Alle inzendingen over verdriet

Slenterend loop ik op het strand mijn gedachten probeer ik te laten varen Mijn voetstappen laat ik achter in het mulle zand terwijl de wind waait door mijn haren Mijn gedachten dwalen toch naar de tijd van toen het brengt ontroering diep in mijn gemoed Wat vroeger was kun je nooit meer overdoen het verdwijnt immers voorgoed De golven kabbelen…

dit was het dan hier scheiden onze wegen hier begint ons gewone leven weer zonder elkaar ik dacht dat dit voor altijd was ik dacht dat we samen een toekomst kregen maar in plaats daarvan kregen we een verleden een verleden dat me pijn doet als ik eraan denk als ik aan onze tijden denk krijg ik tranen in m'n ogen iedere zin zoals: ik hou…

in grijs gebied zonder haken en ogen onze verbazing niet gezien en heel misschien niet gelogen zingt een oud lied door haar starre vreemde pogen telkens weer die holle maar blije lach ik mag, ik mag luisteren met een treurig oor iedere week iets minder totdat ik niets meer hoor…

Het gloren dauwt duister uit nacht zo zuiver dat licht zichzelf vindt in tranen die trillend vergaan tot ochtend ontwaakt in hun adem…

Laat me vrij Laat me gaan Het is tijd ’k Moet hier vandaan Zwevend Over Landen Weiden Stranden Oceanen Zeeën Meren Naar een onbekend gebied Vanwaar Ik kan observeren Zonder dat men mij Ook ziet In die rust Zal ik dan blijven Nooit Door wie of wat gestoord Misschien Dat ik dan kan begrijpen Waarom Mijn stem niet werd gehoord…

Ik dacht dat ik Genezen was Dat ik genas Van droefheid En van Weemoedt…

Het afscheid doet pijn wetende dat jij nooit de mijne zal zijn Ik heb dromen gedroomd luchtkastelen gebouwd ben van jou gaan houden kan niet meer zonder jou maar leven in het ongewisse is een gesel voor mijn hart jou te moeten missen vervult mij nu al met smart ik heb jou zo lief weet niet hoe verder te gaan het was een mooie…

Eindeloos beleef ik mijn schermutselingen – al was het maar de eenvoud die me was beloofd – toch splijt ik de neergaande dagen en deel mijn hoop en vrees Neem nu mijn hart en neem wat je wilt, want al wat ik heb is meer van jou – al zijn de lege kamers wel de longen waardoor ik adem – Dus laat mijn leven door de wolken schijnen maar…

Het is alsof ik in een gat zit. Bedolven onder het puin. Niemand die mij redt, niemand die mij begrijpt, niemand die mij helpt. Ik zit in mezelf bekneld, van alles gaat er door mijn hoofd, alsof iemand schreeuwt om hulp, ik heb pijn, zoveel pijn. Er is niemand, niemand die mij hoort, niemand die om mij geeft, iedereen ben ik…

Altijd vol van dromen glanzend nieuwe hoop, het eerste liefdevolle licht in je ogen Gauw zou het doven ik wist niet dat je zou vluchten ik bleef achter,alleen,helemaal alleen De dingen waar ik bang voor was de dingen die je zei, branden nog steeds, nog steeds in mijn gedachten Beroofd, beroofd van alles wat we hadden Mijn ziel, zo jong…

Geluk zit in kleine dingen die het leven zo vaak geeft. de zon waarin de vogels zingen de regen die het leven geeft. Soms zijn er ook wel donkere dagen met veel zorg en pijn waarop je dan jezelf kan vragen zal ik ooit nog gelukkig zijn? Maar geloof me het zal gebeuren want na regen komt zonneschijn.…

Een eigen taal..verborgen glans van oog tot oog van hart naar hart sluit snel die poort! verberg het woord! doof nu het licht! trotseer de smart gewenst..gesmoord…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht, je weet dat je gaat verliezen, toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten, je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden, je moet nu de hoop laten gaan Tranen in m'n ogen, tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen, wanneer jij er niet zal zijn.…

Gebroken glas Bloemknop geknakt Ik ben, jij was Je bent niet meer Ik dertig, jij vier Toekomst afgepakt Jij daar, ik hier Leven doet zeer Je leven liep dood Voetstapjes uitgevlakt Je zusje op mijn schoot Haalde jouw adem weer Gaf leven nieuwe zin Zij is, jij bent Daar geloof ik in…

dagen, uren, minuten, seconden. er is geen moment dat ik niet aan je denk. dat ik je voor me zie en naar je kijk. ik kijk in je ogen, kijk naar je ziel. vol van verdriet en vol van pijn. het zal ook nooit meer zijn. zijn zoals het was. blijvende schade. ooit eens gekomen en nooit meer verdwenen. ze zeiden dat tijd de wond zou helen, maar…

