Alle inzendingen over dieren

jij bent mijn kleine zusje. soms geven wij elkaar een kusje. maar voor jou is dat een lik. want jij bent een hond ,maar niet zo maar een. jij bent de mijne, dat ben jij. en jij maakt mij altijd blij. ik zie je aan voor mijn kleine zusje, en niet voor een hond. je ligt niet zomaar in een mand ,dat wil jij niet. je hebt zelfs een eigen stoel.…

hij loopt onhandig mechanisch over straat zijn kop driftig naar voren duwend en pikt links en rechts van korreltjes brood op, maakt een nerveuze indruk is voor mensen haast niet bang. hij vliegt soepel en snel, kent als geen an- der de weg. met z'n cape omhelst hij ruimhartig de wereld om hem heen-…

Plat en uitgerekt ingewanden uitwendig zo werd groen met rood vermengd arme kikker op de weg.…

Als natuurvriendin in hart en nieren, en dus liefhebber van planten en dieren, zijn gevederde vrienden uiteraard mijn volle aandacht meer dan waard En ze mogen mij ook, durf ik te beweren, hoewel ze mijn fiets toch iets meer waarderen Waar hij ook staat, tegen een boom of paal, bij de winkel, het werk, noem 't allemaal of gewoon buiten in de…

Zita is mijn naam Ik ben nog heel jong een puppy in de hondentaal. Ik begrijp nog niet veel van wat gebeurde in mijn korte bestaan. Ik kan het niet vatten dat baasjes slaan, hoewel ik niets had misdaan. Ik had honger, maar er werd naar mij niet omgekeken. Mijn ribben voelde ik, als ik mijn vacht probeerde proper te houden, want een…

De beek glijdt geruisloos door schemeroerwoud, rimpelt fris over de geelbruine voeten van een meisje, dat de rust wil begroeten, stilleven zien, waarin goed met kwaad trouwt. Tussen dicht loof dwalen snippers zonnegoud om vruchten vol voeding of gif te zoeten, blijven in bebloede veren wroeten, liefkozen dit offer voor dierlijk behoud. Aan…

Dat gelooft toch geen hond mijn hond geloofde het echter wel Wat geloofde hij dan wel zult u zich afvragen Hij geloofde er in Hij geloofde in iets, ik niet Hij weigerde oud als hij was te eten Hij werd zwakker, werd blind en stierf En gek hé Hij is er nog altijd Dat wel…

Minder leeuwen op de aardbol... laat de mensen hen genadig zijn! het machtige dier heeft allang zijn geweldigste ras verloren eens heersten die wilde vorsten over de Barbarijse bergen tussen milde zee en harde woestijn hun zware manen bolden luchtig dankzij frisse hooglandwind Atlasvelden bloeiden geurig onder de edele rovers met glanzende…

Zeevaarders wilden altijd vogels Sumeriërs brachten naar de kaden van Ur de pauwen van de Indus. Zeevaarders willen altijd vogels; dodo's groter dan pingewijnen, de bonte vogels, pootloos vliegend, die men nooit zien zal voor hun doodval, en papegaaien, papegaaien, het vlagvertoon van verre landen. Al stelden vogels soms teleur; de vogels…

uit het stille heldere water, rijst haar spiegelbeeld hoog statig komt zij langszij haar lange hals gestrekt, de blik op oneindig, zo glijdt zij minzaam voorbij majestueus, als een galjoen haar vleugels als zwaarden rond de boorden gevouwen, het boegbeeld, mooi van vorm lijkt witter dan wit als uit marmer gehouwen in alles rustig en…

Over heiden, over venen, drijvend in de hoge lucht, Door de avondgloed beschenen, trekt de wilde kranenvlucht. Uit het koude Noord verdreven, reppen ‘t machtig vleuglenpaar, Wenden zij naar ‘t Zuid de steven, Zweven over, schaar bij schaar. Boven sluimerstille heide waar geen voglenzang meer schalt; waar het leven langzaam scheidde en…

Mijn ochtendmeurend vissersdorp mijn armverekte stokkenworp mijn vlooienbaal mijn tekendoos mijn Renaissance-dog hersenloos Mijn vaatwastong mijn kuilgazon mijn wintervachtse pantalon Mijn snorrebaardse visgerei mijn loops geworden beddensprei Mijn achterstand mijn carnivoor mijn teckellokkend slettenspoor Mijn bankafdruk mijn stoelgekluif…

Kolderiek periodiek (nr.5 uit een reeks van 100) De Duitse staander bleek op commando ook nog te kunnen liggen...…

