Alle inzendingen over gebroken hart

Een plek in mijn hart is nu leeg. De plek die voorheen jou liefde kreeg. Mijn geluk ik overgegaan in veel verdriet. Dit gun ik mijn ergste vijand nog niet. Dit is de pijn die ik nu voor de tweede keer moet doormaken. Zal er ooit iemand zijn die dat voor mij kan staken. Ik voel me erg alleen. Ook al heb ik vrienden om me heen.…

roerloos ligt het op de loer maandenlang zonder voeding geduldig wachtend op zijn kans en dan valt het aan zet zijn klauwen in mijn hart en laat het weer bloeden…

nostalgisch denken schemering zweeft op vleugels van heimwee naar schimmige verten sneeuwvlokken bedekken schuldgevoelens met vrede op aarde de nacht is sereen en fluistert vergeving maanlicht weerkaatst in stralen van hoop sterren verzonken in mythische dromen brengen voor even ons kindzijn terug Laat het in ons hart…

Tussen alle mensen is een stille man hij wandelt mee in zijn ogen zie ik een verandering van tijd bomen die vielen na storm en ontij bleven destijds echt niet liggen als bewijs dat de kringloop zijn oude glans weer wilde hebben we hoeven nu niets meer te doen behalve samenkomen met als prijs dat de wildernis daar vanzelf wel zal komen.…

ontoegeeflijk hart jij raast in mij als een driedelig pak waarvan de drager onthoofd mijn hoeden past hoe scherp is het zicht want in mijn believen is het donker niets meer dan de pracht van de nacht en hoe ontdaan ook van het bloed zijn jouw kameren gevuld met een ledigheid die ik nooit zou duchten…

maar rond Desnoods zestig, zeventig maal per minuut, of meer Een valse onverschilligheid zoals ik die nooit gekend heb maakt zich nu meester van mijn ziel, mijn hele hebben en houwen Je moet mij maar een beetje laten doen, dat weet je Dan is mijn humeur opperbest en ben ik ondertussen, voor mijn part wel toerist, in je hart…

Maar als ik Je dan weer diep in mij zoek, Je zachtjes aan mijn hart druk en Je als mijn Geliefde streel, dan vind ik weer mijn kracht en focus om de wereld vrolijk in te wandelen op het pad van de grote levensstroom.…

Jij straalt een stortvloed van licht naar ontvankelijk zicht overgevoelig voor warmte jouw Valentijnig hart ontvangt en pijlt vlammig liefde toe blijft roodkloppend In de palmen van mijn handen brandend in de ziel niet één keer per jaar maar jaar in jaar uit dagenlang achterelkaar eeuwig symbool van het leven telkens puur…

Als dat door de lezers gevoeld zou worden was mijn doel bereikt omdat ik graag Poëzie wilde schrijven met een hart.…

Teder hart, mijn dierbaarste hart, ik wil geen leven zonder jou, ik wil in je kruipen en je volop verwarmen met mijn goddelijke liefde. Teder hart, ik mis je enorm!…

In feliciteren zit eren zit feest met feliciteren bedoel ik ook vooral te respecteren en als je dan ook nog je hart laat meespreken zeg je schrijf je mail je of maak je deze hartenkreet VAN HARTE GEFELICITEERD Deze hartenkreet draag ik op aan de ouders van mijn levenspartner tgv hun 50 jarig huwelijk op 1-3-11…

Veertig jaar hart voor zieken en wezen In hart en nieren een activiste Stopt nu haar taken als specialiste Nieuwsgierig ben ik haar site gaan lezen Ophouden? Mijn leven is op driekwart! Gelukkig maar, da's een pak van mijn hart! ...Diverse media melden dat Lenie 't Hart gaat stoppen met haar activiteiten.…

ontmoet Dan zie ik mij van heel dichtbij en rijst mij die vraag, leefde ik goed Soms moet ik in mijn hart gluren om te kijken of ik mijn ik nog ken Of ik kon kijken over hoge muren en of ik wel ..mijzelf gebleven ben…

Ik berijd hun vuur als bagage, ongezadeld op hun ruggen over de onbeperkte weiden van een ongebreideldheid, in een laatste sprong over hindernissen van het leven, de ruimte die ik hen gaf, een vrijheid zonder barrage met bloemend hart en nieren, in dartel bloed vervult het avonduur de gloed van mijn slaafse erfgenamen, misschien wel…

om wie ik ben leest mijn vrees, het beeld dat ik droeg scherpt nog telkens mijn aardse hart was ik beneveld dan dorst mijn besef zich in donkere vaarten en sterf ik vroegtijdig een eigenhandse dood en steeds weer o telg van kwade wonden is het gemis aan liefde te voorhanden in het stadsrumoer…

