Alle inzendingen over natuur

Ik noemde de natuur verbintenis Het heeft zo zijn eigen wetten En rode draden Het kent geen vertakkingen nog Welke rode draden hebben mensen Ik volg de draad achterna Als ik in de knoop uitkom Ontdek zijn oorspronkelijke oorsprong Deze aarde balanceert op een koortje Gelukkig heeft het zijn draai gevonden Tenminste alles om ons heen is…

Lekker uitwaaien op het strand, genieten van de herfstkleuren. Je ogen te kost geven aan al het fraaie. In de herfsttijd blijft het bijzonder wat er allemaal vliegt en beweegt. De dieren in de zee halen prachtige capriolen uit, een waanzinnig mooi gezicht. Herfst wel op zijn retour, want de winter is in aantocht. De…

ze zeggen zoveel kondigen met hun bestaan het einde van een seizoen aan geven de herfst vrij baan bekleden al wat stervende is met kleurig fluweel laat dat wat ons verlaat nog eenmaal vlammen voordat ook hun tijd vergaat laat de paddenstoelen maar zwammen…

Verborgen stemmen in boomtoppen, orgelpijpen in de storm, gewogen in het ritmisch krakend riet het huilen van de wind als wolven van dit seizoen zich niet foppen laten door mee te spelen met zijn onbestemde instrumenten van het fluitend griend, wat voor buitenlieden als concertzaal dient, bij de woeligste plas recipieert het…

zon, blad,pad schoenen, sokken, stokken langs 's Heeren paden sjokken na afloop koffie mèt vandaag kletskop op een prikker maakt je misschien ietsje dikker maar dan ga je weer lopen op je schoenen met sokken eventueel stokken op het pad met veel blad zon op je toet doet een mens verschrikkelijk veel goed. Vandaag was…

De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Ben ik één van die zeven dwergen onwetend van de reden ik hier ben in het heelal. De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Niets kan uiterlijk verbergen; ik zal dit nimmer weten in geen geval. De wind huilt om de bergen. Schoonheid slaapt in het dal. Dwergen dwalen…

Dat Extention Rebellion paraat is pleziert de Schepper.…

Staand op het zand van een eenzaam ver strand zoek ik vergeefs naar de bron en die stip aan de horizon waarop ik kan navigeren om op het punt te arriveren vanwaar ik ooit ben vertrokken maar ik zie slechts in schittering de dag mij bloedend verlokken langzaam stervend in loutering…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er gloort…

Pure amethist weerkaatsend door sterrenlicht maar van binnen uit.…

Met ochtendoogjes, priemend door flarden stralingsmist, overzie ik de lijdensweg van het landschap, de permanente correcties, oppervlaktepeelings, agrarische tatoeages, ontstoken piercings langs de rivieren, alsook het menselijk skelet dat overal werd ingebed waar wormen knagen en everzwijn wroet. Om hiervoor snel een grondwet aan te…

De vogels vertrekken en waaien door de lucht ik zwaai hen uit het zicht en wens ze een goede vlucht als het een beetje meezit zie ik ze volgend jaar terug.…

Rijkswaterstaat hanteert diverse kleuren. De code geel zegt: Hoed u voor de regen. Oranje waarschuwt voor spekgladde wegen; met rood staat er spektakel te gebeuren. De mooiste kleurencode geeft mijn bos met zijn kastanjebruine-rode blos.…

De cadans van jouw zacht pulserende golfgeruis, zee, het neemt me mee, naar tijden van onbezorgdheid, lang vervlogen. De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

jij was nog gehuld in de sluiers van de nacht toch kleurde je lach al het rood van de hemel ruiste het soepele kant zacht tussen vogelgeluiden ontwakend topten bomen het licht van de opgaande zon daartussen lieten bolletjes veren hun zangstem vibreren jouw ogen dirigeerden dit ochtendconcert op het mooiste uur in de natuur…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

er is een nieuwe orde in de maak jouw lach heeft al piramides in de woestijnen zachtjes geraakt geïrrigeerd door beloken ogen die de dood met warme tranen tot wederopstanding hebben bewogen waar zand weer groent tot een schitterend nieuw paradijs dat in lieflijke oases tussen eufraat en tigris gedijt nog schuurt hete wind…

zacht vluchten dromen voor mij uit ik hoed ze als makke schapen de wolletjes maken nauwelijks geluid ze lichten op in ondergaande zon hun vachten kleuren fragmenten uit delen van de dag toen zon nog warmte had nu ademen zij wolkjes lucht waarin fantasie creaturen op de vlucht doet slaan en dieren rusten gaan in hun eerste slaap…

