1058 resultaten.
VREDE
poëzie
3.9 met 12 stemmen
2.563 't Was winter en 't wierd avond. In de kerk was 't donkernacht.
Een broeder, de lanteern in hand, ging sluiten, als hem dacht,
met hoofd en lijf geleund lijk een die doodmoe is van reizen,
een spilde mansgestalte langs een pijler te zien rijzen.
Hij deed zijn sleutels rammelen en hij klutterde aan de poort.
Doch roerloos bleef het staan…
Stokgooier en lezer
gedicht
3.5 met 13 stemmen
6.980 Arm als de grond, met rondom
het zuigend moeras van ziekte
geen grond was zo arm als ziekte
en daarin kwam hij en las.
Gericht in zichzelf bracht hij zich voort
hij vocht om de letter.
Hij was een lezer.
Wie was hij zonder.
Wat was hij geworden.
Hij las bij zwak licht.
Die duistere kamers, dat huis met het ijzige
trapgat en de…
Negatieve wensen
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.680 Geen krakende deuren,
Geen tochtige scheuren,
Geen lek in je dak!
Geen aandrang van beren,
Geen vocht in je veren,
Geen gat in je zak!
Geen smaad van de rijken,
Geen vrienden die strijken,
Geen kroos in je vliet!
Geen meiden die vrijen,
Geen vitters te mijen,
Geen kleur die verschiet!
Geen kramp aan je voeten,
Geen vrees voor bankroeten…
Bouwstof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
464 Geef mij aarde waar ik op kan staan
palen om het huis te dragen
stenen om de muren op te trekken
balken om een vloer te leggen
hout om te bekleden, pannen voor het dak
trappen voor omhoog of naar beneden
draad waardoor de stroom kan gaan
koper die 't water naar de kranen kan geleiden
deuren om te weren, glas dat zonlicht binnenlaat
leg…
Waar ik was
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
236 jullie heb ik niet gezien
daar diep in het zuiden
wel heb ik lang in de oude wereld
als verdwaasd vertoefd
werd zogezegd gedwongen
om veel in mij uit te luiden
dat vroeg om actief verzuimen
in het heersende ritme
van de verslavende gewoonte
het was de overdadigheid
opgeslagen in hoofd, hart en ziel
die mij verplichtte te ordenen;
de…
Goed koeren
gedicht
3.0 met 21 stemmen
10.980 Eerst klapwiek je recht omhoog
om overzicht te krijgen
en indruk te maken. Laat je niet
afleiden door zilvergroen wiegende
duivinnen aan de einder (knotwilgen)
of door de boer met voer bij het hok:
houd je symboolwaarde steeds in het oog.
Cirkel vervolgens traag weer omlaag
tot op je poten en begin te koeren.
Goed koeren scheelt veel…
Zonnewarmte
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
334 Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte
de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt
weet misschien alleen de zon, in zonnig denken
zonnewarmte koestert zacht de levenshuid
een verkoelende wolk komt als een bruid
om de schaduw stilletjes te wenken
want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach
geluksgevoel verovert dagelijks…
Nacht
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
315 Weer een dag overwonnen
Eindelijk stilte
De wereld slaapt
Oorverdovend lawaai van mensen overdag
Erger dan zoemende bijen
Drukker dan een mierennest
Wegen slibben dicht
Op asfalt en internet
Files te land, ter zee en in de lucht
Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen
Vissen stikken in een plastic rietje
De mens zit…
Kringloop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
298 Zoekt en gij vindt er
een baaierd aan spullen
als hulp in de huishouding
zó kant en klaar
gun ze een tweede kans
een nieuwe toekomst
bij leven en welzijn
weer recyclebaar
en hebt u op zolder
in schuur of in kelder
nog bruikbare dingen
als tweedehands waar
besef dan dat u
net als ik zit te springen
om minder materie
voor minstens…
Depressief
gedicht
3.0 met 34 stemmen
13.640 De dokter keek op en vroeg: Ben je soms
bang dat er iets ergs met je zal gebeuren?
