Alle inzendingen over discriminatie

Waarom leven, als het niet kan zoals je wil. Iedereen moet kunnen doen en laten wat hij wil. Waarom leven, volgens regels zoals een wet. Iedereen moet kunnen leven zonder gevangen te zijn in een net. Waarom leven met een grens. Voor mij is iedereen een mens. Waarom leven, op een wereld o zo groot. Uiteindelijk gaat iedereen toch wel dood.…

Op het asfalt, liggend zo alleen Bebloed en geslagen fel over been. Om wat hij denkt, om wie hij is Werd zijn leven hem ontnomen, Maar niemand die hem mist. Hier, op het bruine asfalt Stervend en alleen Achtergelaten door de wereld Die waziger wordt om hem heen. Zijn leven werd hem ontnomen En liggend hier zo alleen. Denkend; ik heb nooit…

als een woord een voor een zijn letters verliest blijft leegte achter het is de stilte die zonder vorm naamloos bevriest…

Wie 'In de Here' is gaat naar de hetero-hemel wie 'van de heren' zijn naar de homo-hel en voor foute vrouwen hebben we nog een heidens 'hemels' eilandje! --------------------------------------------------- De christelijke fundamentalisten in Nederland weten wel raad met onze zeer lang bevochten en uiteindelijk verworven "gelijkwaardigheid…

Het geloof dat er in verwarring meer waarheid zit verborgen in abstracte dingen en denken komt vermoedelijk voort uit de woekering van mijn geestesziekte zij die geen houvast meer hebben aan de dogma’s van religie of het paternalisme van de linkse papegaaienkerk maken zich los door authenticiteit van de massa en bevinden zich…

Toen ik alles overzag Zag ik dat niemand meer schuldig was Ik zei dit En de beul sneed mijn tong eruit Ik lachte en schreef het op De beul hakte mijn vingers af Ik lachte en wenkte naar het schrift De beul stak mijn ogen uit Verblind Slachtte ik de beul af…

mijn raskat met haar zijdezachte vacht kleur beige en bittere chocola kon paraderen in die chique dracht met meer gratie dan een catwalk diva de pluimstaart elegant gebogen veroverde ze iedereen compleet met de blik van haar helblauwe ogen ze was amper twaalf toen ze overleed al telt dat aantal in zo’n mooie jas misschien voor wel tachtig…

mijn overbuur heet Mustapha heel sympathiek bonjour ça va? spreekt enkel Frans ik hou van Frans het is mijn vak zijn vrouw is knap dat denk ik toch maar dat ziet enkel Mustapha zonder chador en djellaba het is zijn recht ze is van hem ik weet niet wat ze denkt ik weet niet òf ze denkt enfin, heeft geen belang toch niet voor Mustapha…

hé ewa faka epa kabar billenmattie hodeer me niet 't klapt kapot bin heel tralalalala wil die sjakie sjikiman zo skotten ik ga die bobbels zo skotten dat die sjakie prakiseri scandoules als ik ga naar Appie ik moet toch ook chappen ga ze batten ute batas als zij bobs zien ook al zien zij geen bobs zij zijn bakroe en bakaptaka maar sie…

Angst verpakt in de dood de kogels van zinloos lood paniek jaagt op de tranen een man schiet op wanen Een eiland wordt een val podium voor een laffe aanval Mensen vallen bloedend neer niet een maar telkens weer. Waanzin drijft op het water angst slaat een diepe krater. Nachten vallen over ogen heen en rijt het tere leven uiteen…

Geboren onder een illegale zon, op een illegale aarde, in een illegaal land met een illegale taal. Illegale ouders, illegale broers en zussen. Geloven in een illegale God, een illegale toekomst. Een illegaal verleden, een illegaal heden. Illegale dromen. Een illegale reis, een illegaal verblijf. Illegale armoede.…

De Hollander noemt je graag kutmarrokaan en toch staan ze maar wat graag klaar om weer een broodje shoarma te bestellen. Dan mag je gerust je messen slijpen zonder dat wij hem knijpen. We maken er zelf wel een patatje shoarma van, want onze liefde gaat door de maag. Maar hoe dan ook in de Hollandse keuken hoor je er al helemaal bij…

Hij is zijn tijd ver vooruit, las meer dan een mens voor mogelijk houdt, zijn rode sjaal zit altijd extra strak alsof hij zichzelf wil killen maar dat is overdreven want 's nachts komt hij tot leven proeft hij van de exotische wijnen en schrijft hij sonnetten op moderne wijze De meeste mensen ontwijken hem omdat hij zo anders is zo extreem…

Afgekeurd door de buitenkant, ras en afkomst, haat en nijd, nooit geaccepteerd. Worden buitengesloten, om welke reden dan ook, een ongewonnen strijd, het zal wel altijd duren. Het zijn tegenpolen, de gulden middenweg, nooit gevonden, vrede slechts een droom. acceptatie van elkaar, wat je ook bent, nooit oordelen, voor altijd bevrijd…

er waren eens twee tuinkabouters zij hadden malkander zo lief ze droomden van bloemen en bijtjes foei, zij had een rode muts bah, hij had een blauwe wat je zegt, foute boel hij woonde in 2 B, zij in not 2 B twee buurten met haat en doodslag waar velen gingen "scherven" Gnomeo & Juliet zochten asiel in het land van de paarse mutsen…

