Alle inzendingen over spiritueel

Ken je het gevoel dat je op het randje van de afgrond staat en ieder moment neer kan storten Terwijl je juist zo goed ging dacht je Ik zoek dan houvast In mijn Zijn In mijn diepste wezen Mijn diepste kern waar alles goed is Hoe mijn stemming ook is daar is alles vredig en goed Daar zit mijn kracht en puurheid…

Enkel de gedachte. Enkel de gedachte doet me pijn, Mijn geest slaat op hol, is niet meer in lijn De rust die er was vervliegt binnen tellen Ik trek me terug, laat mijn ego het verhaal vertellen Enkel de gedachte maakt dat ik, uit verbinding raak De mooie woorden komen wel binnen, maar lijken nu op gekwaak Soms lost het ego even op en kan ik…

Alles en niets Waar alles samenkomt in openheid schijnt een zonnestraal die me verblijd Zonder schaamte rolt een warme traan Van boven naar beneden en trekt zijn tijdloze baan Het hier en nu van moment tot moment Een eeuwigheid tussen seconden ingeklemd Waar geest en lichaam één geworden zijn De tijd verglijdt zonder moeite zonder pijn…

Er was nog zo onnoemelijk veel te zeggen, maar de woorden bleven uit. In plaats daarvan had de stilte zijn intrede gedaan. Ze bedekte alles, zowel het gezegde als het ongezegde. En in die stilte was alles volmaakt. Het was goed, omdat het goed was.…

Leven is zoals het is dat onder ogen zien en je eigen koers gaan varen maakt bewust en geeft rust…

Angsten zorgen pijn en verdriet verstop het niet Ga er heen als het er is Kijk ernaar zodat je Jezelf waar nodig bij kan staan…

Ik laat mijn schip verder varen Vertrouw op de grotere krachten De ziel weet wat haar bestemming en oorsprong is en streeft er naar die opnieuw te beleven…

Accepteer alles wat je nu bent en ga door met jezelf leren kennen waar je jezelf nog niet kent en maak de meest zinvolle reis naar je eigen diepte…

Als ik uit angst voor het negatieve het positieve wil verspert die angst de weg naar het positieve…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

Tijdens zijn tocht van Nederweert naar Weert Werd door een visioen zijn geest beheerd Voor één tel leek hij uitgemanoevreerd Van d'aardbodem te zijn afgeserveerd Nooit eerder had hij zich uitwaarts gekeerd Te ingetogen, geïntroverteerd Nu lacht hij, ietwat te geëxalteerd Dankzij dat voorval terug naar Nederweert Doch tranen laat hij niet…

Lijnen wikkelen zich rondom mijn woorden. De kinderlijn ontbreekt tussen de werken van de maan – jij, mijn kind, loopt door een woud van zinnen, onzichtbaar tussen de bomen blootsvoets, onbedekt (maar: ik voel je voetzolen, vochtige wind op je huid); wie ben je geweest of zal je er wel zijn als ik de weg vind naar onze tijd…

Zijn amoureuze goden èxtra heren Die voor genietingen in 't liefdesspel Op aard voor straf belanden in de hel? Zeus niet, o nee, hem hoef je niets te leren! Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij…

Als het daglicht gaat slapen, waar ligt dan de grens? Zal ik gewoon dromen, zolang de beek blijft stromen? Een berk gloeit na in de sleetse dag, een eik hult zich al in het donker van de nieuw geboren nacht, terwijl laag boven me een maansikkel wolken oogst – liminal eng in de hoek wacht de grens: hoe zal die vallen, uit of…

Gisteren Werd je naar binnen gebracht waar je je mag gaan innestelen veilig en liefdevol…

Ik lig wakker Steeds meer in zicht het maakt me wakker steeds meer inzicht…

Ruis van stilte in pastelkleuren geweven wiegende bomen langs haastige wegen Kluiten uit de aarde pluisje in de wind mijn hart staat stil het lawaai gaat door Liefde vertelt sprookjes en veroorzaakt pijn draken en watervrouwen drinken engelenwijn.…

Omdat niet alles te bevatten is, raast de ontdekkingsreiziger voort, al ontdekt hij ieder geheimenis, bij hem ontbreekt het toverwoord. En uit het verzonnen dodenrijk is een Rozenkruiser opgestaan, hij plant een nieuwe, heilige eik, vertakt met een Hoger Bestaan, zoals in Egypte en Atlantis, de versmelting van mensen en goden, want de…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

Ja Eindelijk Hier Ben ik Met Veel Plezier Ben ik Mijzelf Aan het Ontwikkelen Kleine Stapjes Vooruit Op weg De weg Die Steeds Beter in Zicht komt De weg Die Mij Op weg Helpt Steeds Meer Zichtbaar Vrijer Steeds Bewuster Vrijer Hier Zijn…

Nog staat het middenschip nog strekken zich de bogen Buigen moet de rots om tot het dak te komen Oude steen staat hypostiel in nieuwe wand verzonken, komen Kwelling en Kwansuis-dat alles was hier altijd al Verstomd vermomd is nu van alles van Godsmoeders tot de kaarsvlamschaduwen op palen nog Fluiten gespolieerde zuilen Hera’s hymnen uit Het…

Uw stralend gezicht heeft veel te geven: warmte, licht, lust en leven; Uw gouden zegen laat 1000 bloemen bloeien en, samen met aarde en regen, alle gewassen groeien; Ik eer U gekleed in lucht, onbeducht; Ik offer U graan en vrucht en alle zelfzucht.…

Woorden Ontstaan In mij Aanrakingen Uit de diepte Ondersteunen Mijn Pad…

Mijn vader is weer godenkind, hij heeft zijn graf verlaten, nu ik hem hier niet meer vind, kan ik overal met hem praten. Ik krabde aan het verse mos om zijn geboortedatum te lezen, gekerfd in een weelderig bos, uit de hunnebedden verrezen. eens geestesmoe geweest, nu voor eeuwig verlicht, zij merken niets, de hoeven van de herten op het…

Verborgen stromen gevoel en verlangen, onrustige dromen over spinnen en slangen. Mysterieus licht in de nacht, een cryptisch gedicht met magische kracht. Meesteres over eb en vloed, verraderlijk veranderlijk van vorm als de kleur van het gemoed voor de stilte na de storm. Ze zal een wijze gids blijken àls we in het duister durven…

Het leven Is leren Elke dag weer Leren Door te leven Met vallen en Op staan…

Eèn voet stevig op het land, aan de hemel Ursus Minor; vertrouw op je verstand als je supervisor. Eèn voet in het water, je intuïtie als Polaris; geen gids is adequater dan Stella Maris. Elke man en elke vrouw is een ster, trouw aan de eigen bron die stroomt, tussen mij en jou, vanaf de Helikon; liefdevolle Aeon.…

De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

alleen wij kennen die vergulden momenten waarin de waarheid spreekt in alle eenvoud het lijkt op een uitzondering, tijdens een eeuwige lente waarin liefde haar verbindend licht ontvouwt en jij spreekt de woorden, die nimmer vergaan die door de hemel blijken te worden verzegeld maar wel, precies op tijd, op aardse wijze geregeld zo mag er voor…