Alle inzendingen over humor

Kolderiek periodiek (nr.18 uit een reeks van 100) Na het doornenbos te hebben doorkliefd, bereikte de prins Doornroosje en kuste haar. Ook hij viel in een diepe slaap. En ze sliepen nog lang en gelukkig...…

O, borsten had ze als meloenen, zoet als een perzik was haar mond, ’t liefst had ik haar willen zoenen, maar mijn vrouw riep: - wat heeft die een dikke kont - Ik ben toen maar weer doorgelopen, want om het aan te leggen met een dikbilkoe, is toch ook eigenlijk bezopen.…

Kolderiek periodiek (nr. 17 uit een reeks van 100) Napoleon kreeg bij de afrekening een Bon Aparte...…

het stom niks jou mijn werk niet meer leuk van niet hier alles van alles mezelf het moeilijk het jammer jou leuk het hier fijn muziek mooi er niets aan het gewoon lekker het niet erg het begrijpelijk je tof mezelf lelijk, grappig, te dik, te dik, te lang… het best het goed zo het zo’n gedoe dit niet okay het vervelend je lief…

ondanks dat ik m’ n ogen dagelijks goed de kost geef krijg ik toch steeds weer trek…

wat zal het zijn deze keer vooraf de hoofdschotel met een toetje aan u de keuze, het menu houdt rekening met u…

Kolderiek periodiek (nr. 16 uit een reeks van 100) De man die een rubber om zijn tong had gedaan, legde aan de kelner uit: "Ik eet veilig of ik eet niet!"…

De perelons is een echte slons, ‘s-morgens in pyama, ‘s-middags ook, ze vraagt:”Vind je het erg als ik rook ?” Men moet het haar maar vergeven die zoveelste sigaret en de kunstrozen op haar kabinet, het weinige dat ze nog heeft in haar leven Vrienden kwamen, vrienden gingen, soms was het “ik”, dan weer “wij” en “ons”, steeds wisselt het…

Het spook van de bierbrouwer kwam de trap niet meer omhoog, hij was van zichzelf een sjouwer, omdat hij veel te zwaar woog. Al was hij wel wat afgevallen en dronk hij nooit meer gerstenat, wat zijn humeur deed vergallen, het spokenleed werd onderschat. Uit frustratie is hij toen gaan klieren, de nieuwe bewoners griezelden ervan, klokslag…

Hij is doof - vertelde ze waarna zij grijnzend verdween achter haar blauwe rookgordijn likkend aan een grote envelop voor een volslagen onbekende Mijn lieve woordjes waren tevergeefs evenals haar oude koffie - zure melk en haar gedroomde Nachtwacht die zij ooit had geborduurd op stille avonden van het eenzame verlaten met naald - garen…

Kolderiek periodiek (nr.15 uit een reeks van 100) Persoon 1:” Is dat koffie verkeerd?” Persoon 2:” Nee, dat is expres zo!”…

Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100) Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

Als jij aan mij komt, sprak hij tot haar kan ik al razendsnel opgewonden raken Want je vingertjes krijgen ‘t voor elkaar van mij, jouw nederige slaafje te maken Mijn knoppetjes, die pak jij best graag die vingertjes willen altijd met ze spelen Ik vind ’t fijn. Daarom dat ik niet klaag als je zalig mijn onderdelen wilt strelen Soms voel ik…

Mamme, mien Flappie is vot, joa kind, dien pabbe is joareg de familie komt vandoage eten; Flippie is ook vot, mamme joa, Flappie was nait genog, ome Doeke prikt ‘n vörkie mit-- dan mout ome Doeke dizze nacht mor in ‘t knienhok bie Flappie’s moeke sloapen, zai is aarg verdraiteg en ainsoam, en er zit nog veul Flappie in ome Doeke.…

Kolderiek periodiek (nr.13 uit een reeks van 100) Zoon (verspreekt zich) tot zijn moeder: “ Haal jij de gebakken moeflons uit de oven?”…

“Hij doet niks hoor!”, riep zijn baasje en deed hem gelijk een muilkorf om...…

geliefde snoetjes tippelen trouw heen en weer op de hondenschool…

Hallo mensen ik ben Arie en wil graag solliciteren Probeer het al jaren wil nu wel eens presteren Ik wordt altijd afgewezen al snap niet waarom Mijn IQ is rond de 60 maar ben zeker niet dom Ik rook en ik drink te veel en een blowtje elke dag Ik leef meestal in de nacht en ben overdag van slag Ik ben heus wel te vertouwen maar kom…

Ik ben dat meisje van Vermeer dat steeds flaneert langs etalages volle lippen nog eens optrekt die ik dagelijks masseer mijn huidje is zo zacht als boter rimpels zijn mijn onverlaten botox vult er al mijn gaten zodat ik niet craqueleer Ik ben dat meisje van Vermeer waarvan de mensen weleens lazen lippen groot als Zeppelins die ik zo gaarne…

Kolderiek periodiek (nr.10 uit een reeks van 100) De deelnemers konden zich nog voor het einde van de maand inschrijven voor de 5 kilometer buikloop...…

niemand die met dit weer zijn hond nog uit laat met bakken komt het neer geen hond die er nog uit gaat…

En zo bood ik in een bootje jou een serenade aan met madeliefjes - rozenblaadjes die de wind er zou verwaaien en ik pakte mijn gitaar op ging als Pavarotti staan om je te vragen in een liedje of jij met mij wilde gaan Of jij hier liever nog dan ik mijn lief door maanlicht wilde varen wilde varen - wilde varen over rozenbottelzee of jij…

Kolderiek periodiek (nr.9 uit een reeks van 100) Zegt de man tegen de kastelein: "U noemt het een drankprobleem... Ik noem het een storm in een glas whisky!"…

als ik een bloemkool was, dan zou ik je vragen, stoom me zachtjes, doe het met liefde en een schater, maar gebruik alsjeblief geen kokend water, mixen kan maar niet te lang, van mixers heb ik echt wel bang.…

"Pas op," zei Meester Heuverswijn, "dat iemand - wie die snaken zijn, die 'k hoorde daar, met hand of mond, een schete nadoen, deze stond - nog durve! Wat betekent dat? Een schande is 't! En, 'k en weet niet wat ik doen zal met de deugeniet, die nóg nen keer zal durven...!" - Zie, daar hoort me Meester Heuverswijn…

Kolderiek periodiek (nr.8 uit een reeks van 100) De cabaretier die de finale gewonnen had, stelde het publiek teleur. Het bleek hier te gaan om een "stand-in comedian..."…

Over de zee Moet je toch eens horen Ik las over zeeoren. Over het woord zeebenen, Ben ik nauwelijks henen. Het begint nu weer van voren. Ik wil u alleen maar vragen U voortaan zee-dig te gedragen.…

lang keek ik naar haar uit de vrouw omhuld in blinkend goud uren heb ik staan wachten op het Haagse Lange Voorhout ineens zag ik de gekroonde koets en hoopte op een blik van herkenning de majesteit kwam echter tussenbeiden met handenwuivende inmenging thuisgekomen voelde ik enige smart haalde haar verkreukte foto uit de la en drukte deze…

Vaak wil ik met dichten proberen U bij voorbaat te illusioneren. Ik laat u daarbij bovendien Het achterste van mijn tong dan zien Om u te imponeren. Misschien lijkt het vermakelijk Maar het is toch niet zo smakelijk.…