Alle inzendingen over oorlog

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan door het tumult…

Rascisme en fascisme, het onberekenbare kwaad. Iedereen is gelijk, en toch worden sommigen gehaat. Problemen worden afgekat, op mensen in de minderheid. Wat is er gebeurd, met de wet van gelijkheid? De oorlog hoort tot het verleden, maar het verleden komt weer terug. De oorlog is een eiland, en rascisme vormt de brug. De herdenking…

Toen was daar de angst en de opkomende razernij. Door de kogels die daarbuiten mensen raakten rij voor rij. En straks zou het allemaal voorbij zijn als zij naar buiten werd geleid. Dan zag ze nog de levenloze lichamen en die man die voor hun zielen pleit. Nog even en zij zou daar liggen in het gat waar zij hoort. Naast de andere bekenden…

De stroom fluistert in de slijtende bedding Grashalmen parelen in een nevelsliert. Sneeuwtoppen in licht Maar de val staat gespannen met gapende kaken. Een krijger met de tanden bloot. Het lijf in een rauw kleed gewikkeld, Herfstbladeren rondom. Onder het gewelf hangt hij aan een tak. Een bloedspoor koelde en stolde op de tong. Benen strak…

Wisselende getijden helen alle wonden, maar niet bij mij. Beelden trekken voorbij van schimmen met stinkende monden. Een net van verderf stort over mij neer. Mijn diepste ik door smeur verstikt. Ik beleef ze weer; keer op keer. Vrijheid in den vreemde. Op hol geslagen verstand; geestkracht in brand. In procedures voor een ontheemde.…

Oorlogen heersen overal, het is werelds grootste gezwel. De voedingsbodem is armoede en geloof, maar voor vrede is iedereen doof. Ze geloven allemaal in dezelfde Heere, maar blijven elkander toch bezeren. Bij die gedachte schieten mijn ogen vol, bezit speelt ook een grote rol. Hoe kunnen heersers van hun macht genieten, als vele mensen hiervoor…

Hij is het die zegt dat wij niet moeten zeiken over de honderden mensenlijken. Hij is het die zegt dat wij ons niet moeten hinderen aan de dood van honderden kinderen. Hij hoort vast niet de noodkreet, die vooraf gaat aan heel veel leed. Degene die dit alles niet interesseert, is hij die de wapens levert en fabriceert.…

Geschiedenisboeken vol over de tweede wereldoorlog, Kom op zeg, wie heeft het niet geleerd.. Die verhalen grepen ons aan, We vonden het allemaal zo verkeerd.. Geschiedenis hoort voorbij te zijn, Daar hadden wij van moeten leren! Is het dan allemaal voor niets geweest? Hoe kun je zoiets nou negeren..?!…

Op zijn mond ligt een lach Maar zijn ogen staan grimmig En zijn blik is strak De regen stroomt langs zijn haar Vertroebelt zijn zicht Even is er twijfel, maar dan wordt zijn geweer gericht De gil doet zijn ogen niet knipperen Geen reactie op het bloedige beeld Op het beeld dat hem later zal verbitteren Dat later in zijn dromen speelt…

zij had een onvoldoende voor aardrijkskunde die dag, maar een dag later wist zij precies waar treblinka lag. héél even maar.…

Bommen vallen Mensen sterven Haat regeert En ik snap het niet meer Stop met vechten Of stop met leven Maar stop met doen Alsof het oorlog is…

Oorlog, het kan je zomaar overkomen. Je kan er niks aan doen. Oorlog, het kan ineens beginnen. Het is nu en het was toen. Zij, zij zit er midden in. Zij, zit in levensnood. Zij, zij is in dat land geboren. En gaat er ook weer dood. Jij, jij ziet het op de televisie. Jij hebt iets te eten. Jij, jij denkt er dan wat over na. Maar bent het…

Ik zie het verdriet in je ogen Je ziet een tank die weg gaat Verwoeste huizen, kogels overal Allemaal puin waar je op staat Je slentert naar je huis Alles is kapot Je hoort je moeder huilen Die voelt zich ook al rot Je vader die wat puin opraapt Niets is nog wat het was Je kunt nergens spelen Er ligt wat bloed voor je huis, op het gras…

In vreemde bossen groen en schemerig Valt stilte als de zon verdwijnt Het gevecht is nog in volle gang Dan sluit de dag het bosgeluid En grijpt de duisternis haar kans Tot niets meer is of schijnt Dan wordt hij bang Hij is verdwaald en helemaal alleen Ontspringt hij nog de dans? Zijn voeten lood Zijn kop van steen Heeft hij nog wel een kans…

Ik zet de tv aan Hoor ik een stomme conclusie door de ether gaan Als schapen gaan de mensen van de regering over de dam Wat Amerika zegt krijgen we maar zo op de boterham Er wordt niet eens geluisterd naar de mening van het volk Zo komen we in een stroomversnelling in een draaiende kolk Weet als politicus wat je te weeg brengt Als je in de rotzooi…

Buiten woedt de laatste Beaamt haar heerschappij door snauwend onderschreeuwen brult om dit land bevelen Binnen past een ander pak om zwart zien te verbloemen Achter gebroken enkelglas blijft het louter lyrisch kristallen bolle beelden kiezen ze omlijnen steeds verliezen Zolang een ijzig vooruit blikken evenwicht voorspellen…

Toen de honderd krijgspiloten elkander hadden neergeschoten, kwamen zij in 't luchtgevecht per schietstoel op de grond terecht, waardoor de luchtslag, die bedaarde, in een grondslag ging ontaarden. Deze grondslag was de basis die bepaalde, wie de baas is. Deze eer kon God behalen, toen, tot slot, ten tweede male al die honderd krijgspiloten…

Wij kunnen U niet meer bereiken Wij komen een zintuig te kort Wij leggen ons neer bij feiten Dat gij minder en minder wordt De enkele keren dat ge In dromen nog ons verschijnt Wordt ge al ijler en ijler Tot ge voor altijd verdwijnt Straten houden uw namen Voor heden en morgen in stand Maar onze kinderen brengen Ze niet meer met…

de zerken staan er keurig in ’t gelid als soldaten op gemillimeterd gras exercitie komt nog altijd goed van pas ook als het lijf de ziel niet meer bezit hier rusten wat men noemt de Nazi-zwijnen zij werden bij hun moeder weggerukt of haastig uit het klaslokaal geplukt de kronkels van de dood in rechte lijnen hun noodlot was het om gehaat…

Heb-je van de Zilveren Vloot wel gehoord, De zilveren Vloot van Spanje? Die had er veel Spaanse matten aan boord En appeltjes van Oranje! Refrein: Piet Hein, Piet Hein, Piet Hein Zijn naam is klein, Zijn daden bennen groot: Die heeft gewonnen de Zilvervloot! Zei toen niet Piet Hein, met een aalwarig woord: 'Wel jongetjes van…

Dood is elk woord dat niets achterlaat in verdwaalde gezichten die om vrede vragen en de overlevenden laat kijken en geloven dat ook deze stilte zonder woorden voorbijgaat…