inloggen

Alle inzendingen over literatuur

1587 resultaten.

Sorteren op:

Polemiek

hartenkreet
2.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 945
Ga met mij de strijd aan de pennenstrijd, laat mij zien jouw taalbeheersing en virtuositeit, de kracht van jouw inhoud doet mij niet veel, maar owee jouw stijl wees daarin professioneel. Ga met mij de strijd aan de pennenstrijd, verwerp wat voor jou verwerpelijk is, onderbouwing is niet wat mij interesseert, jouw vormgeving maakt mij wellicht…

je woont in stilte

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 523
ik mis je in het opgaan van de zon je schaduwt alle uren die nu langer lijken te gaan duren de week verliest zijn dagen omdat niemand naar hun naam komt vragen, zonder jou is doordeweeks maar grauw je woont in stilte neemt geen woord meer op laat je warmte langzaam wurgen door de winter van de strop muren schuren onbegrip liefde…

tenebrosa aqua ( donkere regen )

netgedicht
2.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 943
hier ben ik gelukkig zonder verplichtingen elders de lastige liefde ik kan denken eindelijk denken eindeloos denken het ene nodige dit wilde ik toch ? de wijde rust het boerse zingen van monniken? waarom dan nog getreurd? ---------------------------------------------------------- maandag 17 december 2001 gedachtenis san juan…

waar hou jij je toch verborgen?

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 453
waar hou jij je toch verborgen eerste liefde van mijn hart? eens het alles ziende oog het alles horend oor het altijd wakend hart nu een vluchtend hert eens de dageraad de schitterdauw in morgenlicht nu hulle en mist -------------------------------------------------- 16 december 2001 zondag gaudete gedachtenis san juan de la cruz…
Abel Staring27 februari 2004Lees meer >

stilte droomde heel verlegen

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 629
de rug tegen een boom stilte droomde heel verlegen woorden bleven steken alleen handen vonden wegen aan onze voeten lag een vergezicht zich te verrijken in de regen we kusten langer dan verwacht die liefde is ons altijd bijgebleven…
wil melker26 februari 2004Lees meer >

ik zag je opengaan

netgedicht
3.1 met 9 stemmen aantal keer bekeken 653
je stond temidden van de bloemen, ik zag je opengaan je bloeide heel kortststondig een vonk magie raakte me aan ik liep betoverd naar je toe je lach omhelsde mij voelde hoe je handen praatten ze maakten me zo blij ze pelden lagen van verbittering streken angst en woede weg ogen kregen weer de schittering die je altijd in je woorden legt…
wil melker26 februari 2004Lees meer >

stofjes die in licht verdwalen

netgedicht
3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 769
ik wil spelen met de dingen om me heen stofjes die in licht verdwalen dansend op de zonnestralen zomaar voor het spel alleen gedachten vangen die in zonlicht hangen een vage schijn die niet anders blijkt te zijn dan een stukje uitgesteld verlangen je mag de warmte van mijn handen voelen als ik je troost omdat tranen van je wangen…
wil melker25 februari 2004Lees meer >

zonneleen 14 en 15

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 900
absconditus (de verborgene) begeerte heeft mij aangeraakt weerbarstig desolaat gemaakt men zoekt de duinen af de dalen wordt ooit dit monnikswerk gestaakt? vrijdag 14 december 2001 gedachtenis van san juan de la cruz 1 zonneleen 14 passer solitarius (een kleine eenzame vogel) hij zoekt mij om den brode en nu pas zie ik die grijze…
Abel Staring22 februari 2004Lees meer >

je winterde in kleuren dood

netgedicht
3.9 met 11 stemmen aantal keer bekeken 755
ik vond je in de goot een plant nog zonder blad je winterde in kleuren dood het laatste wat je had ik nam je mee en schoonde je verleden je begon je weer te kleden in dat wat je vergeten was het prille groen ontlook uit ongeboren knoppen lente was niet meer te stoppen tussen takjes schemert rood je bloeit in zomers welbehagen ik spreek…
wil melker19 februari 2004Lees meer >

de poppenkast die morgen heet

netgedicht
3.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 676
speel jij met mensen in de poppenkast die morgen heet en dus de tijd vergeet daar dansen creaturen ook de touwtjes zijn fictief hartenstelen in de toekomst maakt je nog geen dief tranen zat om onschuld uit te wassen blik vol arrogantie, leer maar op jezelf te passen je wist sporen van de indruk die je maakt klappen voelen niet…
wil melker16 februari 2004Lees meer >