En ik dacht na: Natuurlijk. Want ik dacht aan
vijf keer oorlog, en die ene keer zo
onverwachts zeven jaar zonder elkaar.
En altijd wel ergens rampen, hongersnood,
ziekte, haat, achtervolging, vernieling
en kindermoord. En ik antwoordde: Ja.
Toen vroeg…
GODEN!
poëzie
3.8 met 12 stemmen
3.584 Goden willen wij zijn - !
Naakt en zuiver, en rein
Van zonde en van schijn,
En van edele waarde,
Verlost van schande en pijn,
Schoon van dit slaafs venijn,
En zalig - zalig op aarde!
Goden willen wij zijn - !
Met een staag brandend brein,
Helder als klaar kristallijn…
Recept
netgedicht
1.3 met 6 stemmen
289 Ban het Kwaad uit uw geheugen,
naar oorden waar men leed ontleedt.
Onthoud het nummer, de formule
waarmee u hem ontgiftigd heeft.
Soms, na jaren van ontkenning,
staat hij weer in de achterdeur.
Via een vreselijk dilemma,
omwille van de willekeur.
Geef hem dan van flink katoen:
'Ga eens Goed voor jezelf beginnen.'
Daar heeft het Kwaad nooit…
wellness beleving
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
477 (in de sauna)
als je mij vraagt
het te beschrijven
zou ik zeggen
het had niets
om het lijf…
Aanpassing
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
298 Als je wereld harder gaat
dan je eigenlijk bij kunt houden
kun je zelf blijven versnellen
tot je uiteindelijk af moet haken
Of je kunt bewust vertragen
tot je wandelt of bijna stilstaat
om je heen kijken en constateren
dat er ook andere dingen bestaan
die wellicht de moeite waard zijn
Soms heb je die keuze
of moet je die maken…
Dartel ik
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
239 van straatlantaarn
tot straatlantaarn
dartel ik
onderweg vallend
in zwarte gaten
het verkeerslicht
biedt geen uitkomst
het groen slaat
regelmatig op hol
aan beide zijden
ontwaar ik
de gloed van
snelweg
ondertussen
vlot ik
op het pad
de linkerkant
plat getreden
de rechterkant
overgroeid
beide leidend
naar het zelfde punt…
De oude boom
netgedicht
5.0 met 27 stemmen
283 Haar wereld is
als een oude boom
diep geworteld
door het leven
de bloesem allang
voorbij
maar nog niet
helemaal uitgebloeid
er zijn perioden
dat de takken
meebuigen
met de stormen
in plaats
dat ze knakken
hier en daar wordt
wel gesnoeid
geestelijk voedsel
is haar behoud
als krachtvoer
voor het oude hout…
Lieveheersbeestje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
266 Nu de zon weer schijnt
In mijn rode tulpentuin
Vormen bladeren
Een plaveien tuinpad voor
Lieve lieveheersbeestjes…
Met de tijd
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
224 Met de tijd
leer je dat de tijd
veel gegeven heeft
dat we het niet merkten
hoe ze langzaam langs schoof
in al haar facetten
en weersomstandigheden
al onze humeuren liet zijn
onze gekkigheden
ze liet ons
en nu eer ik alle tijd
in al haar eeuwigheid…
In het zijn
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
229 wonen in de schaduw
hoort bij mij, ik ben
dan niet schuw of dood
de ziel luistert naar de stem
of naar een verlangen in nood
gevangen als zij is tussen
vandaag en ongekende morgen
het is gaan in een laag
waar de wil zijn kracht mist
en ik mijzelf draag met
zorgen en dan weer
hoop dat de illusie
ooit wordt opgevist
door die kwetsbare…
Oer wortels?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
204 Baren we niet de kinderen
uit een dezelfde droom?
Zijn wij zelf niet de geuren
van dezelfde orchidee?
Zijn we zelf niet de vruchten
die niet ver vallen van dezelfde boom?
Vissen en baden we niet in weelde
uit dezelfde onuitputtelijke zee?
