Alle inzendingen over kinderen

Mooi woon je hier pap in dat bos Toe laat mijn hand eens los Dat staat zo kinderachtig Ik was de sterkste van de klas Toen Sidney er niet was Die Surinamer van 1.80 Opa heeft mij een fiets beloofd Wat heeft die man daar een raar hoofd Heeft die zijn kinderen ook geslagen Weet je pap een nieuwe fiets Voor mijn verjaardag vind ik niets Ik…

Het maagdlijk ijs is minder glad, O jeugdlief, dan uw levenspad.…

De kind'ren zijn moe van het springen, Alle spelletjes zijn al gespeeld, Alle raadseltjes zijn al geraden: Wat doen ze, als hun alles verveelt? Zij zitten te filosoferen, Wat ieder wel worden zal. Onze eeuw maakt voor jeugdige hoofden Dit reeds tot een ernstig geval. "Wat moet jij worden?' vraagt de ene, Kloos zegt: "Wel, rentenier…

Elke avond voor het slapen gaan keek ik onder mijn bed naar niets anders dan stof en leegte, wachtend op een magere maniak met een aks die mijn kindertijd voortijdig zou beëindigen. Later wilde ik een strak laken onder mijn voeten en nog later trokken mijn ogen op de drie muren die mij omringden loodrecht ingebeelde lijnen van het balatum…

Tingeling, tingeling, de kerstman komt eraan vanuit het Hoge Noorden is het schrikken langs de drukke baan. Hij glijdt met zijn grote slee en alle kinderen mogen voor een ritje mee. aan zijn zilveren baard mogen ze niet trekken zijn rode puntmuts niet rechtzetten. even proeven van het lekkers in zijn mand en die braaf zijn krijgen nog een hand…

Vanochtend stuitte ik plots op een kid Een lego star wars kid wel te verstaan Wat is een star kid zonder wars of maan Een lego kid wars van strategokit? Vertelt een legokid, pas terug van mars Wat het verschil is tussen legowars En games met lege talking heads als stars? Het speelt, maar snapt geen barst van wars op mars Speciaal verzoek…

Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen, En waarom zou mij dan het leren vervelen? Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak. Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

Een kind voor een raam kijkt naar een korte trein. Zo ben ik ook geweest, al zag ik langere treinen over de lijn glijden uit de opening van de dag. Een kind voor een raam ben ik nog en ik tel met héél klein vingertje de wielen van andere dingen, zo snel als zielen. ---------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Kleine, kleine stouterik, zoudt ge moeder tergen? Wacht ik zal hem roepen, ik, uit de zwarte bergen. Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder tand, Grijp, grap, grauw! de bietebauw! Hoor hem, met zijn berenkop, op de deuren bonzen. Krak! Hij kruipt de zolder op, oei, oei, oei, de onze! Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder…

Soms denkt men dat de wereld van de kinderen nauw omlijnd is, niet verder reikt dan de horizon van de dagelijkse hemel. Maar die wereld is even ruim en wijd als die der volwassenen: een afstand voor het kind is niet gelijk aan de onze. Mijlen zijn nog ongeteld. Een zeilboot door kleine hand van de oever geduwd, reikhalst naar de overzij van…

Herfst, muisjes komen er aan Zo vond ik in de garage een aangevreten banaan Ach lieve muisjes Ik gun het u best maar zet toch een valletje voor het gevalletje dat u zich tegoed doet aan de rest M'n kleindochtertje zag het en vroeg: Opa, wat doe je nu? “Ik probeer de muis te vangen die óns eten heeft als menu En als ik hem gevangen…

Met rozen op de wangen, en haartjes zacht en blond. De oogjes blikken vrolijk lachend, tot kusjes geven neigt de mond… Wie voelt niet in 't hart, een trilling van genegenheid, voor dit aanminnig mensenkind. Lopend in een helder licht, alsof immerdoor de zon maar stralend schijnt. Zij strooit alleen maar liefde, als bloempjes om zich heen…

ja, dans maar door door de straten naar het vuurwerk op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je het niet meer terug kan vinden je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij en dan gaan we alles anders doen als het op jou…

Gehurkt, hun oren dubbel tegen het glas, spelen ze wie het langste onderblijft in de Nantische brandewijn. Die steken om het hart! Geen moeder rijgt zo'n naad. Ondergedoken in hun jeugd dromen ze over knikkers lucht. Een nauwelijks zichtbare lijn verbindt hen met de stop. Hun dood hangt aan een zijden draad. -----------------…

Wie roept daar voor Moe's kamertje: Doe open, doe open? Wie klopt daar met zijn hamertje: Doe open nu de deur? Ik weet het al! ... Wie is het dan? ... Dat's onze kleine Janneman Die niet meer slapen kan, Die met zijn dikke vuistjes tromt En om een morgenzoentje komt. ---------------------------------- Kindergedichten (1914)…

Bij oma en opa Grootouders bezig zien met hun kleinkinderen kan me stiekem ontroeren. Onze Belgische kust is een uitgelezen plek om de familiebanden te observeren tussen kleuters en hun oma en opa. Die hebben de sleutel van een gerieflijk appartementje. De kleinkinderen worden er dankbaar afgezet door ma en pa. Ha ja, zij kunnen geen weken…