Ik hoor het zuchten van mijn hart als stormwinden over pijnen gaan Morgen kijkt als gisteren zo zwart zou gisteren morgen nog bestaan? Ik proef alle tranen van mijn hart brutaal tegen de oevers stuk slaan Tranen uit mijn hart stromen hard zou mijn hart echter nog bestaan?…

genoeg het geruis van nieuwsgierigheid klinkt heel luid onwennig verlangen geeft een schot voor de boeg Misschien wil ik wel je warmte voelen als je in mijn armen ligt om te begrijpen wat ze bedoelen met liefde op het eerste gezicht Elke dag ben je een klein beetje hier ik balanceer tussen bang zijn en hopen maar het deurtje van mijn hart…

omsingelt mij weer een eenzame nacht overleefd jouw lichaam hoort er niet meer bij ik weet dat hopen geen zin meer heeft De lange uren kruipen over de dag en jij raakt mij onzichtbaar aan met je ogen, je geur en je lach ik kan dit niet langer uitstaan Ik moet jou stukje bij beetje vergeten maar het voelt als water naar de zee dragen mijn hart…

zo’n oogopslag die ik nooit heb vertrouwd alsof jouw wereld bij elkaar is gelogen Jij kunt nou wel zeggen dat jij mij mist maar dat zeg jij alleen op dit moment als ik straks ga ben jij weer die solist die alleen zijn eigen planeet kent Jij kunt nou wel zeggen dat jij het meent maar dat is een droom die jij beleeft ik heb jou ooit mijn hart…

voor jou nooit zal mijn gevoel ten onder gaan omdat ik met hart en ziel van je hou...…

Oh help hij rolt tikt nog enkel recht en vooruit dit hart van steen Een granieten slag slaat hij op ‘t stort beton, om stil mij te zijn Wachtend op een barst maar erin een wederklop die schopt en slaat…

Ik zou je zoveel willen vragen, als ik dat maar kon. Jouw leven was er één van werken, dat heel vroeg begon. Je zei dan: "Kindje, ik kan niet altijd bij je blijven." Je werkte toch voor mij. Je had gelijk, ik wist het wel. Zo ging ons hele leven met werk voorbij. Ik heb alleen je foto nog, ik kijk er daaglijks naar. Vijftig jaar waren…

Ik hoef niet langer te vluchten voor mijn eigen schaduw verstop mij niet meer voor het donker luister niet naar personen die hun eigen ik niet eens meer herkennen worstel niet langer met het verleden neem nu mijn eigen beslissingen volg nu mijn eigen hart dat ik veel te lang op een zijspoor heb laten staan…

Twee harten zo verschillend met ongelijke slagen onherroepelijk met elkaar verbonden vele malen van elkaar gescheiden maar ook al wil je elkaar vergeten, het hart liegt nooit houden van is als je de kleur van je hart herkent het voelt als thuis komen zonder een deur te openen…

Mijn hart huilt om jou... hoe kan mijn hart nu huilen, zo zonder tranen, die allang vergoten zijn? Ik weet het niet, 't gebeurt me toch... Jij bent in mijn gedachten, na al die jaren nog. Je bent heel vaag, zo ergens op de achtergrond. Het is meer een gevoel, als van een slecht genezen wond.…

Laat me je hart stelen Als een lief in de nacht Die je dromen komt bewonen En het gestolde goud Weer wil laten stromen Laat me je hart stelen Als een dief in de nacht Die je van angsten komt bevrijden En het verstilde zout Uit je wonden laat drijven Laat me je hart stelen Voordat het smelt En wegvloeit uit knikkende knieën Die je…

het aan de bomen in het bos Ik en mijn liefdevolle hart Zo zal het altijd blijven…

het hart rijmt wezenloos op de weke denkbeelden die mijn geest passeren, er is geen tijd die meer spreekt dan het knarsen van mijn slenterige tred laat de dood mij nooit royeren maar spreek met stille gebaren ik kan het raken, de geur van bederf valt als plak van mijn tanden, het geel vertaalt slechts ouderdom en machtigt mijn verzinsels…

Niemand ziet wat er in een hart gebeurt; we kijken naar de gebaren, horen de woorden zonder echt te weten wat er in een hart gebeurt. Niemand ziet wat er in een hart gebeurt; we merken de tekens, vergissen ons vaak, maar gaan toch verder zonder te weten wat er in een hart gebeurt.…

kon ik maar bepleiten dat mijn stem voor eeuwig de raadgever van mijn hart zou zijn of dat ik de trots van het verlangen ontvouw in wijze keuzes, niet van jaloezie maar afgeweken van de stille wens dat de dood mag spreken wanneer mijn zaailingen zich hebben gekruist met de toekomst ver vanaf het heden…