Netgedichten

netgedicht (nr. 11.945):

de eerste kus

langzaam herleef je, mijn hartediefje
wanneer ik je teder in de ogen kijk
je mondje hervleest zich tot verlegen glimlach
je kuiltjes verdiepen, je stugheid verdwijnt

je frons vlakt zich uit en verzeemt zienderogen
wijl stilaan een tintel aan je blik ontspringt
je wimpers en neusje verraden ontluiking
sluiten de driehoek die zich punt in jouw kin

ik streel zacht de ronding van je lieflijke wangen
verweek bij de hemelse krul van je mond
je guitig gezichtje brengt een heerlijke expressie
van opborrelde liefde waaraan ik niet ontkom

erotische krachten doen onze lippen versmelten
in ademloze tast, tot kusjes van fluweel
onze hartstocht groeit, onze tongen gaan dansen
we drijven zalig weg in een chaotisch geheel