Alle inzendingen over kinderen

Elke dag een nieuwe kans Maar ook een nieuw gevecht Zenuwen gieren door me heen Ons leven is totaal uit balans Woedend, teleurgesteld en BOOS Probeer ik me te beheersen Kalmte te bewaren in ongeduld Hij is beslist niet kansloos Samen zullen we gaan tot daar aan de overkant Vechtend tegen zichzelf, de pijn en het verdriet Het verleden een…

Schreeuwend Schoppend Slaand Sloeg hij om zich heen Eindelijk breekt zijn verdriet open Uit de diepte omhoog Door verleden en heden En ik zal er zijn Om hem te helpen…

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Je handen sloten zich om mijn wijsvingers je trok jezelf omhoog aarzelde tussen zweven en vallen op het tapijt de beentjes kromgebogen het gezicht rood van inspanning en opgetogen je vond rust op mijn schoot…

"ik heb lekker geslapen, papa" stamelt mijn kleine rakker gevolgd door een mondwijd gapen hij is nog niet helemaal wakker "goedemorgen knappe zoon, het wordt een prachtige dag" zegt papa op liefkozende toon met een knuffelende glimlach "ik maak je een boterham klaar maar ga je eerst maar wassen" tegenpruttelend zegt hij bijna "maar…

een klein handje steekt nieuwsgierig de kop op het geitje steekt gelijk over een likje, een schreeuw van plezier en een huppeltje in het hok van de jeugd een spel van over en weer geen win of verlies alleen de lach en niets meer…

Mijn dochter kan niet zonder haar knuffel En elke nacht gaat ze met ‘m naar bed: die trouwe hond die ze al jaren heeft, versleten, maar toch niet te vervangen Mijn zoon kan ook niet zonder een knuffel Elke nacht gaat hij er met een naar bed en of ie nou een schaapje of een draak heeft, voor mijn zoon zijn ze zo te vervangen…

Bijdehandje Dwars had ik je moeten noemen, dat je niet zo makkelijk bent is moeilijk te verbloemen. Op elke vraag die ik je stel is je antwoord NEE. Als moeder van Bijdehandje Dwars valt dat niet altijd mee. En datzelfde Bijdehandje moet nu weer naar school. Naar groep drie toe deze keer, hij vindt dat apekool. Hij heeft zichzelf leren lezen…

Het lijkt gisteren dat ze de zonnedagen in mij zachtjes draaide en elke aanraking met haar voet beantwoorde hocus-pocus van liefde bezwering glazen potje jam vol vuurvliegjes sterrenvlinders en een maancroissant hocus-pocus, dromentasje van lachen en ongeduld vol aardbeienknikkers en kersenoorbellen verentijgers, papieren zwanen ballonnenkikkers…

hij was een bleek, teruggetrokken kind je kwam hem niet op straat met vriendjes tegen hij sprak ook nooit, soms lachte hij verlegen z'n ogen zochten steevast naar het grind hij doolde, niet gehinderd door de kou de dag gevuld met eindeloos vervelen een oude straathond kon hij peinzend strelen het leek of hij het dier iets zeggen wou tot…

Nee mam Ik ga niet Slaan maar steken De vierkanten Bovenop Scherp haaks afsnijden Kantelen Pappen en nathouden De gracht Diep uitgraven Zorgen Voor genoeg water En om die rotjongen Van de overkant Die al zo vaak Mijn droomkasteel Vertrapte…

een sierlijke rand omarmt het groene land in rood en geel een sloot loopt hier nog slingerend naar de horizon wolken schilderen zich in zuiver blauw en wit ik bewonder het borduursel van mijn kind zo puur, zo ongerept…

Marcheren, doorgaan, dat is het gebod. Het gebod is verlangen. Een andere taal, hoe goed vertaald. Orde, maar niet van de chaos, is dood. Het gaat over een sprookje. Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem. De klank van de abstracte orde. Het soldaatje met ransel en vuurslag moest vechten in brand en storm. Tweemaal slaan - driemaal…

Tranen van puur gemis biggelen naar beneden jouw kleine jonge hart heeft al teveel geleden Mijn hart lijkt te breken bij het zien van je gezicht hartverscheurende snikken huilend knijp je je oogjes dicht Afscheid nemen is zo moeilijk en dat doet ons alle drie pijn het spijt me, mijn kleine bink dat je nu al volwassen moet zijn…

De klas is haar veilige onderkomen thuis zijn ongelukjes haar ondergang onzichtbare tranen die constant stromen zelfs voor haar eigen vader is ze bang En op school gaat het echt niet goed haar gedachten zijn voortdurend besmet niets in haar jeugd zoals het moet haar moeder doet een drankgebed De pubertijd zal haar onderkoelen haar geluk…

In 't pandje van Van Ooi tot Atteturmen zit 'n kinderboekenantiquariaat en zo het vaak bij oude boeken gaat het wemelt er van dikke boekenwurmen Eén van die wurmen is een reed'lijk ouwe hij woont al jaren in een woordenboek en doet aan wetenschap'lijk onderzoek zijn naam is Willem-Hendrik van Nassaue Die Willem-Hendrik is een allesvreter…

