Netgedichten

netgedicht (nr. 11.945):

kerkplamuursel

onder de granieten boog
ontvlucht een streepje lucht
de vroom gedempte stilte
hier wordt gefluisterd
in diverse talen verhaald
over peilloos leed zo vreemd
dat het onherkenbaar wordt
geen deel van oorspronkelijk leven

wordt asiel gezocht in gewijd
het woord devoot opzij gelegd
voor de dood iedereen gelijk
bespaart men zich het brood
maar nog niet het water
dat is misschien voor later

als men ongehoord
nog steeds niet binnen mag
zonder wat papier
hier of daar
niets zo klaar
als de juiste kleur
bij de geboorte