Alle inzendingen over verkeer

alles stroomt asfalt lucht en blik auto’s rijden in een kooi van felwit licht achter een beperkte wereld ze hebben ook rode lampen en knipperen seinen groeten zonder inhoud lezen blauwe borden stoppen bij gele praatpalen bij mechanisch ongemak dan zie je opeens mensen die daar toch niet horen maar luisteren naar een verre stem…

kinderkopjes lagen er in die jaren en het verkeer deed nog zoveel kalmer aan rustieke stenen zijn vervangen door een snelle asfaltbaan en je ziet er minder bomen op rijstroken verdampten ook de zachte dromen van weleer waarin op zondag samenkomen alle weken door zou gaan de hompelstraat is weggebroken jachtig snellen wij steeds meer…

Langs een lange bomenlaan Een bomenlaan vol bomen Statig naast elkaar geplant Om wind wat in te tomen Rij ik vol gedachten Boom voor boom voorbij Rustig zonder jachten Alsof ik langzaam glij Ik denk aan hoe het vroeger was En hoe ik hier kon komen Vandaag op deze zomerdag Rijdend op een bomenlaan Een bomenlaan vol bomen…

Dood is maar dertig centimeter weg Nat asfalt glinstert in de zon Daar is de bocht - Trommelvliesscheurend motorgeschreeuw Flits van tandengrijns en stekelhaar Dood is maar dertig millimeter weg O, God! Een bocht....…

Een dier zonder huis had nog kat kunnen zijn vleugels neergehaald in hun laatste vlucht matjes met wat stekels een bloederig donsje geraakt in de sprong Platgereden restanten tot voor kort nog levend kleven verwijtend aan de weg hun levenstempo niet aangepast aan onze fatale snelheid Kraaien en kauwtjes genietend van hun delicate wegrestaurant…

conducteurs van ons trotse nederland u heeft genoeg tussen de wielen geleden onthand van cadzand tot uithuizermeeden waar bleef toch de gewapende bijstand de ns wil ze nu zelf gaan oppakken boeven die zwart reizen in de treinen met geweld intimideren op risikolijnen motto gelijke monniken gelijke kappen een elitecorps bevoegd tot fouilleren…

Ik zou versjes kunnen vlechten over de vonkende staartjes in het veld waar in het donker de konijntjes vrij hun gang kunnen gaan en haasje over spelen in het gras Maar wat te doen met de stralende vuren door wentelende wielen voortgejaagd die het veld de maat nemen en zijwaards blind het cordon rijgen, onderweg naar De konijnen zijn…

blanke wegpiraat in vliegende vaart geflitst staat er gekleurd op…

Tekening van kind bloed, ambulance, krom wiel zebrapad heeft regels…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

Plots sta je daar dan op een kruispunt Een kruispunt in je leven En je hebt je gps niet bij Welke weg ga je kiezen Is er nog wel een juiste weg? In gedachten wordt het kruispunt een rotonde Blijf je oneindig rondjes maken Bang voor de consequenties van je keuze Steeds maar denkend welke afslag De beste keuze is Je geraakt er niet meer uit…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

Vooral klein... maar oh zo dapper, 'k hoor m'n kids al denken... pff die van mij gaat rapper! Maar weet je... 't hoeft niet meer zo snel, geen rijbewijs, maar toch blij... ook op z'n elf en dertigst kom ik er wel! Het rijdt als een brommer... maar ziet eruit als een koekblik, flitsend van kleur, van deze tijd... en wat ben ik ermee in…

gister in de metro een drent ontmoet met batavus en alpino hij riep waar zit die knop ik liet hem binnen zijn expertise was het zadel hij toonde trots zijn buidel quick lock met GSM d'r in gezegd dat 't er puik bij hing pads waren beter om te spreiden dat concept drukt naar je instelt vooral in 't kruis raak je ontkneld al blijft…

Sledehondenslachters Spoorbielzenwachters Asbestdakenherstellers Kleinekinderenkwellers Aartsvadersachterneven Twaalfwekenloopseteven Eeneiigetweedekkerspiloten Buitenboordmotorenmalloten Corpulentevierdejaarsstudenten Glashardemisdaadfilmsrecesenten in de nachttrein van Leiden naar Alphen aan de Rijn...…