Ik heb een lieveheersbeestje van een plastic paal gehaald en met mijn wijsvinger op een bloeiende plant gezet.…

De zee, heeft zoveel te bieden. In alle rust mag je er genieten. De zee, met haar bijzondere eigenschappen, helaas niet altijd zonder risico. Proef de vrijheid aan zee. Meeuwen zijn er altijd, nu in vogelvlucht. Zee met vaak een mooie zonsondergang. Als je er bent krijg je zeker geen spijt. Respecteer de zee. Wees zuinig…

zij donkerde in het woud sprak takken toe met lichte ogen stond lang gebogen bij het kleurenonderscheid in paddenstoelentijd haar handen vol met draadjes wol uit gebruikte nesten voor hun nieuwe rol zij kende stroom en tegenstand in de balans van het natuurlijk gebeuren schaafde bij als er iets haperde aan levensbelang…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood verscheurend cyclomonster hoor het gras schreeuwen in het open veld je vleugellamme lijfje kleine leeuwerik ongehoord blijft nu je magistrale zangvlucht de hoogbejaarde eiken kijken toe vanaf een grote hoogte de stilte erna…

Uitgelaten waden wat soldaten Naar een onbewoond eiland Door koraalachtige water Waar glanzend en transparant bontgekleurde vissen tronen En wuivende zeeanemonen Waar tussen lianen na het lege strand libellenkluwen in de zonlichtbanen Warrelend door elkaar darren En apen met grote ogen Hen schuchter aangapen Vanuit het groene lover…

Die kastanjeboom staat daar al eeuwen lang. Onder zijn dichte bladerdak huist een ecologisch paradijs van torren en spinnetjes en korstmossen schimmel grijs. Die harmonieus in afhankelijkheid samenleven op de tonen van een vogelwijs. zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen. En beschouwd het als een van zijn zegeningen leven te verbinden…

De herfst brengt haar kleuren naar voren. Door deze kleurrijke tak kwam de zon op natuurlijke wijze haar schoonheid verzorgen. Herfstseizoen blijft bijzonder mooi. Foto Dick Voogd…

ik hoorde je stap in de stilte van het vallend herfstblad voelde beladenheid in het knisperen van je voet op het kleurig pad de zomer heeft je goed gedaan maar de moeheid is gebleven de rek gaat langzaam uit het leven als alle gunsten zijn vergeven en alleen het aardse nog zijn elementaire wensen kenbaar maakt soms vliegt…

De oceanen zijn niet alleen de baarmoeder van Moeder Aarde waar alle leven geboren wordt maar ook de buik in ieder van ons waar onze aderen als rivieren onze vitale organen voeden in verbinding met ons hart dat als een regenwoud het ritme van ons leven regelt aangestuurd door ons brein dat als de korstlagen van…

je lacht nog steeds goudblond de hele zomer ben jij de schitterende blauwdruk geweest van mijn zon in de eerste stralen legde jij iedere morgen de matrix neer voor haar schijnen maar ook verdwijnen in het subtiele samenspel van wolken wind en regen kwam ik jou altijd tegen aan het weids firmament de uren die wij samen waren…

(tanka) bomen hebben veel verhalen te vertellen door te luisteren naar het ruisen van de wind hoor ze toch eens fluisteren…

Een witte zwaan die op het water dreef hield haar kopje een beetje scheef. Sierlijk had zij haar nek omhoog gestoken. Alsof zij onraad had geroken. Zij had twee poten die haar richting gaven. Gelijkmatig zonder zich aan snelheid te laven Het water dat voor haar openging. Sloot achter haar volgens regeling Zij dreef statig op vijvers en in…