen veranderd door zijn oudste dochter Er is een tederheid die zelfs liefde niet wist aan te wakkeren…

Mijn zoon van 11, een ADHD kind, Weet dat ik je bijzonder vind. Tja zeggen ze wat moet je er nou mee, Zo'n kind met extreem ADHD. Stil zitten en luisteren kan hij niet, Rekenen en lezen gaat ook niet zoals u ziet. Hij moet maar rennen en bewegen, De goede kanten worden verzwegen. Hij is super lief en sociaal, En kent de mensen allemaal. Een…

Er liep een jongetje voorbij De basisschool was uitgegaan Over zijn korte grijze jas hing aan een koordje rond zijn hals een veel te grote zware tas Hij had zijn handen in de zakken Het kortgeknipte blonde haar liet zijn bewolkte voorhoofd vrij Het hoofdje hing wat achterover en op zijn sombere gezicht waren de twijfels al geschreven ze zogen…

Een dag in mei: gras knippen onder een bloeiende kerselaar. Maarten, naast mij, verdeelt de rollen. 'Wij zijn twee honden.' Ik zeg, want onderscheid moet er zijn: 'Jij bent een hondje.' Waarop Maarten: 'Nee, ik ben de hond. Jij bent de hond met de grasschaar.' Daarmee gaan we beiden akkoord.…