Zijn we niet tevens gebroken wit en fluwelen zwart
van alle steeds autonome gedachten om daaruit…
Verbazing
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
252 Als jonge ouder wilde ik
de afwas niet doen
als mijn baby in zijn kamer ernaast
de slaap vatten moest
want eindelijk hield hij eens koest.
Nu liep ik op de brug
boven 't IJsselmeer.
Er raasden links auto's en
motoren naast me op en af.
Oorverdovend 't lawaai!
Maar rechts stond de paardebloem
veldkers, hondsdraf,
kleine plantjes tegen…
Welkom vierde maand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Steeds als welkom in april rolt en klatert
er vaak iets in of door de blauwe lucht
wat niet door jou of mij wordt geducht,
wel zielvreugde bij nood biedt of bood.
Niets wordt geveld door verwoed geweld.
Als een kleine golf op een rustige zee
telt en neemt juist deze maand je mee
heel gedwee op weg naar de zomer,
klinkt de dageraad als stem…
Transporteurs
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
214 De wolken brengen kilte in de avond,
moeder worden is niet vanzelfsprekend,
zijn vrouwen transportwagens geworden.
Wat werd bewaard
ook vandaag als herinnering opgespeld
tellen alle dagen als medailles.
Al is het een comfortabele dag
ik treed niet binnen,
laat deze voorbijgaan.
Mijn denkvermogen
rammelt vandaag,
beweegt mijn tong en…
Moeizame weg
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
276 Eenzaam de terugweg
moeizaam de obstakels
steeds na iedere bocht
volgt weer een nieuwe
te veel afgedaald in jezelf
te veel afgedwaald van je ik
toch het doel
nog steeds voor ogen
je wilt hier uit
nooit meer die heenweg
naar beneden…
Eentonigheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
310 Kringetjes krabbelen
in de bovenhoek van jouw blad.
In de draaikolken van jezelf.
De wereld is groter dan een hoek,
maar je ziet het niet.
Je kijkt ook niet op.
Je merkt een verder leeg blad.
Breek uit jezelf, zong een zanger,
maar je hoort het niet … eentonigheid.…
Johan Goossens met "Vlam"
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
265 Zal hij die gozer Goossens
mij in vuur en vlam zetten?
Johan die ik slechts ken
van zijn columns, welke
ik snel even lees net als
een ‘masterbatie-tje’ tussendoor?
hij die schaamteloze Johan Goossens
met z’n goed gevulde zeeman-onderbroek
ziet er lief uit, maar heeft vooral lef
met zijn tuigje oogt hij aandoenlijk
en ook al zijn onze…
Pennenvruchten en wierooklucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 Al had ik boven niets besteld noch te verlangen,
keek ik net naar het thans zwijgende groene talud
de echte grijzere voorjaarshemel met lichte mist,
ik vroeg me meer en meer af hebben ze zich vergist
ongeduldig bewolkt onvervuld zich dit weer voorgenomen.
Al die samenpakkende druppels voelen plots zo raar.
Moest iemand te lang wachten, had iemand…
Slaap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Voor wie in nachtelijke uren
nooit in het donker ligt te turen
is slapen gewoon een gegeven
in plaats van noodzaak om te leven…
De wachtkamer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
244 Een harde stoel waar ik op zit,
Een van de vele.
Ik had een afspraak,
Maar wie kan dat schelen?
Ik wacht en ik wacht,
Ik ga maar een boekje lezen.
Het moment dat ik geroepen word,
Dat zal zo wel wezen.
Maar ik wacht en ik wacht,
De tijd tikt genadeloos door.
Ik wil het juiste doen,
Maar waar doe ik dat nog voor?
Ik wacht en ik wacht…
et in terra pax hominibus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
286 niet alleen de woorden:
vrede op aarde voor alle mensen
en aardigheid vriendelijkheid
op onze aarde
dit is wat hij ons wou toewensen
woorden zo simpel
van zoveel waarde
het zijn woorden die
al eeuwenlang bekoorden
toen en ook nu nog straks
maar nooit is het zo teder liefdevol met
mededogen gevangen in akkoorden
als door Vivaldi in…