Netgedichten

netgedicht (nr. 56.672):

Zij aan zij

in 't land van daar
onbereikbaar ver voor mij
ligt mijn heimwee, zo teder stil

waarom dat woont
in menig stap,
ik heb daarvan geen weet
het is niet uit vrije wil
noch in aanvang gedoopt
ik word zomaar meegesleept

is het haar dans
in kleine pasjes
of de krekel in de avond
die fluistert in mijn oor

is het de kleur groen
in een overweldigend koor
of ligt de smaak aldoor
in mijn mond

ik heb geen weet
doch het leeft wel in mij
't is een wezenlijk verlangen
eeuwig en waar ik ook in gedij

vraag maar niet verder
waarom ik ben bevangen
door het land van daar
over de verte heen, zij aan zij