Alle inzendingen over verkeer

Ik zou versjes kunnen vlechten over de vonkende staartjes in het veld waar in het donker de konijntjes vrij hun gang kunnen gaan en haasje over spelen in het gras Maar wat te doen met de stralende vuren door wentelende wielen voortgejaagd die het veld de maat nemen en zijwaards blind het cordon rijgen, onderweg naar De konijnen zijn…

blanke wegpiraat in vliegende vaart geflitst staat er gekleurd op…

Tekening van kind bloed, ambulance, krom wiel zebrapad heeft regels…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

Plots sta je daar dan op een kruispunt Een kruispunt in je leven En je hebt je gps niet bij Welke weg ga je kiezen Is er nog wel een juiste weg? In gedachten wordt het kruispunt een rotonde Blijf je oneindig rondjes maken Bang voor de consequenties van je keuze Steeds maar denkend welke afslag De beste keuze is Je geraakt er niet meer uit…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

Vooral klein... maar oh zo dapper, 'k hoor m'n kids al denken... pff die van mij gaat rapper! Maar weet je... 't hoeft niet meer zo snel, geen rijbewijs, maar toch blij... ook op z'n elf en dertigst kom ik er wel! Het rijdt als een brommer... maar ziet eruit als een koekblik, flitsend van kleur, van deze tijd... en wat ben ik ermee in…

gister in de metro een drent ontmoet met batavus en alpino hij riep waar zit die knop ik liet hem binnen zijn expertise was het zadel hij toonde trots zijn buidel quick lock met GSM d'r in gezegd dat 't er puik bij hing pads waren beter om te spreiden dat concept drukt naar je instelt vooral in 't kruis raak je ontkneld al blijft…

Sledehondenslachters Spoorbielzenwachters Asbestdakenherstellers Kleinekinderenkwellers Aartsvadersachterneven Twaalfwekenloopseteven Eeneiigetweedekkerspiloten Buitenboordmotorenmalloten Corpulentevierdejaarsstudenten Glashardemisdaadfilmsrecesenten in de nachttrein van Leiden naar Alphen aan de Rijn...…

Op de auto stond met kleine letters Moerkapelle. Alsof de letters iets verraadden van bescheidenheid: 'Hij komt er wel vandaan, maar wil dat liever hier niet kwijt.' Een auto is verlegen met dat wat hij moet vertellen. Veel liever kwam hij uit een plaats bekend door daad of lied, want dan verwees de tekst op zijn bestaan op wereldfaam, beantwoordde…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Jeetje, moet dat nou? Zucht…… Dat gejakker achter me aan? Je hijgt gewoon in m’n nek Ik zie aankomen dat je me gaat inhalen En dan krijg ik vast ook nog een grote bek Omdat jij hier zo nodig de snelheid wilt bepalen Eentje voor de aso top 10 Ik rij toch al 130? Wat zit je nou te jennen? ‘k Ga echt niet nog harder rijden Vriend, je zult…

achterruit een doorkijk naar de achterban zet versnelling in achteruit vooruit!…

Het kleine witte kruis herinnert nog aan de drie omgekomen soldaten een weg voor hen zo onbekend waar zij hun leven hebben gelaten De weg was glad en kronkelig en ook hun snelheid was te hard drie gezinnen waren in diepe rouw en heel de dorpsgemeente was verward Tachtig zou daar prachtig zijn geweest maar jonge mensen willen zo graag meer…

hoe verrassend het parcours gezeten in tramlijn zeven langs Weesper- en Frederiksplein de natte brug over de Amstel Sarphatistraat Weteringschans café Heuvel op de Spiegelgracht de zon op de Boerenwetering tot ik gewaar werd dit was de route naar het Leidseplein en potjandrie niet die naar het Roelof Hart niet dat ik al dat moois echt…

Hij zoekt ruim baan voor z'n benarde geest en peutert daarbij uitputtend in zijn neus wijl hij aandachtig hectometerpaaltjes leest voelt hij stilstaand zich meer beet genomen dan bevreesd voor al teveel razend verkeer en weet verveelt voor zich de bouwreus de hoogwerker die ook kilometers vreet en hem als gister weer rechts passeert…

Als een echte heer in het verkeer zul je mijn man nooit horen toeteren wel hoor ik hem als ik zijwaarts kijk stilletjes op medeweggebruikers foeteren Man, man, man, wat wil je nou wil je in mijn kofferbak misschien hij houdt dus niet van die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks…

wat is haarlem ontstellend ver weg als je gewoon nog op de dam staat moet je eerst naar de haarlemmerdijk waar verplichte voetgang zeer vertraagt met een bord schandelijk gemeentelijk fietsen mag pas op de haarlemmerstraat je mondt uit aan het haarlemmerplein na veel kruising volgt de haarlemmerweg mooi dus dat ik bekaf in sloterdijk…

