Alle inzendingen over school

De eerste stapjes, de eerste schooltranen, de eerste melkbeker, de eerste dag De eerste ochtend dat je buiten mamma broers en zusjes in je eentje mag. De eerste dag, de eerste schooldag, al dan niet gepaard met tranen, zul je altijd in je hoofd en je gedachten wel bewaren. De eerste schooldag, een nieuw persoon, die je dag invult,…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972. Meester Hendrikse deed net zolang met zijn krijt totdat zijn nagels het schoolbord begonnen te krassen, Een vreselijk geluid, iedereen kippenvel…

Hopen op geen beurt Koud zweet onder je oksel Leraar roept je naam…

Onze meester Joop, Heeft zelf niet veel hoop. Hij slaat met een liniaal, En is ook nog bijna kaal. Wat hij heel graag doet. Misschien iets met zijn voet, Het eindigt op bal. En dan hoor je KNAL. De bal is raak. Maar dat is zijn zaak.…

Dit wil ik graag op mijn crematie zei ze en swingde blozend mee met Elvis Presley op CD 'k weet niet waarom, het geeft me een sensatie Ze keek me aan: heb jij soms een idee? En in een flits is ze me toen verschenen het meisje dat ze ooit eens was haar hoofd over haar schrift gebogen maar denkend aan de mooie ogen van de jongen achter in…

Door zijn onrijpe voorhoofdskwab zet hij alleen de eerste stap.…

Hoeveel stress kan een mens verdragen hoeveel diploma’s voor een baan hoeveel antwoorden, hoeveel vragen hoeveel kunnen de hersenen aan Hoelang moet je studeren hoe groot moet je gedachtegang zijn om elke dag weer te leren terwijl je hoofd barst van de pijn Hoeveel tentamens moet je proberen hoe weinig dagen ben je vrij voordat een mens…

Meester, ik wil niet leren. U moet mij motiveren!…

Zal je nogeens aan me denken In de tijd die jou resteert Denken aan die wijze lessen Die wij toen hebben geleerd Zal je weten wie wij waren Wat we deden, hoe het was Jij was jong met wilde haren Het leukste meisje van de klas Maar ook kalverliefdes sterven Of in schoonheid of in tijd Ik wil nog weleens aan je denken Aan de allermooiste meid…

Versie 1 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Links leek het prima in zijn brein. De rechterhelft bleek leeg te zijn. Versie 2 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Rechts leek het prima in zijn brein. De linkerhelft bleek leegt te zijn.…

Ik weet nog dat ik naar het poepekak schooltje ging wat was ik nog maar twee of drie jaar bij nonnen in zwarte jurken in een akelig grauw gebouw zaten we angstig bijeen gepropt in mijn blauwe korte broekje waar ik in piste op dat stoeltje waar het vanaf liep op de splinterige waaiboomhouten vieze vloer het licht kwam…

Ik zit in mijn etui. De rits is open. De klas is stil. Mijn toets is klaar. Mijn vingers ritselen. Mijn buurvrouw zwoegt. Black-out? Ze zucht. Luchtig knip ik. Ik verdubbel papiertjes. Ik schrijf woorden en namen. Ik gum ze weer uit. Hij zit drie meter achter me. Kijkt hij? Schaar, gum, potlood, plakband. Zijn ogen zijn licht blauw. Ik…

Het wriemelt, vlindert, fladdert. Het kliedert en het kladdert. Het spettert, tettert, schettert. Het kwettert ongeletterd. Het kolkt, het draait onrustig. Het kwispelt levenslustig. Krioelt, is in zijn sas. Het is mijn tweede klas.…

Meester ik heb geen boek. Het is al jaren zoek. Ik heb het nooit gehad. ’t Was in mijn kluis totdat het daaruit werd gejat. ’t Is thuis. Ik zat in bad en leerde ’t huiswerk dat U opgegeven had. Maar wat? Het boek was nat! Ik had het nat gespat! Echt waar, ’t is ongelogen. Nu ligt het thuis te drogen. Dus meester, ’t is daarom dat ik niets…

Alleen al denken aan dat erge, dat kon je toch van niemand vergen? Zeker niet van een tweedeklasser, die ’t liefst met liniaal en passer zijn wereld in stukjes verdeelde. Wat dacht men zich wel te verbeelden? “Boekenbal!” Wat hij nu toch hoorde was letterlijk te gek voor woorden. “Boekenbal!” Boeken lezen, schrijven was ook al erg, maar boekenlijven…