Op de auto stond met kleine letters Moerkapelle. Alsof de letters iets verraadden van bescheidenheid: 'Hij komt er wel vandaan, maar wil dat liever hier niet kwijt.' Een auto is verlegen met dat wat hij moet vertellen. Veel liever kwam hij uit een plaats bekend door daad of lied, want dan verwees de tekst op zijn bestaan op wereldfaam, beantwoordde…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Jeetje, moet dat nou? Zucht…… Dat gejakker achter me aan? Je hijgt gewoon in m’n nek Ik zie aankomen dat je me gaat inhalen En dan krijg ik vast ook nog een grote bek Omdat jij hier zo nodig de snelheid wilt bepalen Eentje voor de aso top 10 Ik rij toch al 130? Wat zit je nou te jennen? ‘k Ga echt niet nog harder rijden Vriend, je zult…

achterruit een doorkijk naar de achterban zet versnelling in achteruit vooruit!…

Het kleine witte kruis herinnert nog aan de drie omgekomen soldaten een weg voor hen zo onbekend waar zij hun leven hebben gelaten De weg was glad en kronkelig en ook hun snelheid was te hard drie gezinnen waren in diepe rouw en heel de dorpsgemeente was verward Tachtig zou daar prachtig zijn geweest maar jonge mensen willen zo graag meer…

hoe verrassend het parcours gezeten in tramlijn zeven langs Weesper- en Frederiksplein de natte brug over de Amstel Sarphatistraat Weteringschans café Heuvel op de Spiegelgracht de zon op de Boerenwetering tot ik gewaar werd dit was de route naar het Leidseplein en potjandrie niet die naar het Roelof Hart niet dat ik al dat moois echt…

Hij zoekt ruim baan voor z'n benarde geest en peutert daarbij uitputtend in zijn neus wijl hij aandachtig hectometerpaaltjes leest voelt hij stilstaand zich meer beet genomen dan bevreesd voor al teveel razend verkeer en weet verveelt voor zich de bouwreus de hoogwerker die ook kilometers vreet en hem als gister weer rechts passeert…

Als een echte heer in het verkeer zul je mijn man nooit horen toeteren wel hoor ik hem als ik zijwaarts kijk stilletjes op medeweggebruikers foeteren Man, man, man, wat wil je nou wil je in mijn kofferbak misschien hij houdt dus niet van die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks…

wat is haarlem ontstellend ver weg als je gewoon nog op de dam staat moet je eerst naar de haarlemmerdijk waar verplichte voetgang zeer vertraagt met een bord schandelijk gemeentelijk fietsen mag pas op de haarlemmerstraat je mondt uit aan het haarlemmerplein na veel kruising volgt de haarlemmerweg mooi dus dat ik bekaf in sloterdijk…

Een zachte wind waait bladeren tussen de spijlen Een merel wipt langs en blijft er even zitten Een fietser gooit een klokhuis in de richting Een voorbijganger leunt er tegen aan Waar ben ik voor? denkt het hek Mensen lopen voorbij Een lekker stukje appel, denkt de merel De voorbijganger voelt aan het hek De bladeren wanen zich een windstilte…

niet elke dag schijnt de zon verwacht niets maar niet voor iedereen eerst dan staat gij open in een landauer spoedt zij zich wellicht naar je toe ongelikte beren op de weg je weet gewoon niet wat je tegenkomt koekhappers meel in de mond kippenstront vannacht was het een ijskonijn in de tunnel van piet hein na twee donkere silhouetten…

In het verkeer mag niet meer slechts één vinger worden opgestoken om ongenoegen te tonen. Om je agressie te laten zien wuif je voortaan met de hele hand. Dat komt mooi uit want iedereen pakt toch de uitgestoken hand?…

de poëzie van de straat is jou een gruwel mij ook. dus kies ik de graskant en trap kleine bloemen stuk af en toe passeert een auto die ik in mijn jongensjaren grif thuis had kunnen brengen op merk, jaartal en benzineverbruik vreemd dat-ie leeg is of beter? poëzie is toch maar kwetsbaar en de dood loert op de weg. --------------…

Mijn schaduw fietst mij ver vooruit. Hij dwingt mij tot laveren Opdat hij zijn kop niet stoten zal Aan op de weg geprinte fietsen. Hij laat me sturen, Hij laat me wenden, Mijn schaduw is mijn baas, Mijn schaduw laat mij fietsen Waar ik zonder zon niet ga. Pas als hij zich verschuilen kan In de schaduw van een lindeboom Laat hij mij verrassen…

Gras groeit tussen de bielzen van de lijn en in het ballastbed vallen gaten. De terugloop in het vervoer per trein heeft ook hier zijn sporen achtergelaten. Dichtgespijkerd staat het dorpse station krachteloos op passagiers te wachten, maar geen mens betreedt nog het perron; het vertreksein klinkt slechts in gedachten. Ooit werden…