Alle inzendingen over dieren

Nee schrik maar niet, word maar niet boos ik stond hier al een hele poos en kwam alleen iets dichterbij om jou in deze waterpartij in al je gratie te fotograferen en beslist niet om je te irriteren Maar naar mijn “sorry” heb jij geen oren, en terecht, want ik had je nooit mogen storen Na een haastige klik met mijn camera toeter je mij dan ook…

Een bij zat op een bloem en zoog de honing. Hij dacht:"Dat breng ik naar mijn woning! En vloog weer heen nam nog een aantal bloemen mee.... En was daarmee tevree. Ging weg weer van de bloemen... Ik hoorde hem tevreden zoemen.…

Goede morgen klinkt het zonnig het fluisteren van de wind doet bladeren ritselen getjilp klinkt van uit de boomkruintjes kleine open gespreide vogelbekjes roepen hongerig ouders vliegen af en aan wurmpjes in hun snavel ze voeden hun kroost het lijkt nooit genoeg onder de boom zit poes Minoes ze kijkt wat scheel maar reikhalzend naar…

ik snuif de geur van zomer na een regenbui het blad, groen en jong krult zich om water op te slaan langzaam dalen druppels op de vacht van de birmaan die zijn luie dagen spint hij knippert met zijn ogen rekt zich een tijger kromt zijn rug en met trillende staart sproeit hij mijn zomer van de kaart…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

Mijn schat, Wat was je apart klom over het dak keek uit in de goot over de straat en wachtte me op tot ik weer kwam Je was aan komen lopen in onze tuin zo klein was je nog een kitten kon je niet laten gaan kreeg bij ons je bestaan 'k heb van je gehouden zoveel! maar je bent er niet meer.. en dat doet zo zeer! Ik mis je!…

Nooit heb je iets bezeten nooit heb je iets gezegd nooit was je humeurig nooit heb je iets misdaan altijd was je lief altijd was je er altijd was je blij altijd aan mijn zij altijd vol vertrouwen en nu een vleugje Donna bijna iedere dag als ik opsta begint het al je staat niet op je plek kwispelt me niet tegemoet een koekje kan…

hij is de baas eet zelfs kaas laat muizen springen en dansen en danst gezellig mee op een pakeerplaats van steen leeft hij negen levens en neemt soms de been hij is een kater nog niet zo oud hij zegt hallo en heeft een hart van goud…

parende padden op steen in vijver op het pad sta ik…

In vroege lenteochtend tijger lacht naar de maan schatert de gebrilde kikker in zijn groene naakte waan schalks langs de vijver daar spreid zich een bruid in gerichte mannenijver te voorschijn zijn spuit en klimt op ’t vrouwtje slanke benen wat krom dauwdruppels drinken want de mensen zijn dom.…

Je gebruikt een korf als huis. Je bestuift alle bloemen, maar de koningin wacht thuis. Samen kunnen jullie hard zoemen. Je woont met een vrouwelijke koning. Je praat door middel van een dans. Je maakt heerlijke honing, met behulp van een bloemenkrans. Je vliegt in een zwerm door het land en je bent niet zo groot. Als iemand slaat met een…

Mos en takjes vallen op de aarde Ogen turen angstig in het groen Geur bevestigt wat zij zien De dag ervoor vlogen ze uit – je broertjes en je zusjes, negen of tien; hun bedelroep niet ver Maar één bleef er achter, het tiende of elfde. Een hand, mijn hand tilt je voorzichtig op Met mos en takjes dek ik je toe, prevel iets wat mens…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibri erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glas water erin maar het mooiste is eigenlijk een kooitje met niets erin -------------- uit: 'Plint'.…

Een trotse zwaan glijdt door de gracht. Met een smett'loos witte verenpracht. Plots scheen hij zich te bedenken om wat aandacht aan zichzelf te schenken. Ging met zijn snavel flink te keer. Verloor daarbij een witte veer. Door het geklater, vormden zich kringen om hem heen in 't water. Nadat de poetsbeurt was volbracht, zwom hij weer verder…

In een Amsterdams park waar ik graag kom ligt een vijvertje met in en rondom begroeiing van planten die water minnen en waterbewoners beschutten daarbinnen Lopende richting dit lieflijk geheel hoor ik helder gekwaak uit menige keel, en gelokt door dit monter orkestgeluid wil ik meteen op onderzoek uit Maar dichtbij het poeltje aangeland, voorzichtig…