( voor Julian Assange ) Je ging voor de waarheid en de waarheid heeft je bedrogen, want nu jagen ze op jou, de goddelozen, als op peperduur wild. Ze willen je villen, onthoofden, vierendelen, eindeloos martelen en in de electrische stoel smijten, maar dat is allemaal farce en emotieloos gekrioel van slangen. Je genialiteit overstijgt…

Ongeacht afkomst geloof kleur arm of rijk is in de dood dan pas iedereen gelijk?…

leg niet mijn denken op jouw tong wat jij dus dacht dat ik had gedacht "doordenkertje"…

Het is zo makkelijk om neerbuigend te doen, het is zo easy om weg te kijken, het is voor de hand liggend om hatelijk te reageren, blijkbaar zitten die emoties bij mensen aan de bovenkant, maar toch: vraag ik me af, hoeveel een compliment kost, hoeveel moeite het is om iets aardigs te doen, hoe knap het is om de hand te reiken?…

Waarom denken sommige mensen dat ze je plezieren met ongevraagd commentaar ? Waarop baseren ze gedachten te kunnen spuien zónder diep te kwetsen vertel mij het maar ... Waardoor is onzichtbaar, die lijfelijke pijn van je minderwaardig voelen als mens ? Ben ik daarvoor te zwaar ? Waarmee kan ik jou eindelijk duidelijk maken,…

Hoe ging het toen, in het geheim van blonde zomernachten toen een vriend je liefde bang voor ontdekking voor het anders zijn dan leeftijdsverschil alles wat ’t leven in petto had blauwe plekken, schrammen in een bad verdoemde dromen is het nog altijd zo, ben jij ook zo leeft ’t steeds in het dronken duister allemaal mensen op zoek naar…

Donder en bliksem doorklieven de eenzame regenavond de schrijver denkt na over het leven en de Indianen de zomers in de wildernis verlangen bij ’t zoete meer galopperend met een fiets over de heuvels van heimwee struinde hij door de natuur als een nozem een eenvoudige puber was hij vroeger niet vaak voor Indiaan uitgemaakt door zijn Oosters…

Wat is de weg te krijgen wat broodnodig ? Wanneer breekt recht de lijntjes van het wachten stuk? Waar is het loon van het verwaaide koren zo zonder spoor loos weggegooid wat goede sier kon dragen wanneer niet steeds veracht, te min geacht waren de schuren vol van goede vrucht gebleken maar niemand zag en niemand wil de roepstem…

nu ik mij ontmanteld heb kan ik mij niet meer verschuilen achter mijn deken van leugens met grote angst sta ik op de drempel die het verschil maakt tussen echt en nep met mijn borst vooruit en trillende benen loop ik de realiteit tegenmoet waarna ik de deur achter me dicht sla…

Als een wolk verregent en de zon tegelijkertijd brandt, dan cirkelen druppels half Rood, Oranje, Geel en Groen. Vervloeit Blauw via Indigo tot Violet. Dan regent het kleur hand-in-hand. Het is die natuur, Het is het groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit alles in verband; wij zijn bloedverwant.…

Met stevig krakeel Blaast de dichtende kikker Zijn valse rijmen Genocide daar Droomt hij nu erg graag vaak over, Zwaar verongelijkt…

Ze zijn alleen achtergebleven berooid van alles verstoken van huis en haard weg van het geschonden land opgenomen in een andere wereld kunnen zij niet gedijen losgelaten in het eindeloze staren ze alleen nog in het niets en wij maar roepen en opdrachten geven wij zijn de gunstengevers genadeloos in onze uitspraken het gelijk zullen…

Vol ambitie en overgave ging ze elke dag weer naar het werk binnen een half jaar alle benodigde certificaten behaald, elk certificaat,maakte haar weer een stukje sterk Ze was werkzaam bij de grootste energieleverancier, elke dag ging ze weer naar de klantenservice met heel veel plezier Alleen omdat ze qua omvang niet de standaardmaten had kwam…

Hij eet zijn Russische brood op een koude bank onder de gesloten kerk. Bitter is het voor hem om ontzien te worden of bekeken als een engerd. De kruimels waarvan hij smult, zullen op een dag het ware goud zijn, dat beloofde de priester hem. Sommige honden raakt men ook niet meer aan, denkt hij, zichzelf herkennend in hun ogen. Dus lacht…

Ik dacht na, de ademhaling van ons gezin was hoorbaar en hoe hij zijn tefillien gelegd had in de ochtend, zich devoot wilde wijden aan een troostgang. In het nanachtdauw zicht onder het blauw zich nog moe droomde, aard nog nat zelfs de zonneregen sprieten nog niet raakte het was toen, domweg toen dat ik de hakken hoorde klakken. Bij…