1587 resultaten.
Polemiek
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen
945 Ga met mij de strijd aan de pennenstrijd, laat mij
zien jouw taalbeheersing en virtuositeit, de kracht
van jouw inhoud doet mij niet veel, maar owee
jouw stijl wees daarin professioneel.
Ga met mij de strijd aan de pennenstrijd, verwerp
wat voor jou verwerpelijk is, onderbouwing
is niet wat mij interesseert, jouw vormgeving
maakt mij wellicht…
je woont in stilte
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
523 ik mis je in
het opgaan van de zon
je schaduwt alle uren die nu
langer lijken te gaan duren
de week verliest zijn dagen
omdat niemand naar hun naam
komt vragen, zonder jou is
doordeweeks maar grauw
je woont in stilte
neemt geen woord meer op
laat je warmte langzaam wurgen
door de winter van de strop
muren schuren onbegrip
liefde…
tenebrosa aqua ( donkere regen )
netgedicht
2.1 met 7 stemmen
943 hier ben ik gelukkig
zonder verplichtingen elders
de lastige liefde
ik kan denken
eindelijk denken eindeloos denken
het ene nodige
dit wilde ik toch ?
de wijde rust het boerse
zingen van monniken?
waarom dan nog getreurd?
----------------------------------------------------------
maandag 17 december 2001
gedachtenis san juan…
waar hou jij je toch verborgen?
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
453 waar hou jij je toch verborgen
eerste liefde van mijn hart?
eens het alles ziende oog
het alles horend oor
het altijd wakend hart
nu een vluchtend hert
eens de dageraad
de schitterdauw
in morgenlicht
nu hulle en mist
--------------------------------------------------
16 december 2001 zondag gaudete
gedachtenis san juan de la cruz…
stilte droomde heel verlegen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
629 de rug
tegen een boom
stilte droomde
heel verlegen
woorden
bleven steken
alleen handen
vonden wegen
aan onze voeten
lag een vergezicht
zich te verrijken
in de regen
we kusten langer
dan verwacht
die liefde is ons
altijd bijgebleven…
ik zag je opengaan
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
653 je stond temidden van
de bloemen, ik zag je opengaan
je bloeide heel kortststondig
een vonk magie raakte me aan
ik liep betoverd naar je toe
je lach omhelsde mij
voelde hoe je handen praatten
ze maakten me zo blij
ze pelden lagen van verbittering
streken angst en woede weg
ogen kregen weer de schittering
die je altijd in je woorden legt…
stofjes die in licht verdwalen
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
769 ik wil spelen met
de dingen om me heen
stofjes die in licht verdwalen
dansend op de zonnestralen
zomaar voor het spel alleen
gedachten vangen
die in zonlicht hangen
een vage schijn die niet
anders blijkt te zijn dan een
stukje uitgesteld verlangen
je mag de warmte
van mijn handen voelen
als ik je troost omdat tranen
van je wangen…
zonneleen 14 en 15
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
900 absconditus (de verborgene)
begeerte heeft mij aangeraakt
weerbarstig desolaat gemaakt
men zoekt de duinen af de dalen
wordt ooit dit monnikswerk gestaakt?
vrijdag 14 december 2001
gedachtenis van san juan de la cruz 1
zonneleen 14
passer solitarius
(een kleine eenzame vogel)
hij zoekt mij om den brode en nu pas
zie ik die grijze…
je winterde in kleuren dood
netgedicht
3.9 met 11 stemmen
755 ik vond je in de goot
een plant nog zonder blad
je winterde in kleuren dood
het laatste wat je had
ik nam je mee en
schoonde je verleden
je begon je weer te kleden
in dat wat je vergeten was
het prille groen ontlook
uit ongeboren knoppen
lente was niet meer te stoppen
tussen takjes schemert rood
je bloeit in zomers welbehagen
ik spreek…
de poppenkast die morgen heet
netgedicht
3.5 met 8 stemmen
676 speel jij met mensen
in de poppenkast
die morgen heet
en dus de tijd vergeet
daar dansen creaturen
ook de touwtjes zijn fictief
hartenstelen in de toekomst
maakt je nog geen dief
tranen zat om
onschuld uit te wassen
blik vol arrogantie, leer
maar op jezelf te passen
je wist sporen van
de indruk die je maakt
klappen voelen niet…
de kinderen van" de soetewey"
poëzie
4.7 met 9 stemmen
1.922 Ze trekken ter schole ten halleveracht,
- Het dorpje ligt ver van 't gehucht, -
Om 't even, of liefelijk 't zonneke lacht,
Voor wind noch voor regen beducht.