Genadeloos heb ik je weggezuiverd van mijn lichaam en uit mijn hart Rillend nagehuiverd mijn ziel die jij hier brak Huilend in tranen gevoelloos en zoveel woede Zo hopeloos dat falen voortaan wat meer op mijn hoede.…

Een kaars verlicht mijn wereld niet, als die verzonken is in tranen, tranen van verdriet. Verdriet van alles,alles wat is geweest, alles wat niet meer terug zal komen, is nu alleen nog geest.…

Het blijft mij verbranden maar word geen as of stof Slechts bloedblaren onafgebroken ettert het verbeurde langzaam door Hemel en hel zien mij niet staan alsof zij niet kunnen kiezen Over dit stukje verdriet lach ik maar met vochtige ogen…

de tijd verkleurt ons hart heb je niet alles onder controle langzaam breken beelden gesproken woorden vervagen meer en meer is voorbij de laatste post blijft het verleden zwijgen als ik terug denk aan hoe jij was het samen lachen, samen huilen samen waren we sterk vliegen dagen de tijd voorbij blijft dit vooralsnog onvolledig kon…

Je zal voor altijd bij mij blijven Als wond diep in mijn hart Zo zal ik ook over je schrijven Als gemiste kans met valse start En toch zijn er die momenten Waarin ik in het verleden dwaal Moeizaam terug probeer te halen Hoe het precies zat, allemaal Maar hoe hard en diep ik ook zal graven Hoe goed ik ook probeer Met jou te loodsen naar…

Veel mensen staan alleen in 't leven Nadat een geliefde hen verliet. Hun metgezel is het verdriet. En ook de pijn die is gebleven. Maar na een winter komt het voorjaar. Een kale boom staat weer in bloei. De bloei der lente wijst er naar: Niet steeds te treuren om wat men had.…

je kunt lachen als een vlinder die van bloemblad tot knop zich vermaakt met maskers en onschuldigheden vol geluk. je kunt met je ogen stralen maar het helpt niet als ik allang heb gezien dat verdriet je lichaam in bezit heeft. je kunt praten alsof je de gelukkigste bent van allen maar als ik toch doorheb dat het niet gemeend is wat…

Zit met m'n hoofd in het zand af en toe kijk ik om me heen of niemand ziet hoe erg ik de fout in ben gegaan.. Elke keer weer, eventjes op adem komen en dan weer die verdomde fout. Steeds weer & weer. Iets wat me elke keer weer wil laten leren van m'n fouten maar wat niet lukt. Vallen en weer omhoog krabbelen. Elke keer weer, nooit…

De grootste rol die ik spelen kan. Ik voel me raar en weet niet wat. Ik voel me stom en dom is dat. Ik voel me vreemd en niet zo fijn. Ik voel me anders en dat doet pijn. Ligt het dan werkelijk bij mij? Sta ik achter aan de rij? Hoe zou het zijn Om helemaal jezelf te zijn. Onzekerheid speelt de rol. Onzekerheid betaalt zijn tol. Wie…

steeds weer vraag ik me af waarom hebben jullie mij dit aangedaan mij weggehaald waarvoor ik zoveel liefde voorhad mij zomaar aan de kant hebben gezet mij zo kapot hebben gemaakt waarom…

Een schreeuw in de duisternis, een kreet in de donkere nacht. Het geluid van een brekend hart, als een explosie...met ongekende kracht. Helse pijnen, ondragelijk verdriet, gewond tot in het diepste van m'n ziel. Een waterval van bittere tranen, sinds de nacht dat het doek voorgoed viel. De strijd is gestreden...de verliezer bekend,…

Mijn lach is een leugen het hart gebroken als nooit tevoren niets is nog lief niemand is thuis het is het geluid van duister dat kruipt onderhuids vannacht wou ik dood geen kleur meer zo verdoofd niemand is thuis enkel nog zwart leeg is mijn hart hard is de steen dat vastzit aan het been zo ziet de dag eruit de dag alleen nooit meer…

Oh ja Natuurlijk Ik had het kunnen weten Oh zeker Ik wist hoe het zou zijn Er werd mij echt Niets vreselijks verweten Ondanks dat Bleef ik achter Met... Die vreselijke pijn Mijn positiviteit Mijn optimisme Het had uiteindelijk geen zin Wat ik ook deed Of wat ik vond Men ging er meestal Tegenin Waarom zou ik Opnieuw beginnen Waarom…

Alweer twee jaar geleden soms is het net alsof het niet zo is je niet bent verdwenen uit dit leven weg gegleden toch voel ik je naast me stil dichtbij ik mis je grote kleine man…

Bij helder zicht komend uit de richting van het verre Engeland kan men ervan op aan bij stipjes Kijkduin en Schevening' ik voel me zo blij En zet een zeiltje bij ziet er welt een traan U heeft de wereld Heer eigenlijk best aardig ingericht Eenmaal met voet aan vaste wal blijkt alom toch steeds weer lezend in de Haagsche Courant sprake…