Alle inzendingen over vriendschap

Het gevolg van de reden is niet dwingen tot ontslag angstig klamp ik mij vast aan het laatst stukje hoop neen, net geen wanhoop actie verschuldigd blijft het antwoord op een openstaande vraag terecht of onterecht hoe voelt het vriendschap is soms moeilijk maar heuvels en bergen kan men overwinnen met de innerlijke energie dat rust op een…

vaart. zoek niet naar mij ik ben er niet alleen, mijn woorden die spreken van taal van verleden, van vergankelijkheid en over jou (altijd weer jou). het is zo moeilijk om te spreken over leugens en niet over mij te praten over de dingen die er toe doen, kom bij mij en praat het uit en over het heden. het schip van de toekomst…

Elke morgen wanneer de sluiers weer voor mijn ogen verdwijnen kijk ik naar jouw zacht gezicht je silhouet met alles erop en aan en ik weet dat ik je aan mag raken telkens weer bijzonder maar o zo fijn en in jouw slaap zoek ik je lippen die ik dan teder tussen de mijne neem maar ook mijn lief is het geluk de galerij van m’n hart, de rozentuin…

ik droom tweeduizend vlinders in de nacht landen op het water o zo zacht. de rimpels verschijnen en cirkelen rond zoals ook de rimpels rond je mond het blauwe maanlicht over het water wordt zachtjes naar beneden gezogen het blauwe maanlicht schijnt volop zoals ook jouw mooie blauwe ogen ik richt mij op en zie je stralende lach de maan…

zien elkaar nooit meer Het vertrouwen is vervlogen Maar ik mis je toch nog altijd Of zou dat niet meer mogen Het ligt aan niemand Alleen de tijd heeft schuld Hij wil maar niet blijven staan De wens wordt niet vervuld Ik wil je alleen nog laten weten Dat ik nog wel eens aan je denk Dat je altijd mijn engel blijft En ik jou eeuwig mijn vriendschap…

met je groene blaadjes en je kelken zo lief ben jij voor mij meer dan miljoenen gouden kusjes. in het zonlicht ben je zo mooi zo wonderschoon en zo vol pracht voor mij meer dan schitterend.…

Want hoe de nacht ook eenzaam spreekt mijn liefste, jouw woorden minnen mijn smart en maken het bloed diep rood naar de kleur van liefde in een eeuwig voor jouw kloppend hart ik spreek slechts in eenvoud doch ook met trots wanneer jij in mijn woorden huist die ik met wijsheid naar je heb verwezen het groen zó ook pril is jouw bestaan…

Kabbelende beekjes, de natuur zo wild ik brul en ik hoor de echo die gilt. De stenen storm is weggedreven, ik val terug naar waar ik was gebleven. De droom die ik vorige week nog had verbleekt en verdwenen in een zwart gat. Ik denk en pieker over de zinnen, verzonnen, ik weet niet eens meer hoe ze begonnen. Iets met vlinders en een rimpel…

Lief meisje Als je lacht, Lach ik mee. Dus als jij lacht, lach je voor twee. Lief meisje Als je huilt Huil ik mee. Dus als jij huilt, huil je voor twee. Lief meisje Als we lachen Kunnen we de wereld aan. Want wij samen ja wij samen ik weet het zeker is dan sterker Sterker dan wie dan ook.…

Een vlinder vliegt door de lucht, mooi gekleurde vleugels fladderen door de wind, hij vliegt zo licht, zonder zorgen, vliegt overal heen Jij bent mijn vlinder, jij laat me meevliegen door weer en door wind, jij maakt me licht, zonder zorgen, jij laat me vliegen met mooi gekleurde vleugels, jij maakt mijn vleugels sterk, zonder jou…

Een vlinder vliegt door de lucht, mooi gekleurde vleugels fladderen door de wind, hij vliegt zo licht, zonder zorgen, vliegt overal heen Jij bent mijn vlinder, jij laat me meevliegen door weer en door wind, jij maakt me licht, zonder zorgen, jij laat me vliegen met mooi gekleurde vleugels, jij maakt mijn vleugels sterk, zonder jou…

Een kille windvlaag geeft een rilling over mijn rug daar ben ik niet meer ik ben hier ik ben terug. Waar? nou hier en niet daar. Proeven aan die oude smaak van jaloezie nou nee liever nie. Ik ben daar niet meer geweest die heb ik verbannen dat arrogante beest. Op een eigen verzonnen rivier drijf ik van berg naar dal en hoor…

Ik was laat, het koper van de nacht roodde nog roder dan mijn bloed doorlopen ogen, ik had mijn hartstocht verloochent aan de stenen in de straat in het inherente bestaan van mijn ik, mijmerde ik dat de regen mij kon drogen en de wind mij kon laten zeilen zonder zeil en mast ik domineerde de spreuken van mijn ziel en weersprak de schoonheid…

Ik was laat, het koper Van de nacht roodde nog roder dan mijn bloed doorlopen ogen, ik had mijn hartstocht verloochent aan de stenen in de straat in het inherente bestaan van mijn ik, mijmerde ik dat de regen mij kon drogen en de wind mij kon laten zeilen zonder zeil en mast ik domineerde de spreuken van mijn ziel en weersprak de schoonheid…