Met blauw-baaien rokskens,
de blinkende blokskens
van 's zaterdags vers gevernist,
zo trekken ze zwijgend
de koppekes nijgend,
door regen, door sneeuw of door mist;
Dan spreken die…
functioneel naakt
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
1.364 Als de volle zinnen ontbloot zijn
van geraffineerd aangeklede woorden
dan nemen wij je vliegensvlug
onder onze matte vleugels…
Waterspiegel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
544 Verlangend naar mijzelf staar
ik naar de rimpeling
Zich herhalend als een Echo in mijn hoofd
Verliefd, verloren
Met één blik onwetend mijn noodlot achterna
tot de roerloze oppervlakte verandert
in een immense rimpeling
evenwicht wordt tegenwicht, vergeefs
op weg naar het onbereikbare
blijkt schijn mij te bedriegen
de diepte in gezogen…
je gezicht is niet getekend
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
1.258 ik zoek je in de schaduwen
in hoeken waar het licht
niet uitgenodigd is
waar wind de bladeren jaagt
vuil zich ophoopt in de goot
je geeft je niet gauw bloot
je kent de achterbuurt
waar niemand komt omdat de
messen scherper zijn na zessen
je ziet het lemmet niet
overleeft agressie en verdriet
omdat je nergens sporen achterliet
volgt…
Zware kost
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
609 Ik was van de week
nog even bij De Slegte
rond aan 't zwerven
in een groot gedicht en zag
een dame met penelopisch
literair gezicht
ze droeg Homerus
in haar armen, struikelde
en dook de roltrap
op naar boven, raakte
daar toen uit haar evenwicht
letterlijk bewogen en
metaforisch uitgelezen
zei ze: die klassiekers
zijn ook veel te zwaar…
en God nog uit zijn eigen bijbel las
netgedicht
3.5 met 12 stemmen
1.241 ik zie het na de lach
woorden kabbelen zacht
betekenisloos om niet te storen
nietszeggend gaat hun ruis verloren
kijk maar de mensen aan
hun ogen spelen handen
voel armen om me heen
niets hecht zich aan ijs en steen
alleen zijn op de vlakte
verdwijnen uit dit leeg bestaan
geen tentakels die je grijpen
die raken om zichzelf te verrijken…
het blond blijft warrig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
651 woorden breken
als ik schrijf, verliezen
hun verband en onderscheid
verspillen schaarse tijd
letters zonder binding
schikken zich in nieuw bevinden
in een zin tot meer begrip
als ik maar geen spelfout tik
ik schrijf beelden maar
het blond blijft warrig waaien
je loop zegt onverwacht ik stop
ook deze strofe is een strop
ik wil je raken…
ze liet mijn blikken binnen
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
780 hij was het huis
gezicht achter de ramen
een veertiger, wel aardig
maar zonder andere namen
een arm, een blonde lok
misschien gezichtsbedrog
ik gokte op zijn vrouw
zijn broek, een scherpe vouw
geen tuin, maar een balkon
met zon die hij genoot
de andere stoel bleef leef
zodat het wit ervan verschoot
een arm die gordijnen sloot
die…
De schrijver en de lezer
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen
646 Ach wat heerlijk boeken te kunnen lezen
een nieuw boek, veel mooier dan een nieuw lief
immers bij hen ben ik immer op mijn qui-vive
tussen de letters kan ik echter onbevreesd wezen
Ach wat heerlijk boeken te kunnen schrijven
worstelend met pen, letters, inkt en papier
over heden, verleden, toekomst, nu en hier
Veel mooier nog dan schilderen…
waar wij ons kunnen warmen
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
841 de grond is wit de lucht is nevelgrijs
maar wij zijn mensen die ons buiten wagen
in donzen mantels die ons lijf behagen
vertrekken wij dik ingepakt op reis
geen angst of twijfel brengt ons van de wijs
wij stellen aan het gaande pad geen vragen
hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen
en denken niet aan onbetrouwbaar ijs
de bloedstroom…
de pelikaan
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
792 amos zag een vogel in de wolken
zich verwonden en de wonde was de zon
die dalend in zijn bloeden ging vertolken
wat hem als kind reeds zo ontstellen kon
ik dool opnieuw door donkerholle zalen
waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen
en in ’t gebinte stil de hymnen hingen –
wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ?