Ze heeft wat van haar broertje en toch ook weer niet, wat trekjes van haar zusje, als je haar goed beziet, de lengte van haar moeder, althans dat lijkt zo jawel, de eetlust van papa, die werkt namelijk súpersnel zijn bord weg... En toch is dit kindje van twee dagen oud een wezentje waar de héle omgeving onnoemelijk van houdt.…

Hij sluit geen deuren achter zich. De jongen die hij is geweest verlaat de ruimte die hij kent het onbekende tegemoet. Hij houdt zijn adem even in dan, even dralend bij de poort waarachter al het andere is, besluit hij, ('hartstikke bedankt'), dat hij zijn eigen weg moet gaan, ons, die het weten kunnen, latend bij waar wij ook weer waren…

Ik gluur nog even om het hoekje en geniet van jouw gezicht op je buik ligt nog een boekje met de tekst naar boven gericht Ik heb maar snel het boekje gepakt en ervaar jouw stilte en de rust want je ligt nog exact zoals ik je welterusten heb gekust Ik had nooit verwacht dat het zo een impact had op mij ik mompel grijnzend nog die nacht…

Mama, waar heb jij het geluk gelaten? Ik had het hier neergelegd en nou is het weg! Je zult het wel ergens hebben laten slingeren of het is gestolen of misschien per ongeluk weggegooid. Wie zou mijn geluk willen stelen? Wie niet? ----------------------------------- uit: 'Mama waar heb je het geluk gelaten', een nieuwe…

dribbeltje drup in de drip drop regen komt als het ware vriendjes tegen dribbeltje drup in zijn drip drop zijn wil met die vriendjes een plasje zijn…

-----(--(-((--(--@ Niet alles gaat in ons korte leven precies zoals jij dat graag wilt, dus laat ik je een goede raad geven voordat je je er vreselijk aan vertilt. Blijf genieten van elke nieuwe dag en draag de zon steeds mee in je hart, opdat je een ieder warmte kan geven en men je niet met een ander verwart. Ik heb respect voor je studie-discipline…

Het geduldige papier ligt te wachten op mijn vele gevarieerde gedachten… Soms weet ik niet wat ik als eerste schrijven moet omdat ik vol ijver met mijn gevoelens wedijver. Omdat ik na een ontspannen avond in de tuin, schommelend half dommelend mezelf weer vol leven vond. Ik ruik de bloemen, ik hoor de vogels, ze zingen in koor hun zomeravondlied…

Soms knaagt aan mij dat angstige gevoel: Ben ik nou wel de vader van die jongen Die studiebol, die falen heeft verdrongen En zonder dralen afgaat op zijn doel De voorspoed heeft hem luidkeels toegezongen Zelfs voor de heetste vuren blijft hij koel Een zelfverzekerd lachje op z’n smoel Het pad naar boven kent slechts reuzensprongen Examenfeesten…

ietsje pietje vliegje vlucht als een diefje de meppers staan klaar sla je vleugels maar vlucht naar boorden veiligheidsoorden waar niemand jou nog ziet bespaart je veel verdriet…

Mijn vrouwtje roept me: " O echtvriend, hoor!" En fluistert zachtkens Mij iets in 't oor. Een zoet geheimpje Lispt zacht haar mond, Het doet haar blozen Als de ochtendstond. Zij stamelt weiflend, En durft het nauw*, Van dokter, baker En wiegetouw*. Het zoet verhaaltje Doortrilt mijn ziel, Of er een straaltje Der zon op viel.…

Ik lig naast je op je bed stiekem lig je te gapen het was zo’n dag vol pret nu ga je weer slapen Ik begin je te aaien jouw handje zoekt mijn gezicht je oogjes beginnen te draaien langzaam vallen ze dicht Voor eventjes laat je me alleen ik merk dat ik ook gaap Liefje, waar ga je vannacht heen? Slaap...kindje...slaap...…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst. Met de verdieping onder zich vandaan geruimd spelen zij binnen verder uur hun schaduw is een vogel op de muur hun leven wordt een langzaam stil gaan staan…

Een jaar nog maar en wat is er veel gebeurd. Een jaar met veel verdriet maar ook heel veel vreugd. Een jaar met heel veel vragen, met veel onzekerheid. Allemaal om jou onze kleine meid. Als ik naar je kijk naar die lieve blik. Lees ik in je ogen: "waarom ik?" "Ik wil zo graag ik doe m'n best. Maar ik kan het niet zoals de rest.…

Oma Hé hallo daar, ik moet je wat vertellen, een groot geheim dat is het niet. Ik word gewoon weer oma, kun je zeggen dat je het aan me ziet? Ik barst temet uit mijn voegen, zo apetrots een mens kan zijn. Hé, jij daar, luister even, Oma worden tóf en fijn…. Van de dáken willen schreeuwen er is een kleintje weer op komst, al…