de kinderen van" de soetewey"

poëzie
4.7 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.922
Ze trekken ter schole ten halleveracht, - Het dorpje ligt ver van 't gehucht, - Om 't even, of liefelijk 't zonneke lacht, Voor wind noch voor regen beducht. Met blauw-baaien rokskens, de blinkende blokskens van 's zaterdags vers gevernist, zo trekken ze zwijgend de koppekes nijgend, door regen, door sneeuw of door mist; Dan spreken die…
Alice Nahon15 februari 2004Lees meer >

functioneel naakt

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.364
Als de volle zinnen ontbloot zijn van geraffineerd aangeklede woorden dan nemen wij je vliegensvlug onder onze matte vleugels…
pietersz14 februari 2004Lees meer >

Waterspiegel

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 544
Verlangend naar mijzelf staar ik naar de rimpeling Zich herhalend als een Echo in mijn hoofd Verliefd, verloren Met één blik onwetend mijn noodlot achterna tot de roerloze oppervlakte verandert in een immense rimpeling evenwicht wordt tegenwicht, vergeefs op weg naar het onbereikbare blijkt schijn mij te bedriegen de diepte in gezogen…
sofia12 februari 2004Lees meer >

je gezicht is niet getekend

netgedicht
5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.258
ik zoek je in de schaduwen in hoeken waar het licht niet uitgenodigd is waar wind de bladeren jaagt vuil zich ophoopt in de goot je geeft je niet gauw bloot je kent de achterbuurt waar niemand komt omdat de messen scherper zijn na zessen je ziet het lemmet niet overleeft agressie en verdriet omdat je nergens sporen achterliet volgt…
wil melker12 februari 2004Lees meer >

Zware kost

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 609
Ik was van de week nog even bij De Slegte rond aan 't zwerven in een groot gedicht en zag een dame met penelopisch literair gezicht ze droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze: die klassiekers zijn ook veel te zwaar…

en God nog uit zijn eigen bijbel las

netgedicht
3.5 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.241
ik zie het na de lach woorden kabbelen zacht betekenisloos om niet te storen nietszeggend gaat hun ruis verloren kijk maar de mensen aan hun ogen spelen handen voel armen om me heen niets hecht zich aan ijs en steen alleen zijn op de vlakte verdwijnen uit dit leeg bestaan geen tentakels die je grijpen die raken om zichzelf te verrijken…
wil melker10 februari 2004Lees meer >

het blond blijft warrig

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 651
woorden breken als ik schrijf, verliezen hun verband en onderscheid verspillen schaarse tijd letters zonder binding schikken zich in nieuw bevinden in een zin tot meer begrip als ik maar geen spelfout tik ik schrijf beelden maar het blond blijft warrig waaien je loop zegt onverwacht ik stop ook deze strofe is een strop ik wil je raken…
wil melker9 februari 2004Lees meer >

ze liet mijn blikken binnen

netgedicht
3.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 780
hij was het huis gezicht achter de ramen een veertiger, wel aardig maar zonder andere namen een arm, een blonde lok misschien gezichtsbedrog ik gokte op zijn vrouw zijn broek, een scherpe vouw geen tuin, maar een balkon met zon die hij genoot de andere stoel bleef leef zodat het wit ervan verschoot een arm die gordijnen sloot die…
wil melker4 februari 2004Lees meer >

De schrijver en de lezer

hartenkreet
2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 646
Ach wat heerlijk boeken te kunnen lezen een nieuw boek, veel mooier dan een nieuw lief immers bij hen ben ik immer op mijn qui-vive tussen de letters kan ik echter onbevreesd wezen Ach wat heerlijk boeken te kunnen schrijven worstelend met pen, letters, inkt en papier over heden, verleden, toekomst, nu en hier Veel mooier nog dan schilderen…
Joey1 februari 2004Lees meer >

waar wij ons kunnen warmen

netgedicht
3.2 met 9 stemmen aantal keer bekeken 841
de grond is wit de lucht is nevelgrijs maar wij zijn mensen die ons buiten wagen in donzen mantels die ons lijf behagen vertrekken wij dik ingepakt op reis geen angst of twijfel brengt ons van de wijs wij stellen aan het gaande pad geen vragen hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen en denken niet aan onbetrouwbaar ijs de bloedstroom…
klaasje29 januari 2004Lees meer >

