Alle inzendingen over oorlog

Wachtende ogen zien de gedeelde dood met ogen die het geluk wilden begraven waar de grens elke herinnering armoedig maakt en wachtende ogen met staaldraad zwijgen en alleen met naamloze kogels hun gebeden zeggen…

de vos nadert sluw, en stuift dan brutaal af op zijn prooi. een agressieve slag valt niet te vermijden. geen ontsnappen meer mogelijk … bommen worden met kwade blikken afgevuurd. helse paniek breekt los. gillende mensen rennen over het slagveld. de oorlog sluipt dichterbij. geen ontsnappen meer mogelijk……

Beschermd door prikkeldraad, vers van de rol gekruld Om niet herkend te worden, over ‘t hoofd een zak In het zand zit vader met zoon en berust in geduld De voeten in oude sandalen, machteloos mak Hoe zou ik u beiden niet herkennen, onlangs nog zag ik u, mijn broer hield tegen zijn borst bemind een breekbaar lijfje en in zijn palm rustte toch…

Alles is allang versleten Het nieuws, het laatste ongeluk De verste roep om hulp en innovatieve producten Wapens van de nieuwste makelij De laatste versie van XP en gratis nog erbij Het jaarlijks boekenweekgeschenk Waarom zou ik het nog willen weten Beter dan die ouwe Chinees ‘t opschreef Werd het niet meer en sindsdien is de kunst van het…

Buiten lijkt het zo vredig Van binnen is haat Stiltes lijken donker Terwijl de zon hoog boven de hemel staat De wind vind zijn weg door de takken Hoog hoort hij zacht gekraak Het lijkt hem niet te deren, als hij langs het beekje gaat Vogels zingen hun lievelingslied, maar voor hem klinkt het raar Zijn gevoel lijkt verdwenen in zijn ochtendvaart…

Sterren en strepen naderen Bagdad, Woestijnrupsen met ronkende tred. Een stad werpt de gordel af, waar gore wapens zouden wachten op een vonk die de menigte wegblaast. Paddestoelwolk De kogel boort door de slagader van de hoofdstad. Nieuwsjagers gissen naar de val, de diepte van het bloedbad. De opmars jaagt de koersen naar smeltende…

Aan de rand van het beroofde land In het kloppend hart van het oosten Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’: het oliedomme spel, de bommenruil De olijfberg geurt naar ontbinding. Regen is een verkwikkend geschenk De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken. Waar ligt elders? Zij verkiezen rood en schroot. Grijs is geen kleur maar een verzinsel…

De reus bloedt, een wonde in de hals, een lek in de slagader. Wie zal hem verzorgen? Dokter! Hij wou de held uithangen, de reuzenpanda redden. Toen een onbekend gevaar naar Europa waaide krijste men zich hees. Rare stralen. Kleur noch geur. Op ons bord: de stank van zieke lever. Op een ver slagveld bewaken de soldaten de vrede. We hoesten…

Waarom is er oorlog? Waarom is er pijn? Waarom kan het geen vrede zijn? Mensen huilen, mensen treuren daarom zie ik even geen kleuren, zie ik alles zwart Maar de kleuren zijn er wel, ergens, ergens heel diep verborgen in mijn hart…

De nagalm in de westhoek als je een oor op een grafsteen legt. Het lijkt nieuws uit een vergeelde krant. Kruitdamp glipte door de fijnste spleet En wij, dappere Belgen… Rillen met stompe vuisten in het zand “Waar is de overkant?” Jagers klieven de hoge, blauwe stilte. Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren. Eivolle magen en glitterkleedjes…

je ogen zijn zo donker en zo helder met je uitstraling heb je mij geraakt toen je zat daar veilig in die kelder die jouw papa voor jullie had gemaakt er is veel wat ik aan jou zou willen vragen willen weten - zit nu eenmaal in mijn aard want ondanks.... begint het mij nog niet te dagen dus vertel me: is dit het allemaal wel waard…

Duizend bommen en Granaten Vliegen door de lucht Vallen op bepaalde doelen Mensen op de vlucht Arme "soldiers in the Dessert" zandstormen, zelfs ik krijg het benauwd In hun tanks een schuilplaats zoekend Thuis familie die nu rouwt Nu nog Bagdad gaan veroveren alsof dat zo makkelijk gaat Het zal je kind maar wezen met in zijn hand een…