op de dorpel naar…
benoem je de stilte
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
664 eindelijk benoem
je de stilte
in woorden die
tekenen voor verdriet
jouw ruimte
was zijn gebied
Laat de regen
je schoonwassen
weer verrassen
zonder grenzen
met eigen wensen
jouw gebied
geeft geen ruimte
aan zijn verdriet…
smelt tot wie je bent geweest
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
499 wil je dat ik kijk
naar je woorden
je begrijp uit de
vruchten die je deelt
moet ik ze
op kleur herkennen
in het struikgewas
waarmee jij je omgeeft
hoop je dat ik verder zoek
omhoog de bomen langs
waar vogels vliegen die
we samen hoorden fluiten
je kunt je toch
ook anders uiten
sneeuw is nu jouw feest
smelt tot wie je bent geweest…
VIJF EN TWINTIG JAREN
poëzie
3.6 met 28 stemmen
6.742 EEN LIED IN 1840.
Kan het zijn dat de lier, die sinds lang niet meer ruiste,
die sinds lang tot geen harten in dichtmuziek sprak,
weer opeens van verrukking en hemellust bruiste,
en in stromende galmen het stilzwijgen brak?
Kan het zijn dat een ader, verstikt en vergeten,
schoon eens mede van jeugdige zangtonen vol,
thans opnieuw, door een…
wit rondgevlekt in kristallijn
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
595 in de langste nacht geborgen
wit de wereld zich tot morgen
vlokken stillen in hun spel dragen traagheid
zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid
poedersneeuw verzoet de kou
drift spelend in een strakkend blauw
ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas
ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas
uitgestrekt wit rondgevlekt…
ik ga gebeden kraken
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
701 we doken door de mist
de kille huiver in
schaduwen verbrokkelden
woorden sprokkelden
hun klinkers tot vocaal
huilden in ruïnes
van gedichten
metaforen waren
krom getrokken tot
een zielloos perspectief
ritme danste een
waanzinnig spel
metrum joeg de lezers
met explosies door de hel
strofen scherpten zich
aan glas, gebroken
rond een…
in een luchtgeschilderd paradijs
netgedicht
3.1 met 20 stemmen
5.657 door het grijs van lood
brandschildert zon
de kleuren in het marmer
de vloer is wit dooraderd
gepolijst met vele handen
uit een lang verleden tijd
zuilen dragen in etages
stukjes hemel naar de toren
in een luchtgeschilderd paradijs
heiligen staan nu vooraan
hebben voor de Heer geleden
prevelen bevroren zijn gebeden
hun litanieën…
bloemen groeiend uit vergetelheid
netgedicht
3.8 met 13 stemmen
982 ik heb op wolken gelopen
mijn lichaam in de zon
sterren voor het grijpen
geluk dat niet op kon
je gaf me lente met
de smaak van eeuwigheid
er bloeiden bloemen
groeiend uit vergetelheid
we zomerden in warmte
met lange dagen zon
donker koelde onze huid
verliefde krekels zongen luid
we deelden in de oogst
van bontgekleurde herfstdagen…
poëzie
hartenkreet
2.2 met 8 stemmen
625 als ik niet weet
hoe of het heet
dan voert mijn ziel naar zinnen
waarin ik bèn
en dàt herken
wat mij ontroert van binnen…
het etiket gaf je een bed
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
681 je fonkelde als vuur
in glazen vol met dromen
de druiven rijpten zuur
maar uit het bocht
dat zijn herinneringen gistten
fermenteerde liefde puur
troebelheid vermistte de
verspilde jaren zon op dronk
nasmaak van de eikenhouten fusten
herkenbaar aan de fles
werd je geschonken aan de tong
je was nog jong door onbedaren
het etiket gaf…