de beelden IV
zoals gezegd, awel ja
ge weet 't toch
in de morgen als de dauw
zijn parelkes verdampt
aan het zonneke, al die
geel blaaiges bijeen zijn
gekropen in een hoekske
bij het kerkhof
komt zij aangeschoven uit
het niets, uit de vlakte
waar maïs staat de drogen
bietenkoppen stikken in
hun loof, de kiekendief
bloed om het dorp legt
de stenen van de graven
nog nat zijn uit de nacht
zij stillekes knielt
op de adem van de aarde
Geplaatst in de categorie: verdriet