Lente in Irak Geen nieuw leven maar sterven Het excuus zo zwak…

bloed, overal bloed mensen dood voor goed. Door bommen en kannonen Vluchtende mens met een wens Vrijheid want dat brengt blijheid…

7. Slaapval Velden stijgen deze avond boven zichzelf. De nevels van het zwijgen dalen op de huid van de soldaat. Liggend een steenworp van de dood worden levens langzaam rood Geuren van buit breiden zich uit als blijvend kwaad. 8. Morgen Hij moet wel aarzelen in de armen van de ochtend nu het warme mottenwitte licht gaat liggen…

Sterren aan de hemel een lege maag ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen bed om op te liggen ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel geen dak boven mijn hoofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel van mijn familie beroofd ik haat je ster, ik haat je Sterren aan de hemel je hebt je werk gedaan…

De hele wereld staat op zijn kop. Gewelddadige beelden worden de hele dag gegeven. Wanneer houdt dit strijden in Godsnaam op en kan de mensheid in alle vrijheid verder leven? Zoveel onschuldige mensen zijn hier weer de dupe van. Zij dienen nu als schild voor de oppermacht. Velen sterven, terwijl men hen niet missen kan. Wat een onmogelijke…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Als het ochtendgloren langzaam neerstrijkt En de wereld even op z'n mooist lijkt Als je de stilte nog kan horen En de dag begint van voren Als de donkere lucht plaats maakt voor blauw Met op het gras nog verse druppels dauw Op zo'n moment geloof ik even in de illusie 'Op deze wereld heerst geen ruzie'..…

4. Spel O, was de oorlog schuldeloos als in een kinderdroom, dan zei ik ga nou liggen jij was dood. Maar oorlog is: de zon sluit zich met luchten af huizen worden wentelbaar, een bevel: mis niemand. 5. Reïncarnatie Met dood als een beweging van mijn hand sla ik het sluipen in mij los en duw over de rand van mijn verstand een…

Mijnheer De President het kan toch anders gaan we willen echt geen oorlog we willen hier liefst niet vandaan hier spelen onze kinderen nog hier rust m’n ouwe oom bij de vijgeboom waar een paar banken staan we willen hier liefst niet vandaan terreur laat ons hier koud meneer voor u hier met soldaten kwam was er geen nare droom meneer…

Amerika Amerika rukt op ze zijn wat zot in hun kop de cowboys vinden het een mop in dit openingswoord wordt Saddam aangespoord al gaat hij niet akkoord en zoekt een achterpoort met oorlog als antwoord Bush trekt de alarmbelkoord gebruikt daarbij God’s woord gaat zelf voor massamoord Terreur is ongehoord maar wie is er hier gestoord…

Lasciate ogni speranza, voi ch’entrate (Dante) 1. Kamer: het tot de tanden gewapend gat blindganger In de stoel: de gapende mens. 2. Richting Margraten Welke meidag ook de vijfde is doet weinig toe of af aan elk verdroogd gemis en elk verwaterd graf. De trein die ik bereis neemt altijd nog soldaten mee. Ze zijn van dood verdacht…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

de grote stroom die nu onophoudelijk over de rand verdwijnt zand, droger dan de zon verdragen kan verliest haar grip op de werkelijkheid de grote vloed die straten dansend stof omringt, blote voeten smelten glas eerst delven, dan kloven en slijpen tot de pijn boven komt en schittering bekoort blijf kijken niet alleen naar de grote…

Het is nogal simpel, om moedig te zijn. Wanneer je voor een tastbaar gevaar staat. maar het vergt meer moed, om de vage, onduidelijke, naamloze angst, het hoofd te bieden. Die rondspookt - in een bezorgde geest. En dat is de wereld, van de echte stilzwijgende helden, toch wens ik de mensen die zo, intens dicht bij de oorlog betrokken zijn…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan... door het tumult…

Bij het ochtendgloren Scheen de maan nog vaag Sneden scherpe klanken Door menig ziel en maag Bij het ochtendgloren De wolken purperrood Veroorzaakten harde knallen Paniek, verderf en dood Bij het ochtendgloren Hoorde ik een vogel zingen…

Ik vraag me af, als ik de heren zo hoor praten in die steriele, burgerlijke NATO-zaal, is deze aarde van een aantal diplomaten of misschien een beetje van ons allemaal? Het slaat toch nergens op die mannen met die tassen, zij maken uit hoe lang de aarde nog bestaat, terwijl de hele mensheid maar dient af te wachten wanneer dat is, op welke…