Een grote zwarte BMW, een baan als interim, een tweede huis in de Vendée en een kind op het gym.…

De boerderij heeft open deuren. Het is vandaag haar open dag. Je ruikt er eeuwenoude geuren van stro en mest, en hoort gelach van mensen die naar binnen lopen door die twee deuren, open, open, en dan naar buiten, naar de wei. Daar staan ze, liggen ze, een rij van bonte beesten in het gras, geen rij, een groep, geen groep, een klas,…

Bejaarde jongen, schaduw op de gang, warhoofd van zwarte ogen, donkere drang, klanken van onderwereld in je oor, dringt er geen alledaagsheid in je door? Waarom zo weerloos wachten aan de kant? Wie zet je over naar een lichter land?…

Men zegt dat alles went. Mijn klassenassistent hijst mij weer in mijn stoel, een fijn, vertrouwd gevoel. Mijn medisch begeleider staat mij weer trouw terzijde, kijkt op zijn apparaat hoe lang mijn hart nog slaat. Al is het trillend, bevend, doceren houdt mij levend. Ook nu gaat het weer lukken dankzij mijn hulpstukken. En zonder assistent…

snoepend van cijfers en letters sommen woorden berekenend zinnen…

Een gymnasiast, hij heette Dennis, schopte het hele lesuur stennis. Maar toen trof hem de blik van Ine, dat schoolvoorbeeld van discipline!…

Zij is het kind dat niemand mist, van wier bestaan men zelfs niet wist. Zij is het kind dat niemand kent, te onbestemd voor ’t woord ‘absent’, te licht voor letters op een lijst, te ijl voor wat naar iets verwijst. Vervlogen is zij in de mist van deze regels, uitgewist.…

Je stamelt sorry, voor je weet wat je voor ontoelaatbaars deed - een blik, een kik, een zucht, een vloek? - en duikt dan weg achter je boek. Er heerst iets onverbiddelijks. Nergens gloort hoop op Fiat lux! Je denkt: “Dat is het, ‘k heb gelogen!” Dat is het niet. Het zijn haar ogen, die blik van haar, zo zwart en zwaar, de blik van juffrouw…

Vingers, nagels, langs het bord. Krassen, kraken, piepen. Onderdrukken, compenseren, marginaliseren. En dan gaan, opstaan en weglopen. Genoeg gezien.…

De vakantie is weer voorbij de scholen zijn weer open hier in het dorp zie je ze nog kinderen die met stoetbomen lopen Een moeder pinkt een traantje weg heeft haar kind voor 't eerst naar school gebracht het ventje glundert om zijn groot zijn van opwinding weinig geslapen vannacht Het is weer drukker in de straten 'k zie grote en kleine…

het was een oude school, ramen waren hoog de schaduw van de meester boog zich in een kring voorover in de glinstering van het oude stof wij kinderen zongen in onze Friese taal als herkenning bij het uitzicht van het raam kinderstappen in uitgesleten marmer als kind in een onvoltooide tijd waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…

Zoals dat gaat bij sollicitaties Voor en aan de lopende band Kon hij niks, was niks, en ongeletterd Plus twee maal links geen rechter hand Daar kwam nog bij geen enkele ervaring Nog administratief of in de techniek Zijn haar was te lang onverzorgd En vier jaar geleden was hij nog ziek En ach ja, al die volbrachte studies Havo, diploma het…

Op de lagere school hadden we een opdracht. Doe je ogen dicht en denk aan niets En wat je dan ziet, moet je tekenen. Ik deed precies zoals mijn leraar zei. Echter na het sluiten van mijn ogen zag ik niets Ik zat daar maar voor niets Met een onwennig gebaar Opende ik mijn ogen maar En keek rond iedereen was aan het tekenen En bijna klaar,…

Waar het bij talenten ter nadere bepaling van hun toekomst om gaat is het vermogen te leren zich vanuit hun motoriek gericht aan te sturen naar doelen in de ruimte Toelichting: Dr. Erik Matser (Zevenaar, 29 maart 1963) neuropsycholoog o.a. werkzaam bij Chelsea, gaf deze week aan dat zijn discipline bij uitstek geschikt is voetbaltalent…

Sneeuw die niet wil komen 't is alsof 't geen feest mag zijn toch zag ik twee witte poezen in hun wollebolle pracht 't leken echte siamezen witter kon niet zachter mocht niet wie de poezen wil genezen van hun wollebolle pijn kan de wolken overlezen ergens heb ik nog een bezem ja... misschien valt sneeuw vannacht...…