Mijn kind
In mijn schoot is jouw kiem ontstaan
Als zondagskind kondigde jij je aan
Met pijn en wee,maar al zo bemind
Gaaf en fijn,nog vast aan het levenslint
Zo fris en vrolijk in je kleutertijd
Als een bloem die haar blaadjes spreidt
Een dartele vlinder als prille vrouw
Op zoek naar een partner in de morgendauw
Dan sta je daar,een mooie stralende bruid
Verlangend kijk je naar de toekomst uit
Drie dochters schonk jij het levenslicht
Vervulde vol liefde je moederlijke plicht
Sterk doorstond je elke tegenslag
Met nieuwe moed en blijde lach
Maar deze strijd kon jij niet winnen
Het sloop geniepig bij je naar binnen
Velde je kracht en ziel als een boom
Vernietigde je leven en toekomst droom
Je mocht niet langer bij ons meer zijn
Het afscheid deed zo verschrikkelijk pijn
Wij missen je hier elk moment van de dag
Maar hopen dat je daar geluk vinden mag
Eens komt de tijd van onze verbintenis
We beseffen dat alles vergankelijk is
Dus tot ziens in 't hiernamaals, mijn kind
Een gedachte, waar ik berusting in vind
Ik denk dat er ergens jouw ster zal staan
En zend mijn kus door via de volle maan,
Geplaatst in de categorie: verdriet