HET BLIJFT NIET DROOG
De lichtstraal, die in donker valt
raakt feitelijk nimmer mijn gelaat
Steeds houdt zij bij anderen halt
voordat zij in donker verdergaat
Tot zij op zekere nacht afdwaalt
van die weg die gebruikelijk was
’t Is hiervan dat dit vers verhaalt
van de lichtstraal op mijn matras
Verlegen keek die straal mij aan
en sprak van ‘t lekker zachte bed
Evenwel zonder een pyjama aan
kroop ze op mij die gele lichtslet
Ik lachte en omarmde haar maar
deze heerlijk lichte, meisjes straal
Na een tijd was ik met haar klaar
Ik weet, het klinkt uiterst banaal
Heerlijk was ‘t, fluisterde zij stil
zelfs verrukkelijker dan gedacht
Met dit zonnestraaltje fijn van bil
is kostelijk, lekker en boterzacht
Jubelend scheen ze me in ‘t gelaat
maar ze verblindde mij daardoor
Zij vluchtte, zonder nachtgewaad
die meid drukte simpel haar snor
Af en toe zie ik haar voorbijgaan
onder wolken, in een hemel hoog
Dan wil er iets voor haar opstaan
en zie ik, het blijft echt niet droog
Zie ook: http//www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 8 november 2010
Geplaatst in de categorie: humor