de pelikaan

netgedicht
1.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 792
amos zag een vogel in de wolken zich verwonden en de wonde was de zon die dalend in zijn bloeden ging vertolken wat hem als kind reeds zo ontstellen kon ik dool opnieuw door donkerholle zalen waar spiegels voorhistorisch licht ontvingen en in ’t gebinte stil de hymnen hingen – wat dwingt mij hier alsnog verhaal te halen ? op de dorpel naar…

benoem je de stilte

netgedicht
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 664
eindelijk benoem je de stilte in woorden die tekenen voor verdriet jouw ruimte was zijn gebied Laat de regen je schoonwassen weer verrassen zonder grenzen met eigen wensen jouw gebied geeft geen ruimte aan zijn verdriet…
wil melker29 januari 2004Lees meer >

smelt tot wie je bent geweest

netgedicht
3.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 499
wil je dat ik kijk naar je woorden je begrijp uit de vruchten die je deelt moet ik ze op kleur herkennen in het struikgewas waarmee jij je omgeeft hoop je dat ik verder zoek omhoog de bomen langs waar vogels vliegen die we samen hoorden fluiten je kunt je toch ook anders uiten sneeuw is nu jouw feest smelt tot wie je bent geweest…
wil melker27 januari 2004Lees meer >

VIJF EN TWINTIG JAREN

poëzie
3.6 met 28 stemmen aantal keer bekeken 6.742
EEN LIED IN 1840. Kan het zijn dat de lier, die sinds lang niet meer ruiste, die sinds lang tot geen harten in dichtmuziek sprak, weer opeens van verrukking en hemellust bruiste, en in stromende galmen het stilzwijgen brak? Kan het zijn dat een ader, verstikt en vergeten, schoon eens mede van jeugdige zangtonen vol, thans opnieuw, door een…

wit rondgevlekt in kristallijn

netgedicht
3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 595
in de langste nacht geborgen wit de wereld zich tot morgen vlokken stillen in hun spel dragen traagheid zwermen zich vaarwel dwarrelen in vaagheid poedersneeuw verzoet de kou drift spelend in een strakkend blauw ijzend waaien winden bloemen in doorzichtig glas ze liggen rijpend slootgeschikt en keurig waterpas uitgestrekt wit rondgevlekt…
wil melker24 januari 2004Lees meer >

ik ga gebeden kraken

netgedicht
3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 701
we doken door de mist de kille huiver in schaduwen verbrokkelden woorden sprokkelden hun klinkers tot vocaal huilden in ruïnes van gedichten metaforen waren krom getrokken tot een zielloos perspectief ritme danste een waanzinnig spel metrum joeg de lezers met explosies door de hel strofen scherpten zich aan glas, gebroken rond een…
wil melker20 januari 2004Lees meer >

in een luchtgeschilderd paradijs

netgedicht
3.1 met 20 stemmen aantal keer bekeken 5.657
door het grijs van lood brandschildert zon de kleuren in het marmer de vloer is wit dooraderd gepolijst met vele handen uit een lang verleden tijd zuilen dragen in etages stukjes hemel naar de toren in een luchtgeschilderd paradijs heiligen staan nu vooraan hebben voor de Heer geleden prevelen bevroren zijn gebeden hun litanieën…
wil melker16 januari 2004Lees meer >

bloemen groeiend uit vergetelheid

netgedicht
3.8 met 13 stemmen aantal keer bekeken 982
ik heb op wolken gelopen mijn lichaam in de zon sterren voor het grijpen geluk dat niet op kon je gaf me lente met de smaak van eeuwigheid er bloeiden bloemen groeiend uit vergetelheid we zomerden in warmte met lange dagen zon donker koelde onze huid verliefde krekels zongen luid we deelden in de oogst van bontgekleurde herfstdagen…
wil melker15 januari 2004Lees meer >

poëzie

hartenkreet
2.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 625
als ik niet weet hoe of het heet dan voert mijn ziel naar zinnen waarin ik bèn en dàt herken wat mij ontroert van binnen…
klaasje12 januari 2004Lees meer >

het etiket gaf je een bed

netgedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 681
je fonkelde als vuur in glazen vol met dromen de druiven rijpten zuur maar uit het bocht dat zijn herinneringen gistten fermenteerde liefde puur troebelheid vermistte de verspilde jaren zon op dronk nasmaak van de eikenhouten fusten herkenbaar aan de fles werd je geschonken aan de tong je was nog jong door onbedaren het etiket gaf…
wil melker10 januari 2004Lees meer >
Meer laden...