Alle inzendingen over algemeen

De eerste liefde kwam op vlugge voeten gehuld in dauwsandalen op mijn pad Haar prille onschuld heb ik liefgehad maar bovenal haar wilde zomersproeten En elke zomer kwam ik haar begroeten En elke zomer was het dat ik bad dat zij een restje liefde over had Dat ik nog even in haar hart mocht wroeten Haar vlugge voeten zijn niet lang gebleven…

De dichter van een lach en een traan dat was de wens van mijn leven en zo zou het ook gaan het ging anders en op die manier beschreven lijkt het op dat vreselijke ding dat boven de schoorsteenmantel van mijn oude tante hing maar goed, dit wilde ik zijn een gekweld en eenzaam schrijver achter een vies en versleten gordijn maar nu ben…

Dit is een leeg veld het vraagt om gevuld te worden het corrigeert me als ik een woord verkeerd heb gespeld daar was voorheen de meester of juffrouw voor maar die zijn er nu samen vandoor.…

Vandaag schrijf ik een gedicht voor mijn schoenen ze hebben al zoveel stappen met mij gemaakt zijn mij altijd trouw en gaan ongevraagd mee op elke reis ze verdienen een gedicht dan zie je de dingen ook eens in een ander licht mijn schoenen blijven mij dienstbaar tijdens mijn dolen en verwachten niets anders van mij dan dat ik hen op tijd…

zonder grenzen hart en ziel verkennend oeverloos strelend glijden mijn handen van je rug als een traan die valt…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

Een weeffout van een nieuw begin, het is tijd voor het eind Soms hoor ik het geluid zeggen ik wil naar niets dat voorbij is terug Ik ga zoeken, maar vinden zal ik niet…

Het wordt tijd om mijn meesterwerk te maken voordat de put begint leeg te geraken waar zal het over gaan over de liefde, nee dat heb ik al eens gedaan over dat oude kleed vol oude woorden als je het uitklopt, als je dat al doet dan verteert het onder je handen. nee, het is beter om alles maar te laten dingen gaan zoals ze gaan voordat ik…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig. Ook al zouden zij anders wensen...…

Ik kwam net uit de Albert Heijn En werd aangevallen door een MINI Terrorist Voor dat ik het in de gaten had kwamen ze achter het hek vandaan En de rode zakjes werden uit m'n handen gegrist Maar het is ook niet normaal Om je verzameling te completeren Moet je boodschappen voor Corneel, Joris, Piet en Jan modaal Sparen is leuk maar…

Mijn buurvrouw was de geleende vuilniszak en af en toe wat vulling voor de kattenbak dieper reikte het contact nooit ik ben enigszins verstrooid Ik kreeg vandaag een kaart dat haar klus was geklaard ik heb spijt als haar op mijn hoofd ik heb haar ooit eens een kopje suiker beloofd.…

De winterse koude waait weg glinsterende dooi drupt van katjestakken, wollig glurend uit opengebarsten bruine velletjes een summiere geur van lente vermengt met nog klampende friskou ijs en sneeuwvermoeden paalzittend de snelle slechtvalk muisstaart bungelend uit zijn bekje borstkast nahijgend van de jacht ziet op het bospad fietser met…

terwijl de mist over het land en tussen de bomen hangt probeer ik de spinnenwebben in mijn hoofd te verdrijven de zorgen niet te laten beklijven de witte wieven niet te gerieven door hen daar een stalling te bezorgen maar voor het einde van deze morgen ver weg te worden geborgen. Ruimte scheppen voor zon en licht geeft een…

getverderrie, uitgenodigd ja wat moet je dan blauw gorgelen in de kou bij de asbakken die altijd buiten staan of in een dekmantel kruipen ik weet het al ik ken het al ik proef het al gezellig samen zuipen een sfeer waarin het gelag van valse mondhoeken zal druipen, gezelschapsspelletjes en ruggespraak koekhappen en klepzeiken…

Waarheen gaat dit leven met zijn uitgestrekte weiden van gewassen kledingstukken aan de lijn in de felle zon doe je je ogen dicht en verdwijn je in de hoge wolken je bent er moeiteloos naar toe geklommen daar beneden zie je de drommen mensen van transparant glas.…

morgen gaat voorbij als met een diep geslagen kloof tussen niets en anders in, word ik niet meer dan geloofd in wie ik ben. en wreekt de tijd zich in minuten, geen idee waarom men altijd lacht wanneer mijn voeten kraken. de dagen zijn te vaag om zich voldaan van de lange nachten te onderscheiden, het leven is…