Een lege blik staart door de ruimte Groot houden wordt overleven Ondertussen ziet iedereen de moeite Ik trek, maak me zorgen, zorg Je laat me niet toe, keert af Samen gaat over in alleen Ik droom van de sprankel Die jou tot het mooiste jou maakt…

Halverwege waar de zon scheen las jij mee in Middelsprake uit het boek dat je als kind kreeg spiegelbladeren voorbij soms als die jongen die heel even in een sprookje was gebleven met die kinderlijke ogen die verbleven over zee Je schreef verhalen ver vooruit nu om verspeeld ze voor te lezen aan twee spiegels die je meenam diepgenegen aan…

ga nu niet weg, vriend en kus de twijfel van mijn lippen zeg iets leuks en laat me lachen terwijl we samen zitten alsof de aarde nooit zal vergaan ik zal loslaten en opnieuw verliezen naar de sterren kijken en denken dat jij ook kijkt in de stilte tussen onze woorden…

Steen der wijsheid met de post gekregen van een meer dan goede vriendin in de hand gewogen bewogen gedragen de kracht gevoeld de energie gekregen om door te zetten naar lichaam en ziel en geest te luisteren dankbaarheid, liefde en warmte voor jou, die wist datgene ik nodig had een naam noemen hoeft niet ze leest met haar hart en ogen…

Ons Samen zijn Gelukkige weerschijn Zo onwaarschijnlijk mooi De verschijning van het schoon Vertoont een verschijnsel als licht Een verlichtende zonneschijn Omarmt het lichtschijnsel Licht zonwarm mij Licht warmt hij Warmen wij Elkaar Blij Blij, een schijnbare vertoning van ons.…

Vergeet de zege in debat Spring over ruzieregels heen Denk niet meer aan je gelijk Leg slechts een zachte hand op de mantel van begrip Soms zit het niet in woorden maar meer in de bedoeling erachter of juist niet Het hart spreekt een woordje mee - in elk geval Leg dan die zachte hand - ook daar zijn schouders voor Hervind de zo gewilde…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…

Het is zo simpel in ons dagelijks leven, het is niet altijd nemen maar veel geven Ik kijk nu overal en nergens naar de waarheid van het leven Naar een eerlijk en oprecht iemand die mij vriendschap en liefde kan geven…

Neen 't viel niet zwaar, zijn leven Voor ene Vriend te geven! Maar licht viel 't zoeken zwaar, Om, onder duizend Vrinden, Die ENE Vriend te vinden, Die 't offer waardig waar. 1790.…

De dagen vallen over wilde lotussen, de zon scheen wit, was gastvrij, zoals jij, maar de muzen ontweken mij, om in trage tred te naderenden met de lange schaduw aan hun zij, met boeketten van in sneeuw gedoopte loten, viel als basterdsuiker uit heldere sterren van je groene ogen, geplukte ruikers uit je haar verstrooid, het kristallen…

Denkend aan Fryslân Met zijn brede weiden Waar ’t vee graast in stille rust Een zwaluw die in brede vlucht De einder kust Frysk Gea, wat vlak en wijds En onverzettelijk van aard Historie heeft bewaard Uw glorie en uw trots Onwankelbare rots Denkend aan Fryslân Uw wijds vlak, schoon en stil In mijn hart draag ik u mee Verblijven daar…

Het leven is moeilijk, Het leven is zwaar, Altijd maaar die knoop in je maag, Wil je dit of wil je dat Of kies je liever dat vorige pad. Keuzes maken hoort er nu eenmaal bij Of je daar nu boos van wordt of heel erg blij. Maar bij z'n moeilijke keuze zal ik er zijn, Omdat we voor altijd vriendinnetjes zijn.…

Ik kan alleen maar langs een tere strohalm naar je kijken, wat zou later blijken, strijken wind en regen kalm over gemaaide akkers, in verlangen naar een verborgen dorst, verloren tranen drijven op de vijver, wolken jagen op elkaar in zachte onuitgesproken woorden en zullen gezamenlijk de kim bereiken, geschoren aren los verspreid…

je bent nu weg, je hebt me verlaten weetje, dat we samen zaten.. samen zaten in het gras weetje nog hoe gezellig het was.. weetje, ik zal nooit vergeten hoe wij samen zaten te keten en te lachen in de klas.. weetje, ik zal nooit vergeten, hoe gezellig het met jou was nu ben ik jou echt kwijt voor altijd maar weetje, als jij nu…

Uur na uur terwijl de klok steeds verder tikt Uur na uur gehuild, gestoeid met woorden een eeuwigheid gepraat gediscussieerd, gedebatteerd Uur na uur niet naar elkaar geluisterd niets van elkaar geleerd daarom unaniem van mening voor ons is het te laat Tot de innerlijke stem sprak en ons vertelde onze akkers te verbouwen met…

Ik hou je vast geef je een zoen, zeg jij kunt alles over doen maar zoveel beter nog dan toen toe schenk me nou die ene lach Heus dan alleen laat jij mij zien hoe mooi je bent van binnen en dan misschien zie ik jouw ziel weet waar ik kan beginnen om jou te laten zien met eigen ogen Want ook al is de tijd gevlogen het is nog…