Het veulen had je op zien groeien de grote ogen aten uit jouw handen en blijdschap was vaak onverdroten galoppeerde zonnig naar jouw hart en ook de dagen van het draven dresseren vol met goede moed gaven geduld om niet te veel te vragen gedurfde tijd maakte de twijfel goed het veulen werd een grote jongen 't kleine paard een machtige…

Denver (15) staat wankel op zijn pootjes hij loopt dan ook de laatste loodjes. Toch blijft zijn humeur heel felien hij wil het leven tot op de bodem zien. Bovendien likt hij nog fervent z'n vacht alsof hem nog wat glanzende jaren wacht. Ach, ik gun hem er zeker wel zes want elke dag geeft hij me wijze les in de volharding van het bestaan…

Toen de nieuwe vriendin van Vader slechts twee rondjes had gezwommen Verschoof Mamom geërgerd de kom zodat deze viel in duizend stukjes glas En stierf zij naar adem snakkend in een opgedroogde plas…

Bijtje, bedankt. Bij een vooraanstaand apidoloog* Vloog laatst een bijtje in zijn oog. Dat heb ik verdiend Ik ben nu bij – ziend Dat behoeft verder geen betoog. bijendeskundige*…

Onder aan de toren is een wespennest het zoemt en trilt de regels van het "huis" verstoord een bij "de onverlaat" de hysterie slaat nu toe verlaat het nest nu het nog kan maak er het beste van het steekt nu overal vriend en vijand geen onderscheid voor medelijden is geen tijd…

Pluizig Snoezig Zilverwit Lange haren Raar gebit Donzig staartje Klein maar fijn Lange oren Lief konijn !…

Nooit trapte ze met zoete pootjes op mijn hart. Wel knaagde ze zo nu en dan aan mijn geweten, omdat ik haar gedurende de dag verliet en uren kon vergeten. Dat werd dan 's avonds door haar afgestraft met dominantie en bevelen. En ach, ik deed het graag, haar naar de ogen zien, haar rode haren strelen. Ze was me keer op keer de baas, de kleine…

Zag U het nieuws, zag U het ook, zag U de stier, die de menigte indook? Zag U hoe hij van tevoren scheen te weten, dat ie beter op de tribune had gezeten? Zag U hoe hij mensen vertrapte mensen die er genoegen in scheppen, deze vorm van ‘vermaak’ te aanschouwen? Zag U het ook, dan bent U met mij wel eens, dat deze diermishandeling te…

Een stier in het Spaanse Navarra verliet dol van drift de arena. Woedend stormde hij de tribunes op en beukte zijn spotters met zijn kop. Uiteindelijk werd hij door de Guardia geveld. Toch is deze stier voor mij een held. Wie dieren tergt voor zijn lage zinnen ziet nog eens het hospitaal van binnen. zie http://www.youtube.com/watch?v=htjS4VoQR04…

zelfs in een ronde kom ging de goudvis het hoekje om…

De herkenning begint al meteen, Een raar slurfdier koekeloert me dommig aan, een leeuw loopt rustig maar dreigend heen en weer. Slangen traag in bomen soepel tussen takken door, slissend, olifanten log met hun slurf heen en weer passend op de kleintjes, maar vooral met de apen wanneer ze schreeuwen tegen elkaar hun krijsende geluid voel…

ze haalt me vroeg uit bed sleept me naar haar voerbak neemt me mee naar buiten door weer en wind de zeikerd ha loop eigelijk helemaal niet graag aan welk lijntje dan ook maar voor m’n labje maak ik graag een uitzondering de lieverd…

haantjesgekraai klinkt tijdens het messcherp gevecht in kring van bloedgeld…

De asperges groeien in het donker in een bed van zand, de mol met zijn grappige graafpootjes woont onder de grond, vleermuizen vliegen in de nacht en wijze uilen schuwen het licht. Er branden geen schemerlampen diep in de oceaan, waar allerlei vissen prima gedijen en in duistere bossen vinden de nachtdieren hun vreugde, ik ben één van hen…

Ezelsvreugd in ezelsleven mensen vergelijk met dier zal nooit groter schande dalen op een mens, die dierlijk leeft…

Meer dan fris, 't is huivrig koud. 't Mantelkleed maar dicht geslagen! Doch het vangt al aan te dagen; 'k Zie al enkle vonken goud. Hadden zorgen, droeve dromen, Mij het zoet der rust benomen, En gezweept naar 't open land, Aan de stille waterkant, Groeten mij luidruchte galmen Uit de nat bedauwde halmen, Helder klinkt in 't jonggroen…

over een dam scheren mijn zusters, hoeders volgen hun wollig geblaat het rode kruis zorgt niet voor schapen die zijn uitgeteld de maag indachtig zult gij mijn lam offeren aan de barbecue hoe lam tweebenig schepsel kunt ge naast vraatzuchtig zijn…