Een zachte wind waait bladeren tussen de spijlen Een merel wipt langs en blijft er even zitten Een fietser gooit een klokhuis in de richting Een voorbijganger leunt er tegen aan Waar ben ik voor? denkt het hek Mensen lopen voorbij Een lekker stukje appel, denkt de merel De voorbijganger voelt aan het hek De bladeren wanen zich een windstilte…

niet elke dag schijnt de zon verwacht niets maar niet voor iedereen eerst dan staat gij open in een landauer spoedt zij zich wellicht naar je toe ongelikte beren op de weg je weet gewoon niet wat je tegenkomt koekhappers meel in de mond kippenstront vannacht was het een ijskonijn in de tunnel van piet hein na twee donkere silhouetten…

In het verkeer mag niet meer slechts één vinger worden opgestoken om ongenoegen te tonen. Om je agressie te laten zien wuif je voortaan met de hele hand. Dat komt mooi uit want iedereen pakt toch de uitgestoken hand?…

de poëzie van de straat is jou een gruwel mij ook. dus kies ik de graskant en trap kleine bloemen stuk af en toe passeert een auto die ik in mijn jongensjaren grif thuis had kunnen brengen op merk, jaartal en benzineverbruik vreemd dat-ie leeg is of beter? poëzie is toch maar kwetsbaar en de dood loert op de weg. --------------…

Mijn schaduw fietst mij ver vooruit. Hij dwingt mij tot laveren Opdat hij zijn kop niet stoten zal Aan op de weg geprinte fietsen. Hij laat me sturen, Hij laat me wenden, Mijn schaduw is mijn baas, Mijn schaduw laat mij fietsen Waar ik zonder zon niet ga. Pas als hij zich verschuilen kan In de schaduw van een lindeboom Laat hij mij verrassen…

Gras groeit tussen de bielzen van de lijn en in het ballastbed vallen gaten. De terugloop in het vervoer per trein heeft ook hier zijn sporen achtergelaten. Dichtgespijkerd staat het dorpse station krachteloos op passagiers te wachten, maar geen mens betreedt nog het perron; het vertreksein klinkt slechts in gedachten. Ooit werden…

je komt uit de hoeksche bieb ja inderdaad gebouw de hoekstee neem rechtsaf de tasmanweg die verengd en verlengd als tasmanpad dood loopt op de Nieuwlandsedijk volg die rechts het bos in rechtdoor tot aan een weg met een haakse bocht uiteraard de haakweg ga rechtsaf sla de eerste afslag links - het bonnenpad - over neem wel de tweede de…

weer de bocht gemist in het rechtdoor rijden iemand maakt een kruis de klok slaat twee er ontbreekt een hek op de begraafplaats graven mollen de graven vrij…

Start nu maar de machine Laat de motor draaien Volledig vol met benzine Nog even handje zwaaien Daar gaan we weer Voor een dagje toeren Gezwind in het verkeer De wind ’t gezicht beroeren Langs de akkers en de weiden In de schaduw van het bos De chauffeurs die ons benijden Op de wangen een koele blos Stoppen voor het rode licht Dan…

Het fietsen in de hofstad is een ramp. De mens die energiek wil pedaleren, belandt door kuil of gat in lager sferen, creperend in een wolk benzinedamp. ‘Het leven is een zaak van balanceren’, bedenk ik als ik nog wat auto’s schamp, ‘een fietstocht is een lijdensweg vol kramp, de reiziger moet bidden en ontberen’. Het trappen is geen feestelijke…

Met kracht in de benen rijd ik de IJsbreker voorbij pas op voor passerende obers kijk niet naar het huis van Bo trap dapper door, met kracht in mijn benen - metro of niet? vanavond trap ik door - hier nam ik zijn hand - langs Duivendrecht en Diemen een kampvuur op gras scholieren hangen op ritme uit een kofferbak als de maan een…

(weer 100 op de Utrechtse Baan) minister Peijs bestreed de files krachtig (een echte dame wil een goed milieu) voor snelheidsduivels wel een beetje sneu zo’n dure wagen ... en dan mag je tachtig wat bleek ... hoe triest, wat jammer en mon Dieu de files namen toe, wis en waarachtig dat werd de arme staatsvrouw toch te machtig en daarom is…