Alle inzendingen over psychologie

Zwart De kleur van het zonet afgereden gras Dat onder de boom met bloesems groeit De zwarte boom Met zwarte bloesems Wonden Littekens Littekens Ontstaan door oude wonden Wonden Bloed Littekens Telkens weer herinnert aan de wonden Wonden Bloed Pijn Angst! Angst voor de littekens die er niet zijn Angst voor de wonden…

Je leeft in het heden, Maar, in hoeverre eigenlijk, Want wie je was en werd, De mens die je bent geworden, Is tot zwijgen gebracht Door je verleden, zeker Niet door je dromen, Jouw waarheid verstomt In het zicht van alles Dat je ongewild is overkomen…

Ik twijfel nog over wat je hebt aangeraakt een tere ziel of diepe wonde het is nu in de natuur die vertwijfeling en verwondering het heelt de stilte en mijn zonde er is niets meer dan die aarzeling in rust aangeraakt door wat jij misschien vergissen noemt.…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

Na onweer, donder en bliksem, Waarin ik in een flits In al mijn zwakheden Werd vastgelegd, Mijn ik teruggebracht Tot het kale zelf, Begint het licht te gloren, Heradem ik licht en lucht, Word ik elke dag opnieuw Gezocht en ook gevonden, Elke dag opnieuw geboren…

Mijn god, wat een Heerlijkheid om gek Te zijn, Anders dan alle anderen Die nog veel gekker zijn Dan ik - Alleen zij weten het niet, Durven het althans niet Toe te geven, Maar ik weet van mezelf Dat ik het zonder twijfel ben, En dat geeft onmetelijke rust, Ik ben me van mijn eigen Gek zijn heel bewust, En ervaar dat ik…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Hoe zinloos is het Telkenmale terug te keren Naar dat wat je Verloren bent In de hoop het Terug te vinden, Terwijl je weet Dat de toekomst Niet meer bestaat…

Wat de voorgeschiedenis Ook met je heeft gedaan, Hoe zeer je ook aan Het kwaad ten onder Bent gegaan, Je hebt altijd Weer een keuze Om de andere kant Uit te denken, Het kwaad en de dood Te laten voor wat ze zijn, En ondubbelzinnig te kiezen Voor het licht, voor de lucht, Voor het leven…

Ochtend. Wolken verspreiden zich. Een zomerjurk hangt lusteloos aan de wasdraad. Verregend in een allerlaatste dans. Alsof jij al weg bent. Vandaag is er niets te doen. Misschien ga ik naar zee en probeer daar de lente. Opnieuw. Ik zal je herkennen aan het wijnglas en de ondergaande zon. Aan de golven. De golven in mijn buik. Het spel van…

Het huis is leeg, Iedereen is weg, Alleen mijn lege ik Woont hier nog, De storm woedt Om het huis En in mijn hoofd, En de angst kruipt In vlammetjes Langs mijn benen omhoog, Dan hoor ik in de gang Een zacht goedaardig gebrom En ik realiseer me - De hond is er ook De rust keert terug in mij En de angst slaat dood…

Het regent woorden in zijn hoofd hij laat ze vallen maar niemand wil ze horen hij heeft ze eruit gelaten terwijl de wind langs het venster giert water vliegt en ogen schuilen in het donker drift poëzie langs morsige muren.…

Op de eerste dag Liep ik met mijn Hoofd naar beneden, Gebukt onder de lasten Die het leven met zich Meebrengt - Op de tweede dag Werd het gewicht me Te zwaar, en richtte Ik mijn blik naar binnen, Op de derde dag werd Ik overweldigd door het Donker dat ik in mijn Binnenste aantrof - Op de vierde dag Durfde ik voor het eerst…

In vogelvlucht zie ik Op het fietspad een leven In liedjes voorbijgaan, Een tekstboekje tienduizend Keer overreden op de oprit Naar de snelweg - ik raap Het op en zie Hermans mooiste Liedjes Geplet op het asfalt Van alle dag, Ik vouw het open en zie Dat de liedjes het overleefd hebben Geen vrachtwagen die ze voorgoed Het zwijgen…

mediteren is jezelf laten vollopen met menselijkheid…

Als het zo zal gaan Als jij nu schetst, Dan zullen we uitstappen, Elkaar omhelzen, Missen zullen we elkaar ook - Maar vergeet niet: Alle samen is schijn Op de weg die je aflegt In je leven - Liefde vind je overal, Op alle wegen, maar Trouw, onvoorwaardelijke trouw, Woont met niemand samen, Ze woont alleen…

