Alle inzendingen over lightverse

aardling Een aantal risico’s Zijn risicoloos Botsing tussen pluto en neptunus Aidsvirus op mars en venus Oproer op uranus Sadisme op saturnus Een bosbrand zonder weerga In het wonder van Andromeda Revolutie op een verre ster Afvalstaking op juppiter File op phoebe Voetbalongeval in het heelal Desondanks toch wel fijn Gewoon risicovol…

De dromer gedenkt z’n wei, de paden leeg, de sloten bol, in het eerste daglicht zonder mij verstuiven paardebloemen vol, de wind bespeelt geluid met de trompet en jaagt de dromen uit, voorzichtig sluipen bomen naar hun bed, vangen de noten om weer in slaap te komen, de stammen blazen zich naar een eeuwig woud, van dat lange slapen wordt…

van grootse daden droom ik dan zou ik mensen redden of als piraat met ooglap een zilvervloot gaan kapen mijn daden blijven klein rondom in eigen dorp wist je het nog niet ik ben een held op sokken…

Alleen in duistere nacht weerklinken vermetele paarden , die de helse vonken slaan uit de met goud beslagen hoeven, die als vuurstenen zijn gehangen aan dat vermaledijde uur en alles wat er in dat tij is beweend, drijft het scherpe bit me in die galop te wanen, gezadeld achter de fiere manen van het ochtendgloren, in de beugels…

Al las de zwerfster 'Honden aan de lijn', ze ging het park in met d'r hazewindhond, die ongebonden verderop een kind vond. Het vond de verse hondendrol niet fijn. Een diender zei: 'U bent op heterdaad betrapt. Kunt u niet lezen? 't Wordt een prent!' Ze zei: 'M'n hond doet aan de lijn, agent. Je kunt het zien: hij rent zich uit de naad!'…

Komt Gé des ochtends uit z'n bed, dan brengt-ie water aan de kook. Hij is net als de thee: gezet en niet zo 'n heel klein beetje ook. Ook neemt-ie koffie: grote bakken met slagroom. 't Is z'n lust en leven. Hij heeft de smaak ervan te pakken en drinkt er elke dag wel zeven. Bij ieder bakkie nuttigt Gé een pannenkoek met spek en stroop.…

Hij trok het schuifke open, Het knaapje stond aan zijn zij: ‘Wów zeg, een hele trits Playboys – Nou ouwe, geef die maar aan mij!’ - naar Rosalie Loveling…

Senora Bella denkt: 'Het gaat hier fout.' Ze is in dienst bij zeven baronessen. 't Zijn allemaal zeer hoogbejaarde bessen. Ze vreest hun dood en krijgt het Spaans benauwd. D'r baantje denkt ze spoedig kwijt te raken. Ze heeft een dochter Agnes, zeven jaar en Bella vreest het allerergste, maar een helderziende kan 'r vrolijk maken: 'Het is…

doe mij een lol en lees dit niet aan flarden ga het vooral niet analyseren probeer je even te amuseren het is geen mooi verhaal slechts een vrolijk spel met taal misschien is het niet leuk in jouw geoefende ogen voel jij je knap bedrogen omdat ik in mijn opzet faal dan heb je pech gehad helaas maar er zijn gelukkig netgedichten…

Ik schreef jou wel honderd brieven. Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Z'n eega koos het hazenpad zodat-ie pech met Pasen had. Hij wou het feest getweeën vieren en even nog een vrouw versieren. Daadkrachtig ging-ie naar de hei. Hij zag een leuke vrouw en zei: 'Gebruik bij mij het paasdiner.' Maar al te gaarne ging ze mee. Het was heel prettig kennismaken. Ze lieten zich het maal goed smaken. 't Werd laat:…

Schoenen Plotseling merkte hij dat hij naast zijn schoenen liep: dat zijn stap nieuwe werelden schiep. Ineens merkte hij dat zijn gehoor doordrong door de dikste muur, werd het verheven tot tweede natuur. Plotseling stond hij op een berg, werd daarvoor rijkelijk beloond; door de critici weer weggehoond. Ineens werd hij wakker naast…

De vrouw verhuurde huizen, maar voortdurend plaagden muizen haar, zodat ze over huizen morde vanwege deze muizenhorde. De ex-minister Vogelaar liep bij Paleis Het Loo gevaar, toen wilde vogels haar belaagden, wat geenszins Vogelaar behaagde. Tien alken maakten daar een troep en pikten haar. Na hulpgeroep verscheen Jan Peter Balkenende.…

* Hoe vaak hij ook voor schoonheid zwicht van liefde preekt in een gedicht voorlopig nog geen ei in zicht waar voorjaar kwaakt en lente klaart zoekt hij nu kundig en bedaard misschien een ei daar in de hoek of anders maar een kippenboek. *…

