Zeewaarts verlangen

nu droomt blauwe lucht zich weg
van stilstaand water vandaan

zuurstof, rusteloos. Weidse stromen
nemen met volle teugen vrij baan

slechts in genadevol glinsteren
wijken de smalste vlakken ruim

op de drempel van branding
ruist milde adem schuim

tot zandig zout ergens achterblijft
smeden licht en water verbond

alsof zwaarte wegdrijft
het land nooit bestond

ginds, in het hier

verlangen dromen kortstondig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 43