De enkeling denkt Schijnbaar in samen, Maar weet wel dat zijn Gedachte een illusie is, Immers trouw is hij Alleen aan zichzelf - Hij blijft de mens Die als kind ter wereld kwam: Een krijsende pasgeborene Die geborgenheid mist, en Die op zoek is naar troost…

Ik zou je willen beschermen tegen alle demonen Tegen alle pesters die in en om je wonen Ik verjaag ze en vraag ze om bij je weg te gaan Met de wijze hulp van de Godin van de Maan Ik brouw 'n toverdrankje dat uitkomst zal brengen Dat geluk met rust in je leven zal mengen De eerste ingrediënten zijn Liefde en Licht En 'n lok van 't haar van…

ik leen je de woorden om zinnen te rijgen waarin je kunt vertellen over toen de letters nog uit de hemel vielen en jij ze vervlocht tot dichtregels waar ik me aan laven kon…

Het zijn verschillende Personages die dit huis bewonen, Het ik gefragmenteerd Al sinds dit mensenkind Geboren werd - Toch leven ze vreedzaam samen In dit solide gebouwde huis, Het enige dat telt is Dat het dak heel is, Dak boven het hoofd Dat voor altijd Bescherming biedt…

wat is absurd dat mensen messen op de kelen zetten dat mensen in Hong Kong de weg bezetten dat mensen mensen met bonussen belonen dat eerstgeborene tot Koning wordt gekroond dat onderwereld justitie om de tuin kan lijden dat mensen de wereld aan het vernagelen zijn dat mensen meer egoïstisch zijn dat mensen nog steeds valse noten spelen dat…

duizend zinnen gaan door mijn hoofd doch komen nooit op papier daar tijd de inkt niet kan vinden…

Wat mij gegeven is Zonder dat ik er Om heb gevraagd, Zonder dat ik er iets Voor heb hoeven doen, Klopt voortdurend, Klopt gestaag, Het klopt…

Waar de modder Hard om zich Heen heeft geslagen En alle leven Verdronken lijkt, Is daar vanuit Het niets de Zachtste boterbloem Die het leven viert Bovenop de dood - Een onverwacht leven Dat zich uit in een Soort van voorlopigheid…

Ik sluip in 't diepst geheim, met kakelend genoegen tussen de argeloze verzen rond om er mijn negatieve ster aan toe te voegen al is mijn oordeel slechts op wrok gegrond Het ligt in mijn natuur de zaken te verzieken vooral wanneer ik dodelijk ben gekrenkt als ik fantoompijn voel van hagel in mijn wieken al ben ik ook de enige die dat denkt…

grootmoeder rende met de poppenwagen rond de tafel het kind uit het gehavend huis kraaide ogen vol licht het was zo eenvoudig 's avonds kropen ze in het hooi en zij gaf antwoorden, de ene wereld los van de andere ze sliepen tussen de bladeren 't geblaat van schapen en alles wat op dat moment vergeten werd het was zo eenvoudig…

Doorgaans knechten mij De banden van het donkere Verleden, tot de rand gevuld Met wangedachten tegen de Menselijkheid - En anders zijn het De tentakels van de toekomst Die mij beet pakken Nog voor ik hen gespot heb - Laat ze los, toekomst en verleden, Laat ze los, mens, Leef hier, leef nu, Leef!…

Kuilbalen, Staat er eenvoudig Zwart op wit In het halfhoge gras Voor de boerderij Waar mensen wonen Die we nog nooit Hebben gezien - Achter de gevel Woont een raadsel - Deze dag, Elke dag…

Waar is hij nu? Ik twijfel in hoever ‘k Me ‘t heb verbeeld. Ben ‘k gek? Ben ‘k een fantast? Maar ‘k draag nog steeds die zwarte jas als ’n klerk! Die me beknelt: ik voel me erdoor betast Voorzichtig voel ‘k de grond, waar her en der ‘k Nog glas en veren vind; ‘k ben niet verrast Dat dit gebeurt: de molen van Tietjerk Staat in de rouwstand: dit…

Totaal ontspannen In het zicht van Nirwana In schaap gevallen…