Geloof het wel of niet, maar hij bestaat, in 't oerwoud van West-Zuid-Amerika. Voor hem is dat dus het beloofde land. Die basilisk gaat als een speer (i.k.). De afkorting is zeker relevant, in speren meet men daar de incakracht. J.C. die rent op water! Zeer frappant. Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht? En zie met wat voor snelheid hij…

een slak liep door het hoge gras genietend van hoe mals het was een troep mieren kwam langs zij en passeerde in een lange rij wat een snelheid en een haast reageerde de slak verbaasd wij zijn op weg naar een nieuwe stek zoekend op de juiste plek onder een biels of onder een steen daar willen wij nu heen ik hoef niet heen en ook niet terug…

Een veulen geboren in de wei. Zijn moeder trots en liefdevol erbij. Het veulen staat daar nog trillend en wankelend op zijn lange benen. Stil en ontroerd, ga ik weer henen.…

Zo mooi als zon haar vacht belicht, zo treurig staart dit fijn gezicht Ineengedoken, gekeerd in zichzelf, wat gaat er toch om in haar bovenhelft? Is het vrees, schrik, pijn of verdriet? Haar stemming raden kan ik niet Iets somber als ik haar passeer hoop ik dat de volgende keer de gibbon weer blij met ’t grootste gemak luid roepend slingert…

een vette eend had op een keer na twintig dagen zitten een nest met eieren zo weten te verhitten dat schaal na schaal een scheurtje kreeg waarna een guitig kopje een lijfje te zeggen scheen zeg moe ik pas niet langer in dat dopje dat werd me een bedrijvigheid van scharrelende geeltjes de moeder eend was zelf voldaan haar kinderen…

Samen kunnen we het aan, samen kunnen we het vinden. Niks kan ons stoppen, want samen zijn we sterk. Ookal zijn we bang, dat er iets gaat gebeuren. We kunnen het aan, want we geloven in ons zelf.…

arm en onopgemerkt glijdt de slak over het tuinpad bij nacht. Hij draagt z'n huis zoals de mens z'n kruis en verdwijnt onder de heg, de zon schijnt morgen weer hard op de stenen. Hij draagt het als de slak die hij is. moeizaam.…

LONDEN - Het broedseizoen voor de Britse bosuil verloopt dit voorjaar zeer goed. De dieren profiteren van de enorme overvloed aan woelmuizen, die zich door de strenge winter goed hebben kunnen voortplanten. Nu het warmer wordt, komen alle jonge muizen naar buiten en worden ze gevangen door de bosuilen. In één nest vond men zelfs 49 dode muizen terwijl…

Er danst van bloem tot bloem geen stamper laat het onberoerd een volijverig bijenkind het doet zijn werk in weer en wind natuurgetrouw zijn levensloop bepaald ten dienste van de koningin wipt bloemen in en uit de honing is een onderdeel bevruchten dat is toch de plicht en in het late zonnelicht bloeit volgend jaar een jonge plant…

Een scooterdief uit Utrecht trof het bij stelen erg slecht hij werd verraden door een hond die het wegrennen een leuk spelletje vond de dief werd in de kraag gevat omdat de hond blaffend naast hem zat. als beloning een aai kreeg over zijn bol nou daar schiet zijn gemoed niet echt van vol een bot was blijkbaar niet in voorraad en de dief, ’t…

Een glazen bol gevuld met meeuwen rolt over de golven naar de horizon waar oranjerood zonnelicht vurig weerkaatst krachtige vleugels zoeken gespreid een uitweg om de wind te benutten die hun wil beheerst vlieg, o vlieg engelen der zeeen ontdoe u van het glazen vlies bijt door de navelstreng verspreidt vermenigvuldig neem bezit…

Een doornig veld, veel geel en bruin droge wind als vanuit de woestijn traag beweegt zich een geit in dit door mensen verlaten land Er hangt een bel aan haar nek klingelt als zij het laatste groene blad van een armetierige struik berooft de dag wordt zo systematisch opgekauwd…

in tijd zoeken wij de woorden herlezen in een universum geboren bloesem moet vallen zinnen scoren gedachtes in tijd vleugels branden tot wij opnieuw vallen horizon zonder eind niet te begrijpen alleen maar voelen en de kleuren ruiken…

Een olifant voelde zich machtig en groot Maar toen hij bij een afgrond kwam was hij nergens meer Hij keek in de diepte, stond stijf en stram, zijn poten trilden en zijn hart ging tekeer De olifant voelde zich bang voor de dood Een musje trok tjilpend zijn aandacht: ‘U bent zo sterk dus spring net als ik’ Achter het donzen balletje aan sprong…

Wetend dat ik niet denken kan nu ik voelen moet vergeten lijken wolken luchtkastelen zal ik nooit meer denken de nacht proeven en je aan me voorbij laten gaan mistige illusie onzichtbare vriend je verblijft in ongrijpbare stilte ik kan je niet zien slechts voelen in het diepste verdriet waarin je bij me bent as uitgestrooid over…