Zie hoe die specht weer in de boom hangt: De kleine bonte timmerman ontschorst een tak, waarschijnlijk vangt ie torretjes, hij smult er lekker van. Het beestje wipt en draait zich in zijn vlijt: Het zal vroeg donker zijn vandaag. De dag is grijs, hij zoekt profijt, heel wat anders dan een tak omlaag. Daar zit een bolle vink te chillen:…

en zo besloot ze haar afhankelijkheidsschoenen uit te trekken zette zij zichzelf heel even bij de pakken neer tot zij begreep opstond haar ziel onder haar arm nam en het leven tegemoet liep…

morgen zal ik pauwenveren dragen de zon naar beneden halen een glitterjurk aantrekken en de stoute schoenen morgen zal ik voortgaan ook al draagt elke stap lood in zich lopen benen in beweging vast mokert de hamer op een beurse ziel heeft mijn gezwollen tong mijn mond verstomd morgen zal ik bloesems uit hun knoppen dwingen morgen…

Het is avond, regen, donker en de lichten zijn aan Ik zit in de bus dicht bij het raam Ik tracht naar buiten te kijken Maar het enige wat je ziet Is de weerspiegeling van iemand Die wel op mij MOET lijken Ik kijk en denk Je lijkt dan wel, maar ik doe het beter Spiegelen aan een ander Dat werkt voor geen meter…

ik ben moe en weet wel waarom maar vraag het mij en ik weet het niet ik zie de vlucht van de vogels ver zullen ze gaan zo ver zulllen ze vliegen ik ben geen vogel en ik ben moe…

Als gisteren vandaag was En vandaag is morgen Dan heb je pas echt alles onder controle Maar gisteren was gisteren, vandaag was vandaag En morgen is morgen En die vooruitziende blik? Daar moet je zelf voor zorgen!…

Het leven van het leven Een kunst verheven in de tijd Het leven van het leven Niet waarom, maar hoe je het leidt Het leven van het leven Niet zoals anderen Maar zoals jij het wil Het leven van het leven Luister naar jezelf Maak het verschil…

Je kan het vaak doen, of minder. Met eigen lief of dat van een ander, met dat van niemand of met dat van nog niemand. Je kan het zus doen, of zo, of, als je jong bent, eerst zus en dan zo, of omgekeerd. Maar hoed vaak, met wie en hoe dan ook: een stoombootje in de mist erna.…

De rivier twijfelt met trillende hand Steeds verder weg van het brongebied Haar tranen zoeken tastbaar land Dat lijkt op de weiden die zij verliet De laatste bomen van het bos Staan op hun achterste benen Laten verkreukte bladeren los Zien de lage zon op hun tenen Zolang ogen geruisloos waken Rijgen zwijgende bomen aaneen Leunen in lucht…

wat brengt een getal als 13 zo ongeloofwaardig toch staan we ervoor Vertel mij wat dit getal met ons doet Kunnen we leven met de gedachte dat het ons toch wel eens Geluk brengt?!…

Ik ben oud en ik beef, maar ik schrijf, dus ik leef.…

De nacht legt zich te rusten en de zon komt bleek en dapper uit het stof gekropen. Vier wielen drijven, haastig warm gelopen, mij over gaten in asgrauw beton. Het stadse leven buiten mijn cocon ontspint zich traag en breekt afwachtend open. Een kind met een gekromde moeder lopen in stof gevangen uit mijn horizon. De beelden zwellen aan en…

Zoals ik warm word van een vloeiende gitaarsolo me dwingend naar mijn eigen instrument De snaren onder mijn vingertoppen te voelen spannen de akkoorden vol en zwoel tegen elkaar te vleien Zoals me diep van binnen raakt hoe Remco Campert bedeesd en broos maar vol van oude ingehouden kracht zijn verzen leest en ik mijn eigen…

(ook de poëzie) je herhaalt hardop wat in je hoofd zit je schrijft het op en schuift met woorden je schrapt en streept en schrijft opnieuw tot het hangen blijft je leest weerom en als je er warm van wordt dan is het goed tenminste vooralsnog…