De lente kon me wederom verblijden: ik straalde, toen de nieuwe dag begon. Het groen was overgoten door de zon. Ik kon al vroeg genieten op de heide. Het was er mooi; m'n dag kon niet meer stuk! Ik zag, dat in het landschap ven m'n dromen een grote groep van mensen was gekomen. De zon had hen gelokt. Het was er druk. In heel die horde viel…

ik open de ogen daar is het morgenlicht ik kijk nu naar buiten en doe de ogen dicht het is alweer kolere weer…

Ik schrijf de regels beurtelings ,sknil raan sthcer ne sthcer raan sknil nav wat volgens mij doelmatig is, .sinregre u traapseb tid tnaw Het steeds verspringen, als u leest, !tseeweg si sleger red dnie t' naa U kunt als 't ware zig zag lezen. nezew sud tid laz kamegseel neE en zo beseft u keer op keer: !reew ne neeh teh gjirk ki :njif taW…

mij is uit overlevering en van de buurvrouw bekend waar het einde is maar ik mag hangen als ik iemand kan vinden die mij weet te vertellen waar het begint ik ben altijd te laat…

Ik hou van snoevedorus, maar niet met chocola, wel graag met stukjes blorus (die vind je niet in vla). Ik hoor u zeggen: "Hoor 'es," dus luister ik geboeid, "dan zit u in de sores want ik heb net gesnoeid." De florus van de blorus is zomaar weggesmutst? Pas op, ik leer u mores, u hebt mijn maal verprutst! Geen enkel brokje blorus…

* De kikkers kwaken in de poel van intellect en kerngevoel pracht narcissen in volle bloei voltooien hier de lentegroei in wachtend geel en lonkend groen geeft lente thans je hart een zoen. *…

Eigenlijk ging het helemaal niet om de dans Die we ontsprongen De kans dat we verdwaalden was allang bepaald Ik heb me steeds als een blinde in de armen geworpen Red me terwijl ik de wereld beschrijf In afwachting uwer zijde Vloeiend in een rivier, een stroom, een droom, een blik, een wat zie je eigenlijk? Je reist dan wel van a naar b…

ik zoek naar waar of niet waar maar ik weet niet goed wat waaro is wat ik zoek…

hij wilde het niet weten maar het sloop er sluipelings in ondanks haar lieve oogopslag woog haar gewicht er bij hem in al leek het wikken uit den boze want zeggen in haar mooi gezichtje, hoe lief haar liefde dan ook was, dat haar kwaliteiten toch per saldo niet tegen haar gewicht opwogen dat was nu net weer ongepast dus sloeg hij door…

Als Hendrik bij de groentedame komt, dan wordt-ie door d'r charme steeds verblijd: Amandelogen heeft die mooie meid! Het water loopt 'm daarbij in de mond. Hij vindt 'r echt een vrouwtje om te zoenen en almaar blijft de vent naar haar verlangen, al denkend aan d'r frisse appelwangen en ruim bemeten borsten als meloenen. Ze is de schoonheid…

Zorgvuldig houd ik dit gedichtje kuis, opdat mij niet door preutsen wordt verweten, dat in dit vers geneukt wordt of gescheten of wulps getast wordt in een heilig kruis. Angstvallig wordt de schuttingtaal vermeden. Zo zal men 'fuck you', 'lul' of 'kut' niet horen, want nette mensen wens ik niet te storen. Ik respecteer hiermee de goede zeden…

Ik maakte lang geleden mijn debuut als leerling die maar bitter weinig wist. Wat fijn dat ik die kans niet heb gemist! - Een machtig kennismakingsinstituut. Ik ben aan deze school verknocht geraakt en daarom schrijf ik enthousiast een ode aan die perfecte vormingsperiode: door schoolverlaters wordt geen fout gemaakt! Zeer velen hebben in…

Het mooiste van zo’n eerste warme dag is toch hoe jongedames zich dan kleden. Wat ik bij deze weersomstandigheden tot mijn genoegen allemaal weer zag! Het lijkt vandaag of wij bij toverslag een ander tijdperk binnen zijn getreden. De winter lijkt meteen heel lang geleden. Hoera, het is weer rokjestijd! Maar ach… De Bilt voorspelt voor morgen…

Het gras drinkt paardebloemengeel, hyacinten geuren zacht naar regen, wat speurt in diepe voren, gelaten na de winternacht, sneeuwklokken luiden jouw toekomst in, op - gedragen aan de lentezegen, verleiding van jasmijn, verleidt de paarden te ontbijten van het bloementapijt, maalt de kilte tot voorjaar, van wei tot mei,laat het…

vederlicht zoals het geluk dikwijls is... het komt je aanwaaien op onverwacht moment en voor je beseft wat er gebeurt waait het weer weg Lejo van Kuijeren…

leed is betrekkelijk anderen hebben het nog slechter sommigen tenminste maar we kunnen het erover eens zijn leed is geen lolletje ook weet je verdomd niet waar je het allemaal voor doet want dankbaarheid ho maar je kunt maar beter medeleed hebben met een andermans sores…