‘Hastû noch berneklean,’ frege se. ‘Nee, gelokkich net. Us bern binne al grut.’ Wat sucht ik dat faak. Suchten fan ferlichting, suchten fan spyt, lyts wienen se lang lyn. At harren hert kloppe tsjin myn wang oan myn liif, rûn alle soarch út my wei, gjin gewicht, nearne ferweecht mar yts. Hjir yn Moarre is allinne mar stiltme en kâlde lucht…

Goedemorgen mijn kind, wat gaat het gezwind nu de maanden weer mild en rondborstig zijn zo zoet en zonder zorgen, zo zinnelijk als zomerwijn. En als we dan een keertje praten… -op weg naar Leuven is Spinvis er steeds bij- dan tracht ik me steeds te verlaten op wat je zegt, wanneer je zwijgt. Probeer de mensen toch niet…

thuisgevers en thuismakers vinden het fijn er te zijn om anderen te versterken eenvoudig en ook gewoon door hen als mens te zien te betrekken en erkennen in voortdurende vindtocht van onmacht naar kracht door met een groot hart steeds praktisch te doen wat werelden openen laat om naar en met elkaar…

Achter een succesvolle man, staat een lief jongetje, dat gehoord wil worden. Achter menig sterke vrouw, staat een meisje dat huilt. Sterke vrouwen en grote mannen, beseffen samen, éénsgezind, waarom onbegrepen kinderen, alleen geen liefde vinden. Weten, dat zonder de contrasten, van donkerzwart en stralend wit, liefde niet verschijnen…

Heel wat aso’s zien een kind als last dat hun leven onderplast Ontbijt van chips en smarties in een lucht van bier en wiet Gillen, vechten, altijd problemen Dat kind kent ouderliefde niet Dump ‘t bij de jeugdzorg op kosten van de staat Ga door met liederlijk leven tot je vroeg seniel deez´ aard verlaat Met voortplanting van ellende…

Dat was niets meer dan een even-wuiven van kleine handjes, zo blank als duiven, in ‘t avondver: niets meer dan plotseling, het opgeflonker van eêlgesteente, in het wordend donker gelijk een ster; niets meer dan ‘t kraken van kleine voeten op ‘t wegegrint, en, om mij te groeten een licht gegil… - En toch voldoende, om hoe vele dagen,…

's Nachts woon ik zelden waar mijn bed staat. Het licht uit reis ik af langs straten vol van kinderkamers. Mijn moeder wacht nog altijd aan een doorgangsweg, mijn vader in de boerderij. Mijn baas krijgt een bureau in het poppenhuis. Later ontmoet ik minnaars in een hut onder de tafel. Wij spelen tot het donker wordt, dan sta ik op uit een slaapzak…

Wat blijft er van mij over, wanneer ik hier voltooi? Wanneer ik uitgeschreven ben. Wanneer we uitgezongen zijn. Nadat we gedaan hebben, wat gedaan moest worden. Nadat toeval bedoeling werd. Nadat we zinloosheid, zinvol maakten. Zinnelijk vaak. Een verhaal. Gedichten. Liederen.. Spelend. Muziek. Spel. Wanneer ik weer kind word, die…

Gebaseerd op een gedicht van Gurien Kwantes die er niet meer is! Kijkend naar het nest in de waterplas, waar voorheen nog eieren lagen zie ik moeder en kindjes door het water waden, ze zijn het nest uit, spartelen met moeder mee! Denkend aan het uitvliegen van kinderen, gebeurde bijna hetzelfde met dat verschil dat er geen water bij te pas…

gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren ze zal de winter verjagen de onderhuidse stilte doorbreken die haar vleugels eens verlamde…

ze komt, om de hoek, en hoopvol kijkend naar ’t spel van deze morgen, een meisje met de blije verwachting, nog in de ziel van een engel geborgen, vol van licht en natuurlijke achting ik zou haar willen troosten wanneer een dag haar zal bezeren of een schaduw voorbij schuift ja, ik zou trachten haar te beschermen als de nacht een lach verdrijft…

Mensen dromen ervan hoe onmogelijk het ook is. Onze jeugd gaat onherroepelijk voorbij. De klokt tikt gewoon verder zonder zich af te vragen wat is tijd. Op een zomeravond praat je daarover weleens met leeftijdsgenoten. Als kind vond ik mensen van zestig stokoud zegt iemand van zestig. Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje…

Steeds zien uit een kindergezichtje Twee droevige ogen mij aan, Heel stil en geduldig. Ze vragen, Een vraag, die ik niet kan verstaan. Waarom, o kinderogen! Waarom uit dat bleke gezicht, Dat bleek en onschuldig gezichtje, Die blik op mij gericht? Ik kan u geen antwoord geven. Ach zie mij zo vragend niet aan! Gij wekt in…

Mijn zoon spant bogen samen met mijn vader. Zij lijken sprekend op grote mensen die gemeen- zaam aan het werk terloops wijsheden verkondigen. Terwijl mecano-onderdelen tot een brug worden gesmeed legt vader uit dat sommigen na honderd jaar de over- kant bereiken. Zijn wij sommig? leidt het kind hem af. Vader